مادر بودن، سخت‌تر از کسب مدال

 

همه مادر‌ها یک نشان طلای بزرگ از همان اول خلقت روی گردن‌شان آویخته شده که حتی اگر تا آخرعمر هم آنها را به‌دلیل زحمات‌شان تشویق و تقدیر کنیم، باز هم به نظرم کم است. اینجا و در این سرزمین مادری زیبا، ورزشکاران زیادی هستند که در کنار چالش بزرگ مادری و تربیت و مدیریت فرزند، همچنان ورزش قهرمانی وحرفه‌ای خود را دنبال کرده‌اند و حتی روی سکوهای جهانی به همراه فرزندشان مدال‌های رنگارنگی نیز کسب کرده‌اند. به بهانه موضوع این شماره از نوجوانه که به یک زن وانسان قوی اشاره می‌کند سراغ یک مادر ویک ورزشکار با افتخار آمده‌ایم تا برای‌مان از چالش‌های مادری -فرزندی در کنار ورزش قهرمانی بگوید. دراین صفحه با مهسا جاور، مدال‌آور و قایقران روئینگ کشورمان به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا از این موارد صحبت کند.

شروع کردن یک ورزش سخت است؟ شما چطور روی سختی‌های شروع یه ورزش حرفه‌ای غلبه کردید؟
اتفاقا به نظر من شروع کردن یک ورزش سخت نیست و قطعا زمانی که ورزش به روتین زندگی شما تبدیل شود، همه چیز راحت‌تر می‌شود و ناخودآگاه و به‌صورت عجیب به یکی از برنامه‌های مهم زندگی ما تبدیل می‌شود و به همین دلیل فکر می‌کنم این موارد باعث می‌شود، شروع یک ورزش برای ما سخت نباشد.
 
سخت‌ترین قسمت این ورزش چیست؟
با سختی‌های مختلفی در این ورزش روبه‌رو هستیم که یکی از آنها این است که ما به‌واسطه نوع قایقی که در دسترس داریم، ضربان زیادی را به مدت هفت، هشت دقیقه تحمل می‌کنیم و وقتی این فعالیت بیشتر وضربان وفشارها نیز افزایش یابد، ناخودآگاه آدم وارد یک چالش خاص می‌شود. اگر بخواهم راحت‌تر و بی‌پرده‌تر درباره فشار و سختی این ورزش صحبت کنم، فشار و چالش‌های این رشته برای من در عین سخت بودن، شیرین است.
 
با علاقه وارد این رشته ورزشی شدید یا پشت قصه شما مطالعه و تحقیق بوده؟
در حقیقت بدون علاقه و تحقیق وارد این رشته شده‌ام و آشنایی من با این رشته جذاب به زمان مدرسه‌ام برمی‌گردد که درآنجا به‌واسطه یک کمپ و تیم استعدادیابی با این رشته آشنایی پیدا کردم ومی‌توانم اشاره کنم؛ بعد از شش ماه تمرین و تلاش‌های فراوان به تیم ملی راه پیدا کردم. تقریبا فکر می‌کنم از همانجا بود که به‌عنوان یک ورزشکار حرفه‌ای، این رشته و حرفه را ادامه دادم.
 
روزهایی که شما درحال گذر از ورزش قهرمانی بودید، خانواده چقدر حمایت‌تان ‌کردند؟ از دلتنگی و شرایط سخت شما گلایه نمی‌کردند؟
یکی ازسخت‌ترین چالش‌های این ورزش اردوهای طولانی آن است و شاید باورتان نشود اما دوازده ماه سال را در اردو به سر می‌بریم و تقریبا همیشه از خانه و خانواده‌ام دور بودم و این شرایط، سختی‌های خاص خودش را دارد. درعوض این را حداقل می‌دانم که برای این‌که آدم به یک چیز باارز‌ش و خاص برسد، باید از بعضی موارد گذر و آنها را تحمل کند و حتی ممکن است آدم بعضی چیزها را در این مدت از دست بدهد. به نظرم یکی ازمهم‌ترین عوامل موفقیت ما ورزشکارها خانواده‌ها هستند، چرا که آنها درسخت‌ترین شرایط مالی و... درکنار ما حضور پررنگی داشته‌اند وبه همین دلیل ما به کمک آنها می‌توانیم به قهرمانی وموفقیت‌های چشمگیری برسیم. اگر بخواهم خلاصه بگویم در اکثر موارد به‌دلیل هدفی که در ورزش داشتم، از تفریحاتی که شاید همسن‌هایم داشته‌اند گذر می‌کردم ودرکنار دلتنگی خانواده به هدفم فکر می‌کردم.
 
