هیاهوی ۲۱درصدی

حالا قرار است با میزان ۲۱درصد اشتباهات فصل گذشته که ۱۲درصد آن به طور مستقیم منجر به تغییر نتیجه مسابقات شد، به استقبال لیگ ۲۳ برویم. فدراسیون فوتبال جز چند تست آمادگی جسمانی و دوره‌های نه چندان سطح بالای بازآموزی داوری و به‌روز کردن نکات جدید، برنامه دیگری برای جلوگیری از این هیاهوی ۲۱ درصدی دارد؟ 

 

بگذارید کمی بیشتر اعداد و ارقامی را که خداداد افشاریان در رابطه با مسائل داوری فصل گذشته ارائه کرده است، بررسی کنیم. بر اساس گزارشی که رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال داده ۳۰ بازی یعنی ۱۲.۵درصد کل مسابقات فصل گذشته با اشتباهات داوری با تغییر نتیجه روبه‌رو شده است. بر اساس همین گزارش ۲۱درصد کل بازی‌ها هم با اشتباهات سهوی داوران همراه شد. چنین آماری واقعا غیرقابل توجیه است. ۲۱درصد کل مسابقات عددی بسیار بزرگ به نسبت کل مسابقات به شمار می‎رود و با ادامه این رویه بعید نیست برای فصل آینده به حدود ۵۰درصد هم برسد. این شاید بدان معنا باشد که فدراسیون فوتبال و در اصل کمیته داوران صرفا نظاره‌گر این حجم از اشتباهات در فصل گذشته بوده است. چرا فدراسیون راهکاری برای جلوگیری از این وضعیت داوری در فوتبال ایران ندارد؟ 

 

حق‌الزحمه داوران بسیار ناچیز است، چیزی که موعود بنیادی‌فر از داوران فوتبال ایران در سمینار دانش‌افزایی داوران به آن اشاره کرد. حق کاملا با این داور ایرانی است چرا که حق‌الزحمه داوران به ازای هر مسابقه در فصل‌های گذشته پنج میلیون تومان تخمین زده می‌شود و موردی را تا این لحظه سراغ نداریم که یک داور بابت یک مسابقه بیشتر از این مبلغ گرفته باشد هر چند قرار است برای لیگ بیست و سوم اوضاع کمی تغییر کند. پیش از این یک گزارش تکان‌دهنده از وضعیت دستمزد داوران ایرانی نشان داد آنها نسبت به همتایان خود در لیگ‌های مطرح اروپایی مانند لیگ‌برتر انگلیس یا لالیگای اسپانیا در طول سال۱۲۰ الی ۱۵۰ برابر کمتر می‌‌گیرند. این را هم در نظر بگیرید داوران شاید در کل فصل ۹ الی ۱۰ مسابقه را سوت بزنند و بعد از آن دیگر فرصتی جهت قضاوت برایشان فراهم نمی‌شود که حالا بخواهند درآمد بیشتری هم کسب کنند. این حق‌الزحمه بسیار پایین مهم‌ترین دلیل کاهش انگیزه در میان این قشر است. داوران وقتی می‌دانند در بهترین حالت ممکن است پنج تا ۱۰ میلیون تومان دستمزد بگیرند انگیزه‌ای برای دانش‌افزایی برای آنها باقی نمی‌ماند. البته که این بهانه خوبی نیست. 

 

آمار دیگری نشان می‌دهد حق‌الزحمه برای داوران لیگ‌برتر ایران به ازای هر مسابقه به طور متوسط ۹ یورو است. دستمزد و کیفیت نسبت مستقیمی با هم دارد اما باز هم دلیلی بر آمار ۲۱ درصدی اشتباهات داوری در کل مسابقات فصل گذشته نمی‌شود. این ۲۱ درصد نشان می‌دهد کار داوران فوتبال ایران از شرکت در دوره‌های دانش‌افزایی گذشته و این افراد باید در دوره‌های پیشرفته داوری در خارج از کشور شرکت کنند. بخشی از این دوره‌های پیشرفته مشتمل بر مواردی همچون برخورد صحیح و کنترل موقعیت در زمان‎های مربوط به تمرد و سرکشی و البته بدرفتاری بازیکنان تیم‌های مختلف است، چیزی که داوران ایرانی کاملا در رابطه با آن مستاصل نشان می‌دهند. البته این دوره‌های پیشرفته هزینه زیادی می‌طلبد. فدراسیون فوتبال نیز شرایط لازم برای اعزام دسته‌جمعی داوران لیگ‌برتری به این دوره‌ها را ندارد. خود داوران نیز با هزینه شخصی نمی‌روند. در واقع اگر آنقدر اوضاع‌ مالی‌شان خوب بود که مثلا به فرانسه، انگلیس و سوئیس جهت حضور در دوره‌های داوری بروند اصلا داوری نمی‌کردند. تا آنجا که یادمان می‌آید فقط هزینه حضور در برخی از دوره‌های داوری ۵ الی ۸ هزار پوند است. هزینه‌های اعزام و اقامت که بماند. 

 

حالا که قرار نیست دوره پیشرفته‎تری برای داوران وجود داشته باشد حداقل انتظار این است که آنها به نسبت قبل از لحاظ مالی دغدغه کمتری داشته باشند. موضوع اشتباهات داوری در بسیاری از موارد به مساله دانش در این زمینه و موضوعات روانشناسانه و طرز برخورد با بازیکنان حریف و البته کنترل بحران برمی‌گردد. در این موارد حداقل می‌توان گام‌های کوچکی برداشت تا در آستانه لیگ ۲۳ این پیش‌بینی را نداشته باشیم که ضریب ۲۱ درصدی اشتباهات در این فصل بیشتر خواهد شد. 

 

خداداد افشاریان در حاشیه دوره دانش‌افزایی داوران گفت: حتی روزی که اشتباه نمی‌کنیم باید تاوان پس بدهیم. دیواری از داوران فوتبال کوتاه‌تر نیست و هر کسی اشتباه کند آوار بر سر کمیته داوران خراب می‌شود. چهار داوری که ضعیف‌ترین عملکرد را داشته باشند، در پایان فصل به لیگ یک می‌روند. داوران ما مجانی کار می‌کنند. درباره حق‌الزحمه تصمیم گرفتیم دو برابر شود و برای هر بازی به ۱۰ میلیون برسد که واقعا رقمی نیست.