شکست ورزشــی‌ســــازان

فوتبالیسم
سال 97 خبر پخش برنامه‌ای جدید با اجرای امیرعلی نبویان در رسانه‌ها خبرساز شد. اتفاقی که بسیاری بر این تصور بودند قرار است برنامه‌ای متفاوت در زمینه فوتبال ساخته شود. چون از سوی عوامل این برنامه اعلام شده بود قرار است زوایای جدیدی از فوتبال در «فوتبالیسم» با حضور کارشناسان و آیتم‌هایی جذاب و متنوع به نمایش درآید. اما این تصورات در واقع چندان نتوانست موفق پیش برود و رضایت مخاطبان را برآورده نکرد. هر چند تیم این مجموعه با کارگردانی فواد صفاریان‌پور، تهیه‌کنندگی سعید پروینی، مشاوره محمد بحرانی و امیر وفا، سرپرست نویسندگان به نظر تیم حرفه‌ای و کار بلدی می‌آمد که تا به حال تجربه حضور در برنامه‌های موفق بسیاری داشته‌اند؛ اما این بار در زمینه فوتبالی نتوانستند موفق عمل کنند و پاشنه آشیل این برنامه به این موضوع برمی‌گردد که در میان این عوامل حرفه‌ای کسی که تخصص در زمینه فوتبال و ورزش داشته باشد دیده نمی‌شود و همین موضوع ضربه بزرگی به این برنامه زد. مخصوصا که امیرعلی نبویان نیز به عنوان مجری تسلط و اطلاعات کافی در این زمینه را نداشت. در صورتی که انتظار مخاطب بر این است کسی که به عنوان مجری در برنامه ورزشی حضور دارد خود نیز در این زمینه تخصص کافی داشته باشد. بنابراین فوتبالیسم را می‌توان به عنوان یک برنامه شکست خورده در شبکه سه سیما تلقی کرد که نتوانست آنطور که باید مخاطبان ورزشی را به سمت خود بکشاند.
ریو فانتزی
این برنامه که در زمان المپیک ریو 2016 با اجرای مهراب قاسمخانی و شقایق دهقان در آپارات پخش شد به نظر می‌رسید می‌تواند یک برنامه متفاوت و طنزگونه از طرف نویسنده معروف مجموعه‌های مهران مدیری باشد. مخصوصا که شقایق دهقان هم با بازی‌های خوبی که در ساخته‌های مهران مدیری داشت این انتظار را بالاتر برد. اما با وجود تمام نمک‌هایی که قاسم‌خانی می‌ریخت و تلاش‌های بسیار برای اجرای خوب این زوج؛ اما جز این‌که بگوییم یک اجرای «لوس» از آب درآمد نمی‌توان از واژه دیگری برای توصیف آن استفاده کرد.
به طوری که نه‌تنها استقبالی از این ساخته نشد؛ بلکه بسیاری از پخش چنین مجموعه‌ای بی‌اطلاع بودند؛ آنهایی هم که اطلاع داشتند پیشنهاد می‌دادند با دیدن این برنامه حجم اینترنت خود را هدر ندهند! برنامه‌ای که اگر آن را جست‌و‌جو کنید هنوز در آپارات موجود است و شما هم می‌توانید با دیدن چند دقیقه از این ساخته مهر تایید بر واژه لوس بودن آن بگذارید.
این در حالی است که به نظر می‌رسید وجود یک برنامه ورزشی در زمینه طنز شاید یک ایده متفاوت و جالب بود که می‌توانست با اجرا و پیاده‌سازی درست و باکیفیت، الگویی باشد برای ساخت برنامه‌های با چنین مضمونی در صدا و سیما.
باوجود تمام شوخی‌هایی که تلاش می‌شد در قالب طنز صورت گیرد؛ اما کار به جایی رسید که همه متفق‌القول به این باور رسیدند که مهراب قاسمخانی تنها قلم خوبی دارد و حتی طنزپردازی مقابل دوربین‌اش به طنازی برادرش پیمان هم نیست. شقایق دهقان هم نتوانست آن‌طور که باید در اجرا موفق عمل کند. شاید این شکست به چند موضوع برگردد. قاسمخانی تنها نویسنده طنزهای اجتماعی است که بهتر است فرد دیگری همان طنزها را اجرا کند که اگر خودش اجرا کننده باشد باز مهر شکست به آن خواهد زد، شقایق دهقان هم بازیگر است و قابلیت اجرا در مقابل دوربین را ندارد. از سوی دیگر این دو زوج اصلا ورزشی نیستند. برای همین هم نتوانستند مخاطبان ورزشی را به سمت خود جذب کنند. در هر صورت «ریو فانتزی» پازلی چند تکه بود که هیچ تکه آن با تکه دیگرش جور نبود و برای همین سرنوشتی جز شکست به دست نیاورد.
