مقابله با بی‌حجابی ضرورتی اجتماعی

مطالبات مردمی در خصوص رسیدگی به وضعیت بی‌حجابی، ناهنجاری‌های اجتماعی و برهنگی در برخی مناطق و بعضا هدایت‌شده در یک سال اخیر جدی است و همین مسأله تدبیراندیشی برای حل معضل بی‌حجابی و ناهنجاری‌های ناشی از آن را جدی‌تر می‌کند. حمایت قوای سه‌گانه و دستگاه‌های حاکمیتی از اجرای طرح نور و وحدت نظر در این زمینه با هدف جلوگیری از تضعیف فراجا، پاسخی به مطالبه پشتیبانی‌های لازم قانونی، مادی و معنوی برای کمک به ارتقا و مؤثر بودن سطح عمل فراجا در برخورد با بی‌حجابی است. نکته مهم این حمایت‌ها، ضرورت اقتدار نیروهای انتظامی کشور در انجام وظایف قانونی در مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی و درخواست برای هوشمندسازی، حرفه‌ای‌سازی و توجه به عمل هنرمندانه در مواجهه با مردم و موضوعات فرهنگی ــ اجتماعی است. روشن است که انتظار از پلیس برای رعایت ظرافت‌های یک طرح فرهنگی بالاست اما باید توجه داشت که آنچه باعث شده پلیس به موضوع حجاب ورود کند، کم‌کاری سایر دستگاه‌هاست. شرح وظایف دستگاه‌های ۳۲‌گانه متولی عفاف و حجاب برای ایفای وظایف مربوطه روشن است اما متاسفانه هر یک به دلایلی، کارآمدی کافی در رعایت این وظایف را ندارند. از سوی دیگر نمی‌توان نقش دشمن را در ایجاد و گسترش بی‌حجابی و ناهنجاری‌های اجتماعی ضدفرهنگ ایرانی ــ اسلامی نادیده گرفت. بازخوانی برخی پرونده‌های فساد و آثار شوم آن بر خانواده و جامعه و توجه دست‌های پنهان آن حکایت از آن دارد که مقوله حجاب در ایران موضوعی امنیتی است که برای حفظ آرامش اجتماعی نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود. هرچه هست، جامعه، انتظار پاکسازی جامعه از انحرافات را دارد و در این مسیر هرگز نباید تحت تأثیر تبلیغات پرحجم در فضای مجازی قرار گرفت.