مرد بی بدیل فوتبال ایران

به گزارش جام جم آنلاین، ناصر حجازی، مرد تکرار نشدنی فوتبال ایران، هرسال دوم خرداد را به خود اختصاص می دهد تا بیش از پیش متوجه شویم چه گنجینه ارزشمندی را در دنیای فوتبال از دست داده ایم.

23 آذر 1328 در تهران به دنیا آمد و گویی از همان ابتدا آمده تا تغییر را ایجاد کند و دست به کار های بزرگی بزند.

به گفته ی خودش، فوتبال را فقط به صورت تفریحی دنبال می ‌کرد و رشته اصلی اش بسکتبال بود و حتی برای تیم جوانان بسکتبال ایران هم انتخاب شد و اما ماجرا از اینجا شروع شد که روزی با دوستان به تماشای بازی آموزشگاهی که تیم مدرسه اش هم در آن شرکت داشت رفت. در همان روز دروازه‌ بان تیم مدرسه اشان آسیب دید مربی تیم او را صدا زد تا درون دروازه قرار بگیرد اما حجازی گفت که نمی تواند زیرا فقط گاهی بصورت تفریحی در پست هافبک بازی می کند و دروازه بانی را بلد نیست اما سرنوشت چیز دیگری برای او می خواست و مربی هم دست بردار نبود و می گفت تو قد بلند داری و بسکتبالیست هم بودی حتماً می‌ توانی چند توپ هوایی رو بگیری.

خلاصه با اصرار مربی و با ترس و لرز و دلهره درون دروازه قرار گرفت. و آن روز با درخشش خود توجه همه را به خود معطوف کرد چرا که با وجود آن که برای اولین بار درون دروازه ایستاده بود اما خیلی خوب توپ ها را دریافت می کرد. همین ماجرا باعث تغییر مسیر او و قرار گرفتن در مسیر اصلی و درست زندگی اش شد؛ مسیری که با وجود فراز و نشیب های بسیار اما باعث جاودانه شدن نام و یاد او شد.

در سال ۱۳۴۳ با تیم «نادر» تهران وارد دنیای فوتبال شد و ۳ سال بعد به تیم «تاج»، استقلال کنونی پیوست و تا سال ۱۳۶۵در همین تیم در چارچوب دروازه قرار گرفت. البته او بین سال‌های ۵۴ تا ۵۹ از تیم تاج دور بود.

وی در رده باشگاهی و ملی افتخارات زیادی کسب کرد. با تیم تاج در سال ۱۳۴۹ قهرمان باشگاه‌های آسیا و ایران شد، سال۱۳۵۰ نیز در جایگاه سومی جام باشگاه‌های آسیا و ایران ایستاد. قهرمانی با تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۲، ۱۹۷۶، بازهای آسیایی ۱۹۷۴ و همچنین کسب مقام سومی با تیم ملی در جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۸۰ از دیگر افتخارات حجازی است.

اسطوره استقلال همراه با تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین هم حضور داشت، عملکرد خوبش در درون دروازه سبب شد باشگاه منچستر یونایتد انگلیس خواستار به خدمت گرفتن او شود و حتی سابقه 4 بازی با تیم منچستر یونایتد را هم در کارنامه دارد، اما درنهایت رضایت نامه عقاب آسیا از سوی باشگاه تاج صادر نشد و همین امر موجب شد تا بهترین فرصت زندگی خود را از دست بدهد.

عملکرد بی نظیرش باعث شد تا به او لقب عقاب بدهند که بی شک هم چیزی از عقاب کم نداشت، با نگاه تیزبین خود از سنگر تیم اش دفاع می کرد و هرگاه توپی به سمت سنگرش می آمد جوری آن را مهار می کرد که گویی توپ به دستانش چسبیده است.

اما این همه ماجرا و افتخاراتش نیست؛ فدراسیون بین‌ المللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازه‌ بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی کرده ‌است، ضمن آنکه وی به عنوان چهل و یکمین دروازه‌ بان برتر قرن بیستم جهان از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان انتخاب شد. همچنین حجازی دارای رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ایران با رکورد ۸۳۷ دقیقه در بسته نگاه داشتن دروازه از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان نیز هست.

حجازی پس از اتمام دوره بازی، وارد عرصه مربیگری شد و در این جایگاه هم موفقیت های بسیاری کسب کرد. او توانست در سال ۱۳۷۷ استقلال را به مقام قهرمانی لیگ فوتبال باشگاه‌ های کشور موسوم به جام آزادگان برساند، یک سال بعد در جام باشگاه‌های آسیا، آبی‌ پوشان را به فینال آسیا برد و در نهایت نایب قهرمانی را به ارمغان آورد؛ افتخاری که نزدیک به ۲۰ سال، دیگر تکرار نشده است.

همین مسائل بود که حجازی را تبدیل به یک اسطوره کرد، اسطوره ای که حتی پرسپولیسی ها را هم شیفته خود کرده بود و علی رغم رقابت همیشگی میان این دو تیم، حجازی را از ارزش و احترام خاصی بین هواداران پرسپولیس برخوردار می کرد. در واقع آدم های بزرگ کسانی هستند که علاوه بر محبوبیت خودی ها، احترام حریف را هم دارند و حجازی هم یکی از آنها بود.

اما هرگاه اسم باشگاه استقلال شنیده می شود در ذهن ها چند اسم پررنگ می شود و یکی از آنها بدون شک ناصر خان حجازی است، گویی نام استقلال و حجازی با هم عجین شده و در قلب و یاد همه استقلالی ها هک شده است.