زابیواکا
«زابیواکا»، برنامه‌ای تلویزیونی بود که در شبکه‌های اجتماعی به آن بسیار پرداخته شد؛ اما نه به عنوان یک برنامه موفق. بلکه به عنوان برنامه‌ای که حاشیه بسیاری با خود به همراه داشت و حاشیه آن بر متن غلبه کرد. حاشیه‌هایی که از قسمت اول آن شکل گرفت. از حضور آزاده صمدی به عنوان مجری که تنها یک قسمت بیشتر نبود و برنامه توقیف شد و دلیل آن به این موضوع برگشت که یک برنامه ورزشی مردانه را نباید زن اجرا کند و علی انصاریان و مجید یاسر برای اجرا انتخاب شدند اما این انتخاب هم کاری نکرد تا حاشیه‌ها بخوابد. چون علی انصاریان در برخی بخش‌های اجرایش از ترانه‌های خواننده‌های لس‌آنجلسی استفاده می‌کرد و یک مهمان خارجی از یک خواننده زن لس‌آنجلسی به عنوان خواننده محبوب خود یاد کرد. تمام این حواشی دست به دست هم داد تا جایی که این برنامه که برای جام جهانی 2018 ساخته شده بود روز فینال پخش نشده و توقیف شود. اما آنچه تا الان گفته شد تمام ماجرا نیست و بالاخره ضعف در اجرای این برنامه را هم نمی‌توان نادیده گرفت. از وقتی پژمان جمشیدی توانست بعد از ورزش خود را به عنوان بازیگری موفق به نمایش بگذارد برخی بازیکن‌های قدیمی فوتبال هم تلاش‌شان بر این بود تا قابلیت خود را در این زمینه نشان دهند که البته موفقیت چندانی هم برایشان به همراه نیاورد. علی انصاریان از جمله این فوتبالیست‌ها بود که با وجود حضور در برنامه‌های تلویزیونی، بازی و اجرا اما نتوانست در هیچ‌کدام از آنها حرفی برای گفتن داشته باشد. با وجود آن‌که این برنامه برای جام‌جهانی 2018 ساخته شده بود و احساس می‌شد اجرای آن به کسی داده شده که بویی از فوتبال برده و با ورزش سر و کار دارد؛ اما موضوع دیگر این بود که علی انصاریان به هیچ عنوان مجری خوبی نیست.
شوتبال
این برنامه با اجرای امیرحسین رستمی به نظر می‌رسید می‌تواند برنامه خوبی باشد که قرار بود در این برنامه استعدادیابی فوتبالی و هر ورزشی که با توپ سر و کار دارد صورت گیرد. برنامه‌ای که در شبکه نسیم ساخته شده بود و تصورها بر این می‌رفت که این برنامه استعدادیابی می‌تواند برنامه‌ای خوب با مخاطب زیاد باشد. چون رستمی هم به نظر درونیاتی شاد و با نشاط نیز داشت که می‌توانست به جذابیت آن دامن بزند.
اما این اتفاق رخ نداد. چرا؟ چون امیرحسین رستمی با وجود تمام محبوبیتی که در میان مخاطبان دارد و به عنوان بازیگری که حرفی برای گفتن دارد مطرح می‌شود؛ اما اشتباه‌ترین انتخاب برای اجرا محسوب می‌شد. چون او هیچ تسلط و اطلاعاتی در زمینه فوتبال و ورزش‌های دیگر ندارد و همین موضوع خود در پس‌زدن برنامه بسیار تاثیرگذار بود. هرچند تهیه‌کننده این مجموعه گفته بود که رستمی به دلیل توانایی در بازی تنیس می‌تواند مجری خوبی در این مجموعه باشد؛ اما نتیجه کار آن‌طور که انتظار می‌رفت از آب درنیامد و مخاطبان را نتوانست مجاب کند که شبکه نسیم در دل خود برنامه‌ای دارد که توانسته به‌خوبی مخاطب را سرگرم و استعدادها را کشف کند.
ستاره‌ساز
استعدادیابی فوتبالی در شبکه سه به نظر می‌رسید با حضور متخصصان بسیار با تجربه می‌تواند یک برنامه موفق باشد. برنامه‌ای که پیش‌تولید آن بسیار زمان برد و برای ساخت آن هزینه‌های بسیاری شد و برای همین آنقدر انتظارات را بالا برد که دیگر نتوانست رضایت‌ها را برآورده کند. «ستاره‌ساز» که ابتدا با اجرای محمدحسین میثاقی روی آنتن رفت اما وقتی او اعلام کرد از این برنامه خداحافظی کرده با اجرای محمدرضا احمدی و امیرعلی دانایی ادامه یافت و کارشناسان فوتبالی مطرحی همچون خداداد عزیزی، فیروز کریمی، مجتبی جباری و ادموند بزیک داشت نشان داد که وجود چهره‌های متخصص در این زمینه زمانی که برنامه‌سازی به‌خوبی پیش نرود و مدیریت اشتباه باشد باز هم نمی‌تواند برنامه خوب و مخاطب‌پسندی را به ارمغان آورد. مخصوصا که حاشیه‌ای که خود این داورها به وجود آوردند بر بدتر شدن این برنامه افزود. از سوی دیگر باوجود آن‌که تصور می‌رفت این برنامه مخاطبان بسیاری را به سمت خود جلب کند؛ اما حاشیه‌های آن کاری با این برنامه کرد که موجب شد بسیاری متوجه نشوند فینال این برنامه کی برگزار شد و چه استعدادهای فوتبالی‌ای کشف شدند. این اتفاق را مقایسه کنید با فینال «عصر جدید» با آن همه بیننده‌ای که تا ساعت‌ها پس از بامداد هم پای این جعبه جادو نشستند تا از سرنوشت فینالیست‌ها مطلع شوند.

یوسف هاشمی
روزنامه‌نگار