رادیو محجوب‌تر و بی‌حاشیه‌تر است

به گزارش جام جم آنلاین، با این گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون گفت‌وگویی درباره وضعیت امروز رادیو داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

 سال‌هاست که در رادیو مشغول به کار هستید. از پیچیدگی‌های کار در این رسانه قدیمی توضیح می‌دهید؟

گاهی در شرایط معمول و عادی، روزگار می‌گذرانیم، طبیعتا کار را بهتر انجام می‌دهیم و چون این نوع کارها با علاقه‌مندی هم هست، کار کسی را خسته نمی‌کند، ولی نابسامانی‌هایی که امروز می‌بینیم و مردم هم احساس می‌کنند -از جمله همین ماجرای کرونا- باعث می‌شود هر کاری نسبت به ایام معمول خودش پیچیده‌تر، سخت‌تر و پراشکال‌تر باشد. اما درمجموع، کار در رادیو برای من لذت‌بخش است. الان 50 سال است که با رادیو همکاری دارم. همیشه هم با علاقه‌مندی کارم را دنبال کردم و کاری را هم که دوست نمی‌داشتم، قبول نمی‌کردم.

همان چیزی که در کار مطبوعات هست. همین که می‌بینی این ستونی که پر کردی، پاورقی که نوشتی، صفحه‌ای که تکمیلش کردی، برای خودت رضایت‌بخش است و لذت می‌بری. در کار رادیو و تلویزیون هم همین اتفاق می‌افتد. همه این مجموعه اتفاقات، باعث می‌شود من کارم را با علاقه‌مندی و دوستانه انجام دهم. چون این کار اگر این‌گونه صورت نگیرد، خسته‌کننده است. آدم باید کار را دوست داشته باشد و من رادیو را صمیمانه دوست دارم. چه چیزی بهتر از این که حرف بزنی و 3 میلیون نفر آدم گوش کنند؟

 

من اصلا خودم را رادیویی می‌دانم. با تلویزیون در حدی همکاری می‌کنم که روی دوستانم را زمین نزده باشم. اگر در یک لحظه یک برنامه تلویزیونی اجرا شود و یک برنامه رادیویی، من حتما رادیویی را انتخاب می‌کنم.

 

شما در تلویزیون هم چهره شناخته‌شده‌ای هستید. چرا با وجود مشکلات، خصوصا دستمزد کمتری که رادیو نسبت به تلویزیون پرداخت می‌کند، رادیو را انتخاب می‌کنید؟
رادیو کمی محجوب‌تر، خصوصی‌تر و بی‌حاشیه‌تر است. مردم از طریق صدا با رادیو ارتباط برقرار می‌کنند و به حکم آدمیت، شاید از آنچه می‌شنوند، تصوراتی هم داشته باشند، مثلا چهره‌ای برای این صدا قائل شوند که معمولا خیلی بهتر از چهره خود آدم است! (با خنده) در مجموع من رادیو را دوست‌تر می‌دارم.

 

اگر بخواهید بزرگ‌ترین مشکل رادیو را در وضعیت کنونی بیان کنید و راه حلی برای آن ارائه کنید، چه نکته‌ای را مطرح می‌کنید؟
مدیران باید کار را داخل همین سازمان و با افراد همین سازمان سروسامان بدهند. از بدنه سازمان مشاور و همکارهای ستادی را انتخاب کنند. سن خیلی از ما دیگر بالا رفته و بهتر است در پست‌های مشاوره‌ای کار کنیم و عوایدی داشته باشیم. وقتی مدیری عوض می‌شود، این مدیر اولا اگر از خود سازمان و بدنه کار باشد، خیلی بهتر است. حتی اگر از بدنه سازمان نبود، از مشورت‌های درست برخوردار باشد که بتواند از این همه نیروی متخصص و کاردانی که مفت و مجانی در اختیار دارد، استفاده بهینه کند. ما با امکاناتی که در رادیو و تلویزیون داریم، اصطلاحا می‌توانیم بترکانیم.

 

امکانات خوبی در اختیار دارید؟
منظورم امکانات مالی نیست. امکانات حرفه‌ای و رسانه‌ای است که بتوانیم حرفی را که می‌خواهیم بزنیم، با بهترین زبان و حرفه‌ای‌ترین صورتی که می‌توانیم بزنیم. این‌قدر با شعارهای آبکی و دم‌دستی و عبارات عهد باستان، رادیو را از شکل اصلی خودش درنیاوریم. رادیو هرچه صمیمی‌تر، همزبان‌تر و بی‌تکلف‌تر باشد، طبیعتا بیشتر می‌چسبد و بیشتر مخاطب را جذب می‌کند.

 

اگر بخواهید پس از 50 سال تجربه حضور در رادیو، چند توصیه به برنامه‌سازان و مجریان جوان رادیو و حتی تلویزیون کنید، چه چیزی می‌گویید؟
خیلی خلاصه بگویم، باید مطالعه کنند. باید کتاب بخوانند. ابزار ما آدم‌های رسانه، خصوصا ما گوینده‌ها و مجری‌ها، سواد و مطالعه است. ما باید هر لحظه آماده باشیم که به اجرای برنامه بپردازیم. همیشه باید استند‌آپ باشیم. با این حضور ذهن و تمرکز، بتوانیم برنامه را که به ناگهان قرار شده تولید کنیم، به سرانجام برسانیم.
به همین دلیل حتما گویندگان و مجریان به مطالعه بیشتری نسبت به سایر همکاران احتیاج دارند. مجریان جوان باید به‌روز باشند. لابه‌لای متن‌های برنامه نخشکند و فیکس نشوند. روی همان برنامه‌ای که اجرا می‌کنند، کار کنند. با فرم‌های مختلفی اجرا کنند و ببینند کدام‌یک بهتر است. باید روی خودشان کار کنند. جوان‌ها هم که می‌خواهند بیایند، غیر از تحصیلات که حتما باید رشته‌های مرتبط باشد، حتما باید کتاب بخوانند. پیشاپیش شروع کنند به خواندن کتاب و مطالعه و حداقل یکی دو تا از روزنامه‌های ایران را بخوانند تا بدانند چه خبر است و چه حوادثی اتفاق می‌افتد.

 

منبع: ضمیمه رایگان روزنامه جام جم، قاب کوچک
به قلم: مصطفی قاسمیان خبرنگار