اراده الهی در حاکمیت مردم

امام راحل بر پایه همین تئوری بود که نظام جمهوری اسلامی را بنیان نهاد. این شیوه حکومت‌داری از ابداعات معمار بزرگ انقلاب و مستند به سیره پیامبر بزرگوار اسلام(ص) و امیرمومنان(ع) است.

این‌که رهبر انقلاب فرمودند جمهوری اسلامی و مردم‌سالاری دینی نوآوری امام در عرصه سیاسی بود، سخنی صحیح و درست است. با تمسک به این نظریه تعارض و تناقض میان حکومت الهی و حکومت مردم برطرف خواهد شد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم به حضرت امام اقبال نشان دادند و ایشان را به عنوان رهبر انقلاب قبول کردند. این اقبال به رهبری برای تحقق رهبری امام، الگویی است که ایشان از پیامبر بزرگوار اسلام گرفتند.

وقتی رسول گرامی اسلامی در مکه بود، اهالی یثرب در عقبه با ایشان بیعت کردند. بیعت یعنی اعلام وفاداری و یاری نسبت به کسی که او را به عنوان رهبر خود انتخاب می‌کنند. این کار دقیقا از سوی امام علی(ع) نیز مورد الگوبرداری قرار گرفت.

امامت الهی ایشان در روز غدیرخم به تایید رسید اما برای امام ظاهری، ایشان زمانی مسؤولیت را قبول کردند که بعد از قتل خلیفه سوم مردم به ایشان مراجعه کردند و به‌واسطه اشتیاق و اقبال گسترده‌ای که نشان دادند، بعد از 25سال امیرمومنان حکومت را پذیرفتند.

این الگوی جمهوری اسلامی ایران است. حضرت امام نظام جمهوری اسلامی در قانون اساسی را براساس رهبری الهی اما متکی به آرا، خواست و رضایت مردم بنیان نهادند.

ایشان در نامه به آیت‌ا... مشکینی در بازنگری قانون اساسی می‌فرماید آن فقیه عادلی که خبرگان منتخب ملت او را برمی‌گزینند حق ولایت فقیه دارد و ولایت فقیه برای او ثابت می‌شود. ولایت فقیه حاکمیت از دو منبع است. یک منبع الهی است.

منبع دیگر اراده مردم با اقبال به ولی فقیه به صورت مستقیم که در جریان پذیرش رهبری امام راحل صورت گرفت.

یک رویکرد هم به صورت غیرمستقیم صورت گرفت. رهبر معظم انقلاب از طریق خبرگان منتخب ملت انتخاب و تعیین شده است.

در چنین فرآیندی آن بعد مشروعیت مردمی تحقق پیدا می‌کند. آن مشروعیت مردمی هم متکی بر اراده خداوند است.

خدا خواسته مومنان بر سرنوشت خود مسلط باشند و خودشان اقبال کنند و بار حکومت را بر دوش کسی که شایستگی دارد، بگذارد. حاصل چنین رویکردی، برقراری نظام جمهوری اسلامی است.

غلامرضا مصباحی‌ مقدم -  عضو مجمع تشخیص مصلحت / روزنامه جام جم