عهدشکن بزرگ

اساسا «حقوق بیطرفی» در کنوانسیون‌های بین‌المللی، به‌ویژه کنوانسیون‌های لاهه ۱۹۰۷ و کنوانسیون‌های پنجم و سیزدهم به طور صریح اشاره شده است.باوجود اعلام الزام تعهدات ایالات متحده آمریکا در زمینه بی‌طرفی، ما شاهد هستیم که آمریکا نه‌تنها از تعهدات خود سرباز زد، بلکه اسناد به‌دست‌آمده پس از سقوط صدام، نشان‌دهنده‏ این مهم است که آمریکا با تمام امکانات از رژیم متجاوز عراق حمایت کرده است.
مهم‌ترین اقدامات آمریکا در نقص این بی‌طرفی عبارتند از:
۱- خارج کردن نام عراق از لیست کشورهای به‌اصطلاح حامی تروریسم (مارس ۱۹۸۲).
۲- اعلام این‌که پیروزی‌های ایران با منافع آمریکا مغایر است.
۳- فروش ۴۵ فروند هلیکوپتر بزرگ به عراق (۱۵ فوریه ۱۹۸۵).
۴- ارسال ناوگان جنگی دریایی آمریکا به ظرفیت ۵۰ کشتی جنگی و کشتی‌های مین‌روب به خلیج‌فارس (۳۰ تیرماه ۱۳۶۶).
۵- انهدام سکوهای نفتی ایرانی: چهار ناو آمریکایی مجهز به موشک‌های هدایت‌شونده؛ یانگ، هول، کید و لفت‌ویچ، سکوهای نفتی رسالت و رشادت را گلوله‌باران کردند. در ۲۹ فروردین سال ۱۳۶۷ سکوهای نفتی رشادت و سلمان مورد هجوم قرار گرفتند.
۶- کشتی ایران - اجر نیز در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۶۶ هدف حمله دو فروند هلیکوپتر آمریکایی قرار گرفت و منهدم شد.
۷- تجاوزات مکرر آمریکا به حریم هوایی ایران و اقدام به شناسایی و عکسبرداری از مراکز و تاسیسات ایران (۱۴ مهر ۱۳۶۶‏، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۷).
۸- ارائه اطلاعات نظامی به عراق: صدام در ماه می‌۱۹۸۴ اظهار کرد که عراق از اطلاعات هواپیماهای آواکس آمریکایی مستقر در عربستان استفاده کرده است.