به گزارش
جام جم آنلاین از وزارت بهداشت، توصیههای دریافت فیبر برای بزرگسالان بیشتر از ۵۱ سال ۲۱ گرم در روز برای زنان و ۳۰ گرم در روز برای مردان است و نیاز به دریافت فیبر در افراد مسن کاهش مییابد، زیرا متوسط دریافت انرژی با افزایش سن کاسته میشود.
منابع فیبرشامل سبزیجات و میوه ها، غلات کامل (مثل نان سبوس دار) و حبوبات است که طبق هرم غذایی همه افراد سالم باید به مقدار مشخص از گروههای هرم مصرف کنند تا میزان فیبر توصیه شده در طول روز را دریافت کنند.
فیبرغذایی، اجزای گیاهی دست نخورده و غیرقابل هضم توسط آنزیمهای گوارشی است و به عبارت دیگر کربوهیدراتهای غیرقابل هضم و لیگنین که بخشی از ترکیبات دست نخورده گیاهان بوده که فیبر نامیده میشوند.
فیبر تاثیرات مثبتی بر عملکرد دستگاه گوارش و کاهش خطرات برخی بیماریها دارند، نقش فیبر درعملکرد دستگاه گوارش بر اساس میزان حلالیت آن متغیر بوده و فیبرهای نامحلول نظیر سلولز ظرفیت جذب آب مواد غیر قابل هضم را افزایش میدهند. این امر منجر به افزایش حجم مدفوع، دفعات اجابت مزاج در روز و کاهش زمان عبور مواد غذایی از روده میشود.
فیبرهای محلول با تشکیل ژل سبب آهسته نمودن زمان عبور مواد از دستگاه گوارش شده و از طریق اتصال با سایر مواد مغذی نظیر کلسترول و مواد معدنی میزان جذب آنها را میکاهند.
نقش فیبر در عملکرد دستگاه گوارش بر اساس میزان حلالیت آن متغیر میباشد. فیبرهای غیرقابل هضم دارای نقشهای فیزیولوژیکی مهمی در بدن انسان است.
فیبرهای نامحلول نظیر سلولز ظرفیت جذب آب مواد غیر قابل هضم را افزایش میدهند. این امر منجر به افزایش حجم مدفوع، دفعات اجابت مزاج در روز و کاهش زمان عبور مواد غذایی از روده میشود، فیبرهای محلول با تشکیل ژل سبب آهسته شدن زمان عبور مواد از دستگاه گوارش شده و از طریق اتصال با سایر مواد مغذی نظیر کلسترول و مواد معدنی میزان جذب آنها را میکاهند.
فیبرهای غیرقابل جذب ویژه که توسط باکتریهای روده تخمیر میشوند، منجر به تحریک جذب رودهای و حفظ تعدادی از مواد معدنی نظیر کلسیم، منیزیوم، روی و آهن میگردند. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که مصرف فیبر ویسکوز (مانند صمغ و پکتین) جذب رودهای کلسیم، منیزیم، آهن و یا روی را مختل نمیکند.