سینمای آسیا انسانی است

به گفته این متخصص سینمای آسیا، طی چند دهه گذشته فیلم‌های این قاره در کنار طرح مسائل و مشکلات عمومی مردم کشور‌های مختلف منطقه در داستانسرایی‌های‌شان موضوع نوعدوستی و محبت به همنوع و انسانیت را در مرکز توجه قرار داده‌اند. کنجی می‌گوید: «این فقط فیلمسا‌زان کهنه‌کار و قدیمی نیستند که به این موضوع توجه خاصی دارند. حتی فیلمسازان جوان و تازه وارد هم که در دنیای رایانه‌ای و دیجیتالی زندگی می‌کنند، نسبت به این نکته بی‌تفاوت نیستند و در فیلم‌های‌شان روح زندگی و همیاری با بقیه مردم به‌خوبی دیده می‌شود. تلاش همه دوستداران سینمای مؤلف در این سال‌ها این بوده که از این نوع نگاه در فیلم‌های فیلمسازان قدیم و نوپا حمایت شود.»

این منتقد سینما روی این نکته تاکید می‌کند که فقط فیلم‌های ژاپنی نیستند که با نگاهی انسان‌دوستانه تولید می‌شوند. او از سینمای کشور‌های کوچک‌تر و در حال رشدی، چون پاکستان و افغانستان (قبل از سلطه دوباره طالبان بر آن و ممنوعیت فعالیت‌های سینمایی) هم اسم می‌برد که با تولیدات‌شان به رقابت جدی با کشور‌های پیشرفته منطقه همچون استرالیا و نیوزیلند پرداخته‌اند. نکته‌ای که کنجی اشاره خاصی روی آن می‌کند، این است که فعالیت‌های سینمایی در تمام این کشور‌ها از نظر نوع سوژه و داستان چند گام جلوتر از تولیدات هالیوودی است.

وی تاکید می‌کند: «یکی از دلایل مهم این موضوع، پذیرش این فیلم‌ها و داستان‌های‌شان از سوی عموم تماشاگران است. مردم عادی با استقبال از این فیلم‌ها، راه را برای تولید هرچه بیشتر داستان‌های انسان‌دوستانه و دور از خشونت وکشت و کشتار فراهم می‌کنند.»

کنجی با اشاره به این همگرایی در نگاه و تولیدات کشور‌های قاره آسیا و حتی خاورمیانه، صحبت از همکاری‌های مشترک فرهنگی و سینمایی بیشتر طرفین می‌کند و عقیده دارد این همکاری راه را برای مقابله بهتر و بیشتر با نفوذ محصولات هالیوودی هموار می‌کند. به باور کنجی، همکاری‌های مشترکی از این دست زمینه را برای رشد بهتر سینمای نامتعارفی که حرف‌هایی برای گفتن دارد، آماده می‌کند.

او توضیح می‌دهد: «ما دو نوع سینمای نمایش‌دهنده فیلم داریم: یکی انبوه سینما‌هایی که کار‌های تجاری و عامه‌پسند نمایش می‌دهند و یک گروه سینما‌های محدودی که آثار نامتعارف را به نمایش می‌گذارند. من این دو را تشبیه به یک پارک تفریحی بزرگ و یک موزه هنری می‌کنم. سینما‌هایی که فیلم‌های تجاری نمایش می‌دهند بسیار شبیه همین پارک‌های موضوعی هالیوودی هستند که مشتریانش با عجله به هر سو می‌دوند و می‌خواهند هر چه سریع‌تر و بیشتر از امکانات این پارک استفاده کنند، اما در موزه‌های هنری شما مردمی را می‌بینید که با آرامش در حال بازدید آثاری هستند که آن‌ها را به فکر فرو می‌برد. وظیفه همه ماست که در ارتقای وضعیت سینما‌های هنری و نامتعارف کوشش کنیم.»
روزنامه جام جم