عرضه تفکر خانواده‌ محوری با سینما

ایران فیلمسازان و سینماگران زن زیادی دارد که بهطور حرفهای در سینما مشغول هستند؛ امروزه فیلمهای معدودی بهطور واقعی به مسائل جامعه، خانواده و زنان میپردازند، این خوب است که در فیلمهای ایرانی به شکل واقعی به این مسائل پرداخته میشود؛ زیرا نقش زنان به اندازه مردان در جامعه اسلامی مهم است. من پیش از این در فیلم «ریسمانی نزدیکتر از رگ» از فیلمهای ایرانی به کارگردانی مسعود اطیابی که در لبنان ساخته میشد حضور داشتم؛ این فیلم مربوط به سال ۲۰۱۲ است که در آن فیلم نقش شخصیت اصلی را بازی میکردم. فرصت خوبی بود که بهواسطه این فیلم با سینما و سینماگران ایرانی بیشتر آشنا شدم.در جشنواره فیلم حوا هم بهعنوان داور حضور داشتم و فیلمهای زیادی دیدم؛ معیاری که در انتخاب فیلم داشتم فیلمنامه و بازیگران فیلمها بود؛ پس از آن گروه فیلمبرداری و کارگردانی بود. در آخر تولید و توزیع آن فیلم برایم اهمیت داشت. به نظر من موضوع و ساخت یک فیلم باید براساس یک داستان واقعی باشد که ریتم منطقی داشته باشد؛ اگر بیش از ۵دقیقه روی یک شخصیت تعلل کنید مخاطب را کسل خواهید کرد. نوع کارگردانی و تنوع در ترکیببندی برایم در داوری مهم بود.این جشنواره رویکرد امیدوارانهای داشت، چرا که در ابتدا به نقش زنان در سینما توجه کرد و ثانیا به مسائل و خانواده و جامعه پرداخت و این مسائل میتواند موضوع داستان فیلمهای زیادی باشد و باعث شکوفا شدن ایدههای زیادی در این مسائل شود. اساسا توجه به محتوا در سینما باعث میشود که ایدههای نو دیگر در ذهن سینماگران زاده شود و همین مسأله باعث گسترش توجه به جامعه زنان و خانواده محوری در دنیای اسلام خواهد شد.توجه به خانواده یکی از وجه تمایزهایی است که دنیای اسلام را با دنیای غرب متمایز میکند و بر همین اساس باید این موضوع به یکی از ارکان سینمای جهان اسلام تبدیل شود. ایران بهعنوان کشوری که جایگاه قابلتوجهی در سینمای دنیا دارد، در این زمینه پیشتاز است و برگزاری جشنوارههایی همچون حوا به شکل بینالمللی میتواند توجه به این موضوعات را هم در جوامع اسلامی بیش از پیش مطرح کند. برای دستاندرکاران این جشنواره آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم این رویداد هنری استمرار داشته باشد.