تدوام جنگ به ضرر صهیونیست‌ها است

 

درباره دلایل آغاز مجدد درگیری‌ها می‌توان توجه به نکاتی حائز اهمیت است. در یک سوی ماجرا رژیم صهیونیستی قرار دارد. تردیدی نیست که سقف هدفگذاری‌های تل آویو از آغاز بمباران غزه و شروع عملیات زمینی بسیار بالابود و همانطور که مقامات اسرائیلی شعار می‌دادند طرح و برنامه آن‌ها این بود که کل منطقه غزه را اشغال و متعاقب آن نیرو‌های مقاومت را خلع سلاح و اسیران صهیونیست را آزاد کنند. این در حالی است که شهر غزه اگرچه به لحاظ جغرافیایی مساحت کمی دارد، اما نزدیک به ۵۰۰ کیلومتر آن در زیر زمین جزو مناطق نظامی محسوب می‌شود و رزمندگان فلسطینی از هر نقطه‌ای که بخواهند امکان آسیب زدن به ارتش رژیم صهیونیستی را دارند.

 

از سویی دیگر موضوع خلع سلاح مقاومت هم غیر محتمل به نظر می‌رسد، چون با وجود گذشت نزدیک به دو ماه از جنگ هنوز یک رزمنده فلسطینی اسیر نشده و با این وضعیت اساسا نمی‌توان متصور بود که اسرائیلی‌ها موفق به خلع سلاح کل نیرو‌های مقاومت شوند. 

 

موضوع سوم آزادسازی اسرای نظامی است. رژیم صهیونیستی براساس همان طرح و نقشه قبلی عنوان کرد که اگر حماس در قبال آزادی اسیران تسلیم خواسته‌های آن‌ها نشود بمباران‌ها از سر گرفته خواهد شد. حماس، اما در طی این روز‌ها از طریق قطری‌ها خواسته‌ها و پیام‌های خود را به مقامات صهیونیست اعلام کرده بود. براساس رده بندی اسیران نظامی از نظر مقاومت، در مقابل هر سرباز عادی صهیونیست ۱۰۰ زندانی فلسطینی و در مقابل هر افسر ارشد، ۱۵۰ فلسطینی و در برابر هر فرمانده عالیرتبه باید زندانیانی که سال‌ها اسیر صهیونیست‌ها بودند و بار‌ها حکم حبس ابد خورده بودند باید از زندان آزاد می‌شدند. در مقابل نتانیاهو اعلام کرد که در صورت آتش بس ادامه خواهد یافت که روزی ۱۰ اسیر صهیونیست آزاد شوند. این خواسته البته مورد موافقت حماس قرار نگرفت و بواسطه همین بار دیگر بمباران غزه آغاز شد.

 

با این وصف به نظر می‌رسد که تهاجم جدید اسرائیلی‌ها بیشتر تاکتیکی است، چون خود رژیم بخوبی می‌داند که امکان درگیری طولانی مدت برای او وجود ندارد. مضاف بر اینکه صهیونیست‌های شهرک نشین هم در حال حاضر شرایط عادی ندارند و خانه‌های خود را خالی کردند و برخی از آن‌ها در هتل‌ها اقامت دارند و برخی دیگر هم در فصل سرما زیر چادر‌ها بسر می‌برند. از همین رو، اگر چه رژیم صهیونیستی تهاجم خود را از سر گرفته، اما همچنان مذاکره با حماس را ادامه می‌دهد، چون می‌داند دست برتر در این رویارویی با نیروی مقاومت است و تدوام جنگ نهایتا به ضرر صهیونیست‌ها تمام خواهد شد.