این دولت استقلال و پرسپولیس را نمی‌فروشد!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ، این اظهار نظر آتیلا خیلی‌ها را در فکر فرو برد که این همه پول از کجا قرار است بیاید و آتیلا با کدام پشتوانه قرار است تیمی که پدرش اسطوره آن است را بخرد؟ خودش در این مورد گفته بود:«من حاضرم با مسؤولان و متولیان استقلال صحبت کنم و باشگاه استقلال را بخرم. اصلا هم مبلغش مهم نیست و با هر مبلغی که اعلام کنند، حاضرم سهام باشگاه استقلال را بخرم. اگر واقعا فروشنده هستند من اولین نفری هستم که حاضرم سهام این باشگاه را بخرم. پولم هم حاضر است و آماده مذاکره‌ام. اگر هم بخواهند به صورت کامل توضیح می‌دهم که این پول از کجا آمده است.»

آتیلا در حالی این حرف را زده است که تا به امروز خیلی‌ها برای خرید دو باشگاه استقلال و پرسپولیس پیشقدم شده‌اند، مزایده‌های مختلفی برگزار شد و در ظاهر نشان دادند که جدیت زیادی برای واگذاری دو تیم به بخش خصوصی دارند اما آنچه که مشخص است این است که دولت فروشنده نیست؛ حداقل این دولت فروشنده نیست و اگر قرار است اتفاقی هم بیفتد با توجه به زمان باقیمانده تا پایان دولت، به دولت بعدی سپرده خواهد شد.

 شانس پایین آتیلا و دوستان

پر واضح است که شخص آتیلا حجازی پول زیادی برای خرید باشگاه استقلال ندارد ولی به نظر می‌رسد او روی پول دوستانش حساب باز کرده است. با تمام این اوصاف قطعا کار او و دوستانش برای خرید استقلال خیلی سخت است. آنها شانس چندان زیادی ندارند و واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی حتی اگر عملی هم شود، مشکلات خاص خودش را دارد. خرید باشگاه استقلال کار آتیلا و دوستانش نیست اما به هر حال آنها ناامید نیستند. این در حالی است که پس از شایعات جدید برای واگذاری تا امروز هیچ فردی به طور رسمی برای خرید باشگاه استقلال اعلام آمادگی نکرده و دولت هم مکانیزم خاصی را برای این کار ارائه نداده است.

 واگذاری؛همیشه بی‌نتیجه!

دیگر همه عادت کرده‌اند به این‌که بحث واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی به یک شعار تبدیل شده است. سیاسیونی که در راس قرار می‌گیرند هر بار با این شعار پیش می‌آیند، استفاده‌های‌شان را می‌کنند و در نهایت آنچه که می‌ماند کلی بدهی روی دست دولت است با وعده‌ای که تحقق پیدا نکرده است. خصوصی‌سازی یک تیم فوتبال، علی‌رغم ظاهر فوتبالی و ورزشی خود، در واقع باطنی کاملا غیر‌ورزشی دارد و با مسائل اقتصادی آمیخته شده است. سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که در اقتصاد دولتی که هر لحظه ممکن است سرمایه بخش خصوصی از بین برود (هیچ تضمینی برای معاملات وجود ندارد) چطور می‌شود سرخابی‌ها را واگذار کرد؟

 چرا بخش خصوصی باید استقلال و پرسپولیس را بخرد؟

تا به امروز هیچ سند روشنی از نحوه ورود پول، خرج کردن آن و سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف از دو باشگاه استقلال و پرسپولیس رو نشده است. آنچه که شفاف است هواداران میلیونی دو باشگاه هستند که در بزنگاه‌های مختلف به داد تیم رسیده‌اند. چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی. نمونه‌اش همین چند روز پیش که باشگاه پرسپولیس برای کمک دوباره دست نیاز به سمت هواداران دراز کرد و از آنها درخواست کرد تا به شماره حساب باشگاه پول واریز کنند. استقلال و پرسپولیس نه ورزشگاهی اختصاصی برای برگزاری رقابت‌های‌شان دارند، نه حق پخش به آنها می‌رسد، نه سهمی از بلیت فروشی دارند و نه خیلی از چیزهای دیگر که در فوتبال روز دنیا مرسوم است. در این دو باشگاه فقط بدهی هست و بدهی که این بزرگترین دافعه برای سرمایه‌گذاری است که سود در معاملاتش حرف اول را می‌زند.

 دولت فروشنده نیست

در سال‌های قبل پرسپولیس یک مشتری پروپا قرص داشت. او حتی پولش هم آماده بود اما باز دولت فروشنده نبود؛ مثل همیشه.خریدار مجید احتشام‌زاده یکی از اسطوره‌های تنیس روی میز ایران بود. او با پشتوانه رفقایش برای خرید باشگاه اعلام آمادگی کرده بود اما وقتی با احتشام‌زاده حرف می‌زدی می‌گفت:«فروشنده نیستند. شده مثل آن جوانی که می‌گفت می‌خواهم مادرم را ببرم در بازار و بفروشم. مردم به او گفتند مگر کسی مادرش را می‌فروشد که آن جوان گفت نگران نباشید. قیمتی می‌گذارم که کسی نخرد!» همان زمان گفته بودند که خریدار باید همه بدهی‌ها را پرداخت کند، رقم اصلی خرید باشگاه را بدهد و سه نفر از اعضایی که دولت می‌گوید عضو هیات مدیره‌اش باشند! یعنی دولت دوباره اختیار‌دار باشگاه باشد، تصمیمات را خودش بگیرد و بخش خصوصی فقط در نقش تزریق پول و پرداخت بدهی‌ها عمل کند.

 بالاخره که باید واگذار شوند

در نهایت این دولت یا دولت بعدی باید استقلال و پرسپولیس را به بخش خصوصی واگذار کند. چرا‌که مدیریت کردن این دو باشگاه با شرایط موجود دیگر امکان‌پذیر نیست. دولت به هر شکل هم که این دو باشگاه را اداره کند، بازنده این ماجراست. زیرا در نهایت از سوی بقیه متهم به جانب‌داری و رنگی بودن می‌شود. در این چند سال دیده‌ایم که طرفداران دو تیم به هر بهانه‌ای به دولت حمله کرده‌اند. به این دلیل و بعضی دلایل دیگر مثل عدم‌توانایی دولت در انتخاب مدیران شایسته، بهتر است دولت فعلی یا دولت بعدی این دو باشگاه را هرچه زودتر واگذار کند.

نگران از ‌آینده دو باشگاه

یکی از دلایلی که احتمالا دولت را برای واگذاری این دو باشگاه با شک روبه‌رو می‌کند نگرانی از آینده دو تیم است. این‌که اگر این دو باشگاه به بخش خصوصی برسند، چگونه اداره می‌شوند و این سرمایه اجتماعی به کدام سمت می‌رود؟ با این حال باید بپذیریم که وضع درآمدزایی استقلال و پرسپولیس طی این سال‌ها و در همین اوضاع نه‌چندان نامساعد اقتصادی بهتر شده است. کمک‌های خود دولت، پیامک‌های هواداران و حمایت‌های اپراتورهای تلفن‌همراه باعث شده تا بخشی از هزینه‌ها جبران شود.

مازیار فیروزی - گروه ورزش / روزنامه جام جم