همه آنچه هنگام مواجهه با خشونت خانگی باید بدانیم

 

 

 

 

فارغ از صدمات فیزیکی، خشونت جنبه‌های دیگری هم دارد که باید وقت مواجه شدن با آن، کاری برای نجات خودمان یا فردی که گرفتار آن شده‌است انجام دهیم. در واقع خشونت، دایره گسترده‌ای از رفتارهای آزاردهنده مانند آزار روانی، خشونت جنسی، رفتارهای کنترل‌گر و در نهایت آسیب‌های جسمی است که می‌تواند هر فردی را از زندگی سالم و طبیعی خودش محروم کند. موضوعی که ممکن است آن‌قدر ادامه‌دار شود که به فرزندان خانواده هم آسیب‌های جبران‌ناپذیری بزند و حتی به فکرهایی مانند خودکشی فرد آزاردیده برسد. 
پس اگر احساس ناامنی می‌کنید، کسی شما را در خانه آزار می‌دهد و در اثر انواع و اقسام خشونت‌ها، به لحاظ جسمی و روحی، رنجور و ناتوان شده‌اید، با اذعان و بیان آن به هر طریقی که ممکن است و با در میان گذاشتن موضوع به کسانی که می‌توانند کمک‌مان کنند، خودمان را نجات و به این خشونت پایان دهیم. واقعیت این است تا زمانی که خودتان نخواهید و آن را بیان نکنید، کسی متوجه این خشونت‌ها نمی‌شود؛ پس راه را برای کسانی که مشتاق کمک کردن به شما و قادر به برگشت دوباره شما به زندگی هستند، نبندید. 

رمز و راز نجات 

چیزی که این روزها در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، علامت‌گذاری، تعیین رمز‌هایی مشخص و بیان تحت خشونت خانگی بودن از طریق پنهان و برای شرایط اضطراری است. مثلا در کشور فرانسه، از قربانیان خشونت خواسته شده تا به داروخانه بروند و با گفتن واژه‌ای مشخص، به مسؤولان علامت بدهند تا آنها طی تماس با پلیس، این مورد را گزارش کنند اما یکی دیگر از این روش‌ها، روش علامت‌دادن با دست و بدون استفاده از کلمات است که قابل استفاده در تماس تصویری یا ویدئوهای ارسالی قربانیان برای دوستان و آشنایان‌شان خواهد بود؛ علامتی مشخص که اگر همه افراد جامعه به آن آگاه باشند، زمان روبه‌رو شدن با چنین علامتی، متوجه شرایط طرف مقابل می‌شوند و به کمک‌ او می‌روند. در این علامت ابتدا باید دست را در جایی که توسط آزارگر دیده نمی‌شود جلوی دوربین نگه‌داشت به‌صورتی‌که کف دست رو به دوربین باشد و انگشت شست جمع شده باشد و در مرحله بعد تمام انگشتان را به صورت مشت جمع کرد. 


به سه شماره

یک دو سه؛ این شماره‌ای است که احتمالا وقت شوخی و خنده به بچه‌های فامیل یاد داده‌ایم و گفته‌ایم که اگر خواهر و برادر بزرگ‌ترشان آنها را اذیت کرد، به این شماره زنگ بزنند. اما گاهی نه موضوع شوخی است و نه کسی که اذیت می‌شود یک کودک خردسال. در واقع شماره 123، یک شماره رند و در دسترس برای تماس با اورژانس اجتماعی است که وقت گیر افتادن کسی در بحران‌هایی اینچنینی، خیلی سریع وارد عمل می‌شود و اقدامات لازم و ضروری برای کمک به فرد آسیب‌دیده را انجام می‌دهد. پس اگر خدای ناکرده در موقعیتی اضطراری قرار گرفتید و فرصت برقراری تماس تلفنی و بیان مشکل را داشتید، یک دو سه را فراموش نکنید که می‌تواند مرهمی، هرچند موقتی برای بحران پیش‌آمده باشد. 

به شما ربط دارد

اگر متوجه این موضوع شده‌اید که کسی در اطراف و آشنایان‌تان، تحت خشونت قرار گرفته است، به‌سادگی از کنار آن نگذرید چراکه برخلاف تصور اولیه، کمک به همنوع، به همه ما ربط دارد و شاید با کوچک‌ترین اقدامی، بتوانیم او و زندگی‌اش را نجات دهیم. آن‌قدر که بسیاری از قربانیان خشونت در تعاریف‌شان گفته‌اند زمانی که تحت خشونت بوده‌اند، آرزو می‌کردند یکی زنگ خانه را بزند تا شرایط حتی برای لحظه‌ای متوقف شود. پس اگر با خشونتی در همسایگی‌تان روبه‌رو شدید، به هر طریقی که ممکن است مداخله کنید و به فرد قربانی بفهمانید که متوجه شرایطش شده‌اید و آماده حمایت از او هستید. پس به دور از هرگونه قضاوت، نصیحت، پیش‌شرط و ... سراغ راه‌های نجاتی که خود او به آن دسترسی ندارد بروید. 

خودتان را درمان کنید

رها کردن دردهای جسمی و وحی، صدمات جبران‌ناپذیری بر یک فرد باقی می‌گذارد؛ پس اگر در جریان درگیری و خشونتی با همسر و اعضای خانواده‌ای که با آنها زندگی می‌کنید، دچار صدمه‌ و آسیبی شده‌اید، به فکر خودتان و به فکر درمان آن زخم باشید. شکستگی، سوختگی، کبودی و ... هر آسیب دیگری با کمی رسیدگی و مراجعه به پزشک، قابل درمان است که اگر این کار انجام نشود، شرایط در روزهای بعدی و با دردهای ناشی از آن آسیب، زندگی را برایتان سخت‌تر می‌کند. حالا همین موضوع را به آسیب‌های روحی و روانی هم بسطش دهید و به درمان آنها هم بپردازید. در واقع صدمات روحی، آثاری غیرقابل‌مشاهده روی شما می‌گذارد که در طول زمان خودش را نشان می‌دهد و کیفیت زندگی‌تان را پایین می‌آورد. با در نظر گرفتن تمام این مسائل، یادتان باشد که این خودتان هستید که می‌توانید به خودتان کمک کنید؛ پس بهبود وضعیت را با مراجعه به پزشک از خودتان دریغ نکنید. 


منبع: چاردیواری ضمیمه روزنامه جام جم