پایان تیترهای داغ

چرا دیده شد؟

یک صفحه یک متفاوت
اما چرا تعطیلی روزنامه وطن امروز، اینقدر سر و صدا کرد و در میان رسانه‌ای‌ها بازتاب داشت؟ این روزنامه طی چند سالی که روی دکه بود به اذعان همه اهالی رسانه‌ها از لحاظ حرفه‌ای، یکی از بهترین «صفحه‌یک»‌ها را داشت.
تیترهای متفاوت این روزنامه را احتمالا خیلی از روزنامه‌خوان‌ها و حتی آنهایی که اهل روزنامه‌خوانی نیستند ولی گهگاه جلوی دکه‌های حقیقی و مجازی می‌ایستند و صفحه یک روزنامه‌ها را می‌بینند به یاد دارند.
«خبر مرگش» یکی از جنجالی‌ترین‌ تیتر یک‌هایی بود که این روزنامه زد و حتی کارش را به دادگاه کشاند. تیتری در مورد مرگ ملک‌عبدا...، پادشاه وقت عربستان سعودی که به مذاق برخی خوش نیامد اما حسابی سر‌و‌صدا به پا کرد.

سال گذشته و در ایامی که تازه دلار اوج گرفته بود و روز به روز خبر جدیدی از بالا رفتن ارزش آن منتشر می‌شد، رئیس‌جمهور به منطقه تفریحی توچال رفت. انتشار عکس روحانی با لباس ورزشی در توچال جنجال زیادی به راه انداخت و یکی از جنجالی‌