صندلی‌ های روی آب

مدت زمانی طولانی ‌است که هر چند وقت یک بار یک خرابکاری تاریخی در بدنه دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به وجود می‌آید که نشأت گرفته از سوءمدیریتی شدید و غیرقابل کنترل است.

آفت بزرگ و گسترده سوء‌مدیریت بدترین شکست‌ها را نصیب این دو باشگاه پرطرفدار تهرانی در تمام سال‌های اخیر کرده است؛ شکست‌هایی که برخی از آنها غیرقابل جبران و بی‌سابقه هستند.

با وجود این، چرخه ناسالم انتخاب مدیر برای این دو باشگاه طبق روال قبل وجود دارد و مدیرانی بر مسند کار می‌آیند که فقط معضلی دیگر به معضل‌های قبلی این دو باشگاه اضافه می‌کنند و به این ترتیب برگ سیاه دیگری در پرونده قطور سوءمدیریت‌های دو باشگاه ثبت می‌شود.

مولدان خرابکاری

در میان انبوه مشکلاتی که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با آن دست و پنجه نرم می‌کنند فعلا دو مورد از میان همه قابل توجه است.

یکی سوءمدیریت و دومی نبود کنترل روی همین سوءمدیریت. روندی که برای انتخاب مدیران این دو باشگاه در نظر گرفته می‌شود منطقی، اصولی و حتی قانونی هم نیست و نتیجه‌اش هم ده‌ها پرونده حقوقی و مالی در نهادهای مختلف به خصوص در فیفاست. اما این دو باشگاه بزرگ و مردمی دقیقا چه مسیری را باید طی کنند تا در نهایت به انتخاب مناسبی در زمینه انتخاب مدیرعامل برسند؟

این مدیرعامل باید به دور از هرگونه ویژگی‌های مدیران قبلی هر دو باشگاه باشد، به این ترتیب که نه تولیدکننده بدهی داشته باشد و نه قصور غیرقابل اغماض همانند حذف از آسیا را رقم بزند. ده‌ها ویژگی دیگر در این دایره قرار می‌گیرد.

مدیران پر ایراد بیش از این‌که چیزی به تیم اضافه کنند یا حداقل باری از روی دوش آن بردارند، مولد خرابکاری‌های بیشتری بوده‌اند.

روند انتخاب مدیرعامل چگونه است؟

اما واقعا انتخاب مدیران عامل دو باشگاه استقلال و پرسپولیس چگونه صورت می‌گیرد؟
نهادی به نام مجمع در وزارت ورزش روی این موضوع رسیدگی‌های لازم را انجام می‌دهد. این مجمع هیات مدیره را هم انتخاب می‌کند.

نکته بسیارمهم: این مجمع انگار دیگر وجود خارجی ندارد و به همین دلیل اعضای هیات مدیره گاهی اوقات به‌وسیله اشخاص در وزارت انتخاب می‌شوند.

۲ـــ انتخاب مدیرعامل تصمیمی نهایی است که باید از سوی هیات مدیره انجام شود. پس از انتخاب، تفویض اختیار به مدیر جدید صورت می‌گیرد. گاهی اوقات بخشی از اختیارات به‌عهده خود هیات مدیره قرار می‌گیرد.
نکته بسیار مهم: گاهی اوقات هیات مدیره و تمام اعضایش کمترین اختیار را در زمینه انتخاب مدیر دارند.

تخلفات و خطرات

فعلا پرسپولیس را کنار می‌گذاریم. اکنون به استقلال می‌پردازیم که حذف آسیا را به‌صورت رسمی تجربه کرده است. نحوه انتخاب مدیر برای این باشگاه صددرصد غلط و به دور از مؤلفه‌های قانونی بود. مهم‌ترین موضوع به این برمی‌گردد که شخص مدیرعامل با دستور وزیر ورزش در سمت خود گماشته شده است، نه هیات مدیره. این بزرگ‌ترین ایرادی است که به روند انتخاب مدیرعامل استقلال وارد می‌آید که البته در رابطه با باشگاه پرسپولیس هم مصداق دارد. نکته حیرت‌آور این‌که ابتدا مدیرعامل در استقلال معرفی شد و سپس هیات مدیره. این تخلف بارز خطرات بزرگی را هم به‌دنبال داشت و خواهد داشت که مهم‌ترین آن حذف از آسیا بود. شاید کسر امتیاز و سقوط به دسته پایین‌تر هم بخشی از عواقب نابخشودنی و غیرقابل جبران در باشگاه استقلال باشد.

شفافیت در سیستم انتخاب مدیرعامل

محمد مهدی فروردین - رئیس فراکسیون ورزش مجلس: این‌که دو باشگاه مردمی (استقلال و پرسپولیس) وارد بورس شدند خوب است، به شرطی که سیستم انتخاب مدیرعامل و هیأت‌رئیسه هم درست و شفاف باشد. حضور در آسیا یکی از نیازهای فوتبال ایران است.

این‌که ما تداوم داشته باشیم و هر سال نگران حذف تیم‌ها نباشیم، به موضوع زیرساخت‌ها برمی‌گردد. باشگاه‌های ما باید ساختار خود را درست کنند. یکی از وظایف ما ورود به مباحث مالی است که ابتدا باید شفاف باشد سپس اگر ابهامی بود در جهت رفع آن اقدام کنیم.

تاکنون پرونده‌های زیادی به دست ما رسیده است اما بحث اثبات این تخلفات به عهده کمیسیون اصل ۹۰ است که موضوع را بررسی خواهدکرد. موضوعات اثبات شده هم به دستگاه قضایی ارجاع خواهدشد. اولین گام در ورزش بحث زیرساخت‌هاست. ما انتظار داریم باشگاه‌ها مخصوصا آنهایی که پرطرفدار هستند تقاضاهایی که دارند در راستای تأمین زیرساخت‌ها باشد نه این‌که بابت حقوق مجموعه و دستمزدها. ما اگر زیرساخت‌های خوبی داشته‌باشیم باشگاه‌ها می‌توانند درآمدزایی هم کنند؛ ضمن این‌که از حق پخش تلویزیونی نیز بهره‌مند شوند که دغدغه هوادار برطرف شود.