ارزش کار‌های خارج از مرکز

در تمام دوران فعالیت بازیگری تلاشم بر این بوده که در پروژه‌های خارج از مرکز هم حضور داشته باشم و در این رهگذر هم در سریال و هم در فیلم‌هایی بازی کرده‌ام که در خارج از تهران تولید شده و اتفاقا با استقبال مخاطبان هم مواجه شده‌اند.

اتفاقا فکر می‌کنم سریال‌سازان اگر می‌خواهند کار‌هایی بسازند که در همان نگاه اول مورد توجه قرار گیرد، خیلی بهتر است به سمت داستان‌های بومی خارج از مرکز بروند یا ماجرا‌های سریال‌ها را طوری روایت کنند که بشود با ساخت آن‌ها در خارج از تهران، زمینه افزایش جذابیت را در دستور کار قرار داد.

خودم از دهه ۸۰ و قبل‌تر تجربه بازی در کار‌های خارج از مرکز را دارم و البته یادم است که در آن زمان خیلی‌ها جرأت نمی‌کردند خارج از مرکز بازی کنند، اما اگر امکانات تولید فراهم باشد و با احترام با عوامل برخورد شود، حتما نتیجه کار هم خوب خواهد شد.

می‌توان حتی در استان‌های دور از مرکز هم کار خوب و با عیار بالا تولید کرد. مدام که نباید در تهران بنشینیم و منتظر بمانیم که فیلمنامه‌های متکی بر زندگی مردمان پایتخت پیشنهاد شود.
گاهی پاسخ مثبت دادن به پیشنهاد‌های فیلمسازان مستعد استانی هم اسباب شکل‌گیری سریال‌های متفاوت می‌شود و هم نوعی تعاطی افکار و تجربه را میان هنرمندان مرکزنشین با هنرمندان دیگر نقاط فراهم می‌سازد.

اگر بگویم همه سریال‌های تلویزیونی را نگاه می‌کنم، راست نگفته‌ام، اما برخی سریال‌های بحث‌برانگیز را پیگیری می‌کنم تا عیار کار دستم باشد. نمی‌توان در عرصه بازیگری حضور داشت و فعالیت همکاران را پی نگرفت، چون از طریق همین رصد سریال‌هاست که می‌فهمیم در تلویزیون چه می‌گذرد وگرنه مدام که نمی‌شود با اطلاعات سال‌های قبل پیشنهاد‌های تازه را بررسی کنیم.

وقتی سریال‌های اخیر را می‌بینم گاهی متوجه می‌شوم یک بازیگر در چند سریال حضور دارد یا یک تهیه‌کننده چند کار متوالی را تولید می‌کند. اگر این حضور همزمان در چند کار به نزول سطح کیفی لطمه نزند ایرادی بر کار وارد نیست، ولی وقتی می‌بینم گاهی در این پرکاری زیاد، کیفیت کار‌ها از کار‌های قبلی خود بازیگران و تهیه‌کنندگان نیز کمتر است، واقعا افسوس می‌خوریم که چرا کار‌ها را توسعه نمی‌دهند تا تعداد بیشتری از تهیه‌کنندگان و بازیگران فعالیت داشته باشند و همه کنار هم به رشد تلویزیون و سریال‌ها کمک کنند.
به نظرم خود فرد وقتی می‌بیند توانایی مدیریت همزمان چند کار را ندارد باید یکی از کار‌ها را به‌عهده بگیرد یا از سازندگان بخواهد زمان‌بندی را طوری درنظر بگیرند تا مجبور نباشد همزمان در چند کار حضور پیدا کند. اگر این حساسیت باشد، بازدهی کار بالاتر خواهد رفت.