این نحوه نشستن و ایستادن که وزن تنه بهصورت مساوی روی هر دو لگن وارد نمیشود، باعث بروز عدمتوازن در عضلات دوطرف لگن و ستون فقرات میشود و مفاصل بین لگن و استخوان خاجی در انتهای ستونفقرات که مفاصل «ساکروایلیاک» نام دارند و مفاصلی قابل انعطاف و تغییر هستند دچار جابهجایی شده و جابهجایی لگن یک طرف، اندام تحتانی همان سمت را با خود به پایین یا بالا جابهجا میکند.
علاوه بر نشستن و ایستادن طولانی و در وضعیت غیرقرینه، شرایط بیتعادلی، ندیدن پله و اختلاف ارتفاع هنگام راهرفتن سریع و ضربه ناگهانی به کف پا و زمینخوردن روی باسن و لگن هم میتواند باعث بروز چنین جابهجاییهایی در مفاصل ساکروایلیک شود.
علاوه بر کمردرد و درد منتشر شده در لگن و کشاله ران، که از شکایتهای شایع چنین بیمارانی است، کوتاه و بلندشدن پاها هم از علائم دیگر این عارضه است.
روشهای مختلفی در فیزیوتراپی برای اصلاح این اختلال و برگرداندن این مفاصل به وضعیت طبیعی وجوددارد.
منیپولاسیون یا اعمال «تراست» از مانورهای درمانی فیزیوتراپی است که معمولا با ایجاد صدا در این مفاصل همراه است و بلافاصله بعد از انجام این مانور طول پاها اصلاح و درد بیمار کم میشود.
بسیار مهم است که بعد از درمان، ورزشهای مربوط به بیمار آموزش دادهشود تا مفصل مجددا به وضع قبل برنگردد و نتایج درمان دوام داشته باشد.
دكتر پرهام پارسانژاد - فیزیوتراپیست / روزنامه جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد