شاهکاری دیگر از استاد عناوین سرگرم‌کننده؛ نینتندو

این زیبایی و خوشی را پایانی نیست

بعضی از بازی‌ها سال‌ها از زمان خود جلوتر هستند و حجم نوآوری و ساختاری که در طراحی آنها استفاده می‌شود آن‌قدر هوشمندانه و خلاقانه است که سبکی نو در میان بازی‌ها ایجاد می‌کند. این حرف‌ها برای این سال‌ها نیست، بلکه به دهه 90 میلادی بازمی‌گردد، یعنی زمانی که اولین بار The Legend of Zelda روی کنسول Game Boy منتشر شد. از آن به بعد وقتی در مورد یک بازی می‌گفتیم ساختار گشت‌وگذارش شبیه زلدا است، همه متوجه منظورمان می‌شدند. شرکت نینتندو که این روزها با موفقیت و درخشش کنسول Switch حسابی گیمرهای بیشتری را به سمت خود جذب می‌کند از سیاست چند سال اخیر صنعت بازی عقب نمانده و اقدام به پورت کردن مجموعه‌های محبوب خود روی این کنسول و البته بازسازی آنها کرده است. The Legend of Zelda: Link’s Awakening همان اولین نسخه‌ای است که حماسه لینک و زلدا از آنجا شروع شد، با گرافیک کارتونی و فوق‌العاده دلنشین و البته تغییراتی در ساختار طراحی بازی که متناسب با عصر حاضر و استانداردهای امروزی باشد.

کد خبر: ۱۲۳۱۷۹۷

اصل و نسب زلدا
نینتندو این بار به جای این‌که مانند کاری که با بازی A Link Between Worlds کرد، تمام اسپرایت‌های دو بعدی نسخه اصلی را ارتقا دهد و برای نسل فعلی آماده کند، همه‌چیز را از صفر شروع کرد و به شکل خاصی هم این کار را انجام داد. آن پیکسل‌های سیاه و خاکستری گیم‌بوی حالا به سبک هنری کارتونی و فوق‌العاده زیبایی تبدیل شده‌اند که در آن تمام عناصر دنیای بازی و شخصیت‌ها شبیه عروسک‌هایی پلاستیکی هستند که اینجا و آنجا بازتاب نور روی سطح‌شان باعث درخشش می‌شود. همچنین یک افکت عمق تصویر نیز در بازی وجود دارد که باعث‌شده محیط‌ها، بزرگ‌تر از آنچه واقعا هستند به نظر برسند. دیالوگ‌ها نیز مملو از لحظاتی هستند که دیوار چهارم را شکانده و شوخی‌های بانمکی در دل خود دارند.
خارق‌العاده‌ترین نکته در مورد بازی این است که چطور در عین حال که برای افرادی که اولین‌بار 26 سال پیش آن را تجربه کردند تجربه و حسی آشنا دارد. جالب این‌که برای افرادی که تازه سراغ این مجموعه دوست‌داشتنی آمده‌اند نیز مملو از تازگی و خلاقیت به نسبت بازی‌های این روزهای دنیاست. برای این‌که گشت‌وگذار در دنیای بازی راحت‌تر و مطابق استانداردهای امروزی باشد، سازندگان نقشه، بازی را مو به مو مانند آنچه بود پیاده‌سازی نکرده‌اند و تغییراتی در ساختار کلی آن ایجاد شده، اما محل قرارگیری بسیاری از بخش‌ها و اشیای کلیدی دقیقا همان جایی است که در نسخه اصلی نیز وجود داشتند.
چه بازیکن قدیمی باشید و چه جدید از این‌که طراحی مرحله بازی برای شکل‌دهی تجربه بازیکن چقدر زیبا و هوشمندانه انجام شده نمی‌توانید دهان به تحسین و تمجید نگشایید. دنیای بازی و سرزمین Koholint شاید روی نقشه، فضایی کوچک و عظمتی غیرقابل قیاس با دیگر نسخه‌ها داشته باشد، ولی دیری نخواهد گذشت که دریابید 26 سال پیش سازندگان چگونه از تمام ظرفیت و فضایی که در اختیار داشتند پیکسل به پیکسل بهره برده‌اند و هر چیز چقدر با دقت طراحی شده و در محیط قرار گرفته است.
هر بار که بازی شما را مجدد به محیطی تکراری برمی‌گرداند، توانایی‌ها و ابزارهایی به دست آورده‌اید که به کمک آنها می‌توانید مسیرهای جدیدی را تجربه کنید و به جاهایی بروید که قبلا نمی‌توانستید. توجه داشته باشید این ساختار برای اولین بار توسط خود زلدا 26سال پیش ابداع شد و تمام شباهت‌هایی که با ساختار بازی‌های امروزی و مترویدوانیا ممکن است متصور شوید در واقع از این نقطه سرمنشأ گرفته‌اند.

به‌روز شدن با حفظ ا‌صالت‌ها
مدت‌ها می‌توانیم از نسخه اصلی بازی تمجید کنیم، اما منکر آن نمی‌شویم که به هرحال بازی برای زمان خود و شاید چند سال بعد بود و بخش‌هایی از آن ساختار را امروز دیگر کسی نمی‌پسندد. نسخه گیم‌بوی، خیلی بازیکنان را درگیر دکمه‌ها نمی‌کرد و حجم زیادی از تعامل شما با بازی شامل ضربه زدن به دشمنان یا پریدن توسط دستورهایی که در منوهای مختلف بودند انجام می‌شد. خوشبختانه در نسخه بازسازی شده تعدادی از مکانیک‌های کلیدی مثل ضربه زدن یا سپر گرفتن، دکمه مجزا دارند و دو دکمه خالی نیز وجود دارد که خودتان بسته به توانایی‌ها و قابلیت‌هایی که در طول بازی به دست می‌آورید می‌توانید روی آنها تعریف کنید و مثلا برای پرش هم دکمه‌ای مجزا داشته باشید. در واقع طی این ساختار همچنان برای اضافه کردن مکانیک‌های بیشتر به شخصیت به رفتن به منو نیاز دارید، ولی با دو شورت‌کات موجود حق انتخابی استراتژیک در اختیار بازیکن نیز قرار داده شده است. ساختار کلی بازی نیز گشتن در محیط و دریافت ماموریت از افراد و معمولا رفتن به دانجن‌ها یا سیاهچال‌ها برای انجام ماموریت‌هاست. خلاقیت بازی تا جایی است که بعضی سیاهچال‌ها فضای دو بعدی ساید اسکرولر دارند و سبک بازی را موقتا تغییر می‌دهند. معماهای موجود در سیاهچال‌ها بسیار هوشمندانه طراحی شده و باس‌فایت‌ها نیز با وجود این‌که کارتونی به نظر می‌رسند، اما از منظر طراحی رفتار و الگوی قابل درک جز بهترین‌های صنعت هستند.

حرف آخر
The Legend of Zelda: Link’s Awakening
بهترین نقطه شروع شما برای آشنایی با این ابر فرنچایز دوست‌داشتنی است. در عین این‌که همه‌چیز ساده پیاده‌سازی شده، اما عمق زیادی دارد و از آن تجربه‌هایی است که ساعت‌ها شما را سرگرم نگه می‌دارد. به هیچ عنوان فرصتی را که 26 سال پیش از دست دادید، دوباره از دست ندهید.