وقتی حضور خزنده پررنگ می شود

صرف نظر از تایید یا تکذیب وجود پایگاه نظامی اسرائیلی در شمال عراق، روابط تل آویو با کردستان عراق که پیشینه آن به قبل از سال 1974 باز می گردد، امروز از حد ادعا گذشته و به مرز یک حقیقت خطرناک برای امنیت ملی عراق و همسایگانش تبدیل شده است.

گرچه اخبار زیادی در دهه نود از قرن گذشته در رابطه حضور شخصیت های امنیتی و نظامی اسرائیلی در منطقه پرواز ممنوع و امن شمال عراق و آموزش پیشمرگه های کرد عراقی منتشر شده است اما با این وجود موج اصلی اخبار در این رابطه به بعد از سقوط رژیم صدام حسین در سال 2003 باز می گردد، که حضور اسرائیل در عراق به طور اعم و منطقه کردستان عراق به طور اخص جنبه علنی و رسانه ای بیشتری به خود گرفت.

این روزها این حضور چنان پررنگ شده است که خبرنگاران رسانه های اسرائیلی بی محابا از نام و و تابعیت خویش به شکلی کاملا علنی در این منطقه از شمال عراق جولان داده و به تهیه خبر و گزارش از این بخش از خاک عراق می پردازند.

ژاکوب ماگید، روزنامه نگار اسرائیلی پایگاه اطلاع رسانی "تایمز آف اسرائیل" در گزارش خود از کردستان عراق نوشت من گرچه با گذرنامه آمریکایی وارد کردستان شدم اما گذرنامه ام مملو از مهرهای ورود و خروج به اسرائیل بود با این وجود بدون هیچ ممانعتی از گیت گذرنامه گذشتم و طی 3 روز از تمامی مناطق کردستان هم دیدن کردم.

این اعتراف در حالی اعلام می شود که منابع آگاه در وزارت امور خارجه عراق به برخی از مسئولین عراقی خبر داده اند، در چارچوب توافق محرمانه انجام گرفته بین مسئولین منطقه کردستان عراق و اسرائیل مدتی است که حاملین گذرنامه های اسرائیلی نه تنها دیگر ممنوع الورود نیستند بلکه نیاز به روادید هم نداشته و می توانند آزادانه به کردستان عراق سفر کنند.

گرچه دولت خودمختار اربیل تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن این مسئله داشته و همانند تکذیب وجود پایگاه نظامی اسرائیلی در مناطق تحت کنترلش در محو صورت مسئله در میان هیاهوی تبلیغاتی رسانه ای سعی دارد، اما ظاهرا این بار دیگر چنین مسائلی قابلیت پنهانکاری خود را از دست داده اند و شماری از مسئولین عراقی عزم خود را برای مقابله با این اقدام جزم کرده اند.

از سوی دیگر پیگیری سیر حرکتی محموله های نفتی که اتفاقا از سیستم نظام مندی در جهان بهره مند است نشان می دهد 3 چهارم نفت وارداتی اسرائیل از منطقه کردستان عراق تامین می شود در حالیکه برخی از گزارش ها هم حکایت از تخصیص قیمتی ترجیحی از سوی رهبران کُرد عراقی برای خریدار اسرائیلی خود دارد.

در همین راستا روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز هم در گزارشی خبر داد، در حال حاضر 77 درصد از نفت وارداتی اسرائیل طی چند سال اخیر از مبدا کردستان عراق بارگیری شده است و روزانه دست کم 244 هزار بشکه نفت از کردستان از طریق بندر جیهان ترکیه به بندر حیفا در فلسطین اشغالی منتقل می شود.

به اعتقاد کارشناسان اینکه ساختاری خود مختار از لحاظ اداری وارد تضادی اینچنینی با سیاست های کلان خارجی دولت مرکزی شود، چیزی جز اعلام جنگ علیه دولت مرکزی نیست.

اینکه اعضای کمیسیون سیاست خارجی مجلس نمایندگان عراق در بغداد از تلاش برای تصویب قانون اعدام هر عراقی که به اسرائیل سفر کند خبر دهند و از سوی دیگر بخش دیگری از خاک عراق لغو روادید اتباع این رژیم را انجام دهد هرگز نمی تواند در قالب اختلافات اداری مالی بغداد – اربیل تفسیر یا توجیه شود.

به تعبیری واضحتر امروز احزاب کُرد حاکم بر منطقه کردستان عراق، نه اسب تروا بلکه به حامل و بستر اصلی ورود و استقرار اسرائیل در عراق تبدیل شده و با این کار خود امنیت ملی عراق را تحت تاثیر خود قرار داده اند.

خطری که دست کمی از تلاش آنها برای اعلام استقلال و جدایی از کشور مادر نداشته و به طور حتم با واکنش نه تنها دولت عراق بلکه مردم این کشور هم مواجه خواهد شد.

به طور حتم کمتر کسی از میزان نفرتی که ملت های منطقه از جمله مردم عراق از رژیم اشغالگر اسرائیل دارند، بی خبر است، در حالی که تقریبا هیچ کس در منطقه نیست که از حجم توطئه آفرینی اسرائیل برای ملت ها و کشورهای آن بی اطلاع باشد.

به طور حتم رهبران منطقه کردستان عراق هم از این دو حقیقت آگاهی دارند و دیگر این واقعیت برایشان مسجل شده است که اسرائیل اسب خوبی برای شرط بندی روی آن برای تحقق اهدافشان نیست به خصوص که آنها محکوم به شرایط خاص جغرافیایی منطقه هستند در حالی که ساختارهای محیطیشان نیز سطح تحمل مشخصی در مقابل سایش خطوط قرمز سنتی ترسیم شده دارند.