چطور با سختی ورزش کردن روبه‌رو بشویم؟
به نظرم سختی فقط به حیطه و محیط ورزش محدود نمی‌شود و ورود به صورت حرفه‌ای به هرجایی سختی‌های خاص خودش را دارد. به نظرم وقتی هدف و انگیزه‌های لازم وجود داشته باشد، آدم می‌تواند با تمام انگیزه و انرژی و امید برای هدف و آینده خود بجنگد.

 
بعد از تولد دخترتون، با وجود این مسئولیت سنگین چطور ورزش را ادامه دادید؟
من بعد از تولد دخترم به مدت یک تا دو سال از این ورزش دور بودم و به نظرم جدا از مسئولیت مادرانه، خود مادر بودن برای من به یک انگیزه تبدیل شد تا با تمرکز بیشتری تلاش کنم و بتوانم مادر خوبی برای دخترم «مینل» باشم و در کنار این هدف خود بتوانم چیزهای خوبی را به او یاد بدهم و دختر قوی‌ای را بزرگ کنم. 
 
مادربودن سخت‌تر است یا کسب مدال مسابقات آسیایی؟
 قطعا مادر بودن سخت‌تر از کسب مدال مسابقات آسیایی است، چرا که مادربودن مسئولیت‌هایی دارد که باید سختی‌های زیادی را در آن تحمل کنید و جدا از همه این موارد به نظرم یکی از چالش‌های سخت مادرانگی، از خودگذشتگی است و به همین دلیل با قاطعیت می‌توانم بگویم که قطعا مادر بودن، سخت‌تر از کسب مدال است.
 
دوست دارید دختر شما هم وارد ورزش حرفه‌ای و قهرمانی شود؟
من از ورزشکار بودن و ورزش کردنم خیلی راضی هستم و حتی اگر زمان برای چند بار به عقب و گذشته برگردد؛ باز هم انتخاب من جهان و دنیای ورزش خواهد بود. اتفاقا دوست دارم که دخترم نیز در آینده یک ورزشکار شود اما قطعا زمینه‌های آن را جوری فراهم می‌کنم که خودش در انتخاب ورزش مورد علاقه‌اش آزاد و حق انتخاب داشته باشد.
 
وجود فرزند در زندگی ورزشی شما روند مثبتی داشته یا زحمت و نگرانی و دغدغه‌های شما را زیاد‌تر کرده است؟
وجود دخترم در زندگی نگرانی و چالش‌های خاص خودش را دارد اما قطعا هدف وانگیزه من را برای آن چیزهایی که می‌خواهم به دست بیاورم، حتی چندبرابر کرده است. 
 
عوض کردن پوشک سخت‌تر است یا مسابقه‌‌؟
به عقیده من عوض کردن پوشک اصلا سخت نیست و حتی پر از عشق است، ولی مسابقه، سختی خودش را دارد.
 
روئینگ، ورزش گرانی حساب می‌شود یا هرکسی می‌تواند در این ورزش فعالیت کند؟
اتفاقا روئینگ اصلا ورزش گرانی به‌حساب نمی‌آید، چرا که قایق، پارو و تجهیزات درفدراسیون وجود دارد و ورزشکارعلاقه‌مند هیچ هزینه‌ای نمی‌دهد و به نظرم این ورزش جزو حرفه‌هایی است که به‌راحتی می‌توان وارد آن شد و در آن فعالیت کرد.
 
روئینگ دو نفره سخت‌تر است یا چهار نفره؟
قطعا هرچقدر تعداد نفرات در روئینگ بیشتر می‌شود، درهماهنگی هم دچار چالش و سختی می‌شویم و این‌که چهار نفر از لحاظ تکنیکی، بدنی و ذهنی با یکدیگر متفاوت باشند قطعا سختی‌ها را بیشتر می‌کند، بنابراین هرچقدر تعداد نفرات کمتر باشد، بیشتر و راحت‌تر می‌توان کار کرد.
 
آیا در ورزش چالش جنسیتی وجود دارد؟
به نظرم اصلا در این رشته چالش جنسیتی وجود ندارد و از این بابت می‌توانم از این مورد به یک نکته مثبت اشاره کنم.
 
و پرسش آخر؛ چه تجربیاتی از مسابقات ورزشی خود دارید که برای شما در زندگی کاربردی بوده است؟
من یاد گرفته‌ام که در سخت‌ترین شرایط هم ‌بتوانم ادامه بدهم وهیچ‌وقت بنا بر شرایط سخت ودشوار پاپس نمی‌کشم. من در هر لحظه یاد گرفته‌ام که قوی‌ترین خود باشم و هیچ‌وقت کم نیاورم و امید خود را همواره حفظ کنم.