لباس یک آدم پول‌دوست را پوشیدم

معمولا شما گزیده‌ کار هستید و با نگاهی به کارنامه هنری‌تان متوجه می‌شویم سراغ نقش‌هایی می‌روید که برایتان خاص باشد. حالا وقتی بازی در سریال ۸۷ متر به شما پیشنهاد شد، نقش چه ویژگی‌هایی داشت که شمارا برای کار وسوسه کرد؟
وسوسه اصلی خود نقش نبود، بلکه حضور کیانوش عیاری، کارگردان سریال بود. با توجه به شناختی که از کارهای او داشتم، علاقه‌مند بودم با او کارکنم. به همین دلیل حضور خود عیاری باعث پذیرش کار شد و بعد نقش. البته خیلی نمی‌توانم درباره شخصیتی که بازی کرده‌ام بگویم، چون قصه لو می‌رود اما می‌توانم بگویم در سریال ۸۷ متر نقش یک آدم معمولی را بازی کردم که پول‌دوست است. از این افراد در جامعه دیده‌ایم که به‌ هر حال دوست دارند بیشتر پول کسب کنند. البته چون شخصیت همسن خودم بود، نیاز به گریم سنگین نبود ولی اطمینان دارم سریال مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد.

فضای قصه سریال چگونه است؟
سریال طنز است و نه کمدی. در واقع سریال ۸۷ متر یک طنز واقعی است. اتفاقاتی که در کشورهای دیگر هم می‌افتد اما در کشورهای ما بیشتر رخ می‌دهد.

طنز کار تلخ است یا شیرین؟
نمی‌خواهم بگویم طنز تلخ است اما خاصیت طنز این است که هم یک مقدار لبخند به لب مخاطب می‌آورد و هم مشکلات را بیان می‌کند. این هم جدای از اوضاع کلی جامعه نیست. هر اتفاقی در جامعه می‌افتد به‌نوعی تأثیر گرفته از کل جامعه است و در تقابل با مشکلات جامعه هر فردی یک واکنش دارد. به نظرم سریال ۸۷ متر به‌ خوبی مشکلات مردم را بیان می‌کند. مواردی که همه با آنها دست‌ به‌ یقه هستیم. شخصیتی که من هم‌بازی می‌کنم، رگه‌های طنز دارد.

شما اشاره کردید حضور کیانوش عیاری اولین دلیل‌تان برای بازی در سریال ۸۷ متر بود. طبق شنیده‌ها کیانوش عیاری جزو کارگردانان سختگیر است که روزی بیشتر از دو دقیقه ضبط نمی‌کند. این کار شما را سخت نمی‌کرد؟
وقتی احساس کنیم همه گروه تلاش می‌کنند تا یک سکانس  یا یک پلان خوب دربیاید، مسلما خستگی دیگر معنا نخواهد داشت. کار سریال ۸۷ متر طولانی شد اما باید قبول کرد کیانوش عیاری کارگردان مؤلف است. یکی از خصوصیات خوب او این است که پیشنهادها را گوش می‌کند و این‌طور نیست بگوید هرچه من می‌گویم همان است. اگر پیشنهاد خوب باشد، می‌پذیرد و اگر نباشد رد می‌کند اما در مجموع بازیگر در کارش اسیر نیست. در لحظه می‌تواند خلاقیت داشته باشد. ضمن این‌که آقای عیاری کارگردانی است که باحوصله کار را انجام می‌دهد و درنهایت تصمیم نهایی را او می‌گیرد. ممکن است کم برداشت کند اما کارش را بلد است. برخی مواقع هم پیش‌ آمده روزی شش تا هفت دقیقه ضبط کند. درمجموع بازی در سریال ۸۷ متر کنار سختی‌های عجیبی که داشت، تجربه خوبی بود.

چه سختی‌های عجیبی؟
ما گرفتار برخی تأخیرهای مالی شدیم که بخش اعظمش برمی‌گردد به مشکلات مالی. هنوز بعد از ماه‌ها‌ تمام شدن کار ضبط و با این‌که به زمان پخش هم نزدیکیم، عوامل هنوز تسویه‌حساب نشده‌اند. هیچ‌کس پول کاملش را نگرفته است. فضا هم طوری نبود که نرویم. البته منظورم این نیست که از سر ترس به کارمان ادامه می‌دادیم، بلکه حضور کیانوش عیاری بود که باعث شد با این‌که گرفتار مسائل مالی هستیم به کار ادامه دهیم. چون با او فضای خوبی در کار حاکم بود و جزو خوب‌هاست. یعنی اگر کسی هم این حرف را می‌زد که دیگر به کار ادامه نمی‌دهد، باز هم هوس می‌کرد با عیاری کار را ادامه بدهد.

در این سریال در کنار پیشکسوتان از جوانان هم استفاده شده است. کار در کنار جوان‌ترها با تجربه‌ کمتر بود سخت نبود؟
 وقتی محیط صمیمی باشد، مهم نیست با چه کسی کار می‌کنید خواه جوان و کم‌تجربه باشد خواه پیشکسوت. مهم این است جوانانی وارد عرصه شوند که با استعداد باشند. اگر فرد استعداد داشته باشد مسلما خیلی زود راه می‌افتد. در این سریال هم در کنار حرفه‌ای‌ها بودم و هم جوانان. همچنین خدا علی انصاریان را بیامرزد که با او چند سکانس داشتم. البته درباره نقش علی انصاریان چیزی نمی‌گویم تا مزه سریال از بین نرود. در مجموع کار کنار دوستان خیلی خوب بود. در ابتدا به من گفتند چند روز در تهران و چند روز در شهرستان کار دارم و حس کردم یک ماه بیشتر به طول نمی‌انجامد اما کارم یک‌سال طول کشید. البته نه این‌که یک‌سال مرتب کار کنم، چون سریال توقف‌هایی داشت که باعث طولانی شدن کار شد. در مجموع چه خوب و چه بد کار تمام شد و امیدوارم نتیجه کار خوب باشد.

فکر می‌کنید سریال ۸۷ متر تا چه میزان بیان‌کننده مشکلات جامعه امروز است؟
به‌ هر حال وظیفه یک سریال هم سرگرم‌کنندگی است و هم این‌که بیانگر مسائلی است و سریال ۸۷ متر با زبان طنز بخشی از مشکلات مردم را بیان می‌کند. امیدوارم گوش شنوایی باشد. گرچه مسؤولان از مشکلات باخبر هستند اما یک سریال شاید اهرمی باشد تا مسؤولان به حل مشکلات مردم تشویق شوند.