بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، قابل سرایت به انسان نیست

فردین حکیمی در گفت و گو با خبرنگار جام جم آنلاین البرزگفت: پس از مشاهده لاشه 6 راس  کل و بز وحشی در منطقه شکار ممنوع طالقان ، نتایج حاصل از بررسی ها، حکایت از تلفات حیات وحش در اثر شیوع دوباره بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک دارد.وی با بیان اینکه  بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک  با بیماری طاعون متفاوت است افزود: این بیماری قابلیت سرایت به انسان ندارد ومختص حیواناتی مانند گوسفند وبز است.
حکیمی با اشاره به اینکه متاسفانه این بیماری به صورت محدود دروحوش استانهای مازندران و قزوین هم دیده شده است تصریح کرد: با توجه به اعلام اداره کل دامپزشکی استان البرز مبنی بر مثبت بودن شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، بلافاصله جلسه هماهنگی نهایی با مدیران استانی  به ریاست مدیر کل مدیریت بحران استانداری تشکیل و بر همکاری و مشارکت همه دستگاه ها به ویژه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری، جهاد کشاورزی و امورعشایری و همچنین اداره کل دامپزشکی مطابق با « برنامه مقابله با شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک » تاکید شد. وی افزود: طرح خروج دام ازمراتع منابع طبیعی به منظور جلوگیری از شیوع بیماری به دامهای اهلی آغاز شده است.
مدیرکل منابع طبیعی استان البرز به طرح پایش مناطق درگیر بیماری توسط محیط بانان اشاره کرد و گفت:  محیط بانان در منطقه در حال شناسایی مناطق آلوده، سوزاندن لاشه ها و امحای بهداشتی آنها و همچنین ضد عفونی کردن آبشخورها هستند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان البرز با اشاره به اینکه طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی است،و واگیری بالایی دارد، تاکید کرد: اگر شیوع بیماری در استان پیشگیری نشود بدلیل تردد دام های اهلی در  منطقه و زمان خروج دام‌های عبوری، شاهد تلفات گسترده ای خواهیم بود که به جهت پیشگیری از آن، هماهنگی های لازم به منظور خروج فوری دام‌ها از مناطق آلوده و جلوگیری از ورود دام‌های عبوری در دستور کار منابع طبیعی و محیط زیست قرار دارد.
حکیمی افزود: به علت جابجایی و تردد وحوش در مناطق میان استانها ، امکان انتقال و شیوع این بیماری در سایر استانها نیز وجود دارد و هم اکنون این بیماری بومی در استانهای مازندران و قزوین  در میان وحوش دیده شده است.
وی با اشاره به اینکه این بیماری بومی شده و هرسال با آن مواجه هستیم گفت :خوشبختانه ویروس طبق نظر سازمان دامپزشکی در حالت بیرون از بدن حیوان سه ساعت بیشتر زنده نمی ماند .حکیمی از تمامی  مردم ودستگاههای مسوول خواست  در جهت مهار و کنترل بیماری با محیط زیست همکاری کنند. وی از هیات های ورزشی و کوهنوردی، دوستداران محیط زیست و حیات وحش و همچنین جوامع محلی در خواست کرد برای جلوگیری از جابجایی حیات وحش و گسترش بیماری، بدون هماهنگی با اداره محیط زیست طالقان از ورود به منطقه آلوده خودداری کنند.
منطقه شکار ممنوع طالقان ۷۵ هزار هکتار وسعت دارد.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال ۹۴ حدود ۲۰۷ تلفات راس وحوش و در سال ۹۷ حدود ۲۸ راس کل و بز وحشی را در منطقه شکار ممنوع طالقان تلفات برجای گذاشت.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که با عنوان "طاعون بزی" نیز شناخته می شود، یک بیماری کشنده حاد با واگیر بسیار بالا می باشد که نشخوار کنندگان کوچک و شترها را درگیر می کند. علائم این بیماری تب، ترشحات چشم و بینی، تورم دهان، اسهال، ذات الریه همراه با سختی تنفس بوده که گاهی منجر به مرگ نیز می گردد. عامل بیماری موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده می باشد. بیماری PPR جزء فهرست بیماری های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) می باشد و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش نمایند.
ترشحات مختلف بدن دام مانند ترشحات چشم، بینی، دهان و مدفوع آبکی حاوی مقدار زیادی موربیلی ویروس هستند. انتقال ویروس به شکل ریزقطره های عفونی در هنگام عطسه، سرفه و استنشناق هوای آلوده توسط دام های سالم و همچنین تماس بین دام بیمار و سالم مهمترین راه انتقال این بیماری است. وجود ترشحات و تراوشات عفونی در محل زندگی دام مانند آبشخورها، آخورها و بستر نیز میتواند یکی از راههای انتقال بیماری باشد اما موربیلی ویروس ها به مدت طولانی نمی تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه گیری  PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می باشد. موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون می باشد که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالیانه تکرار شود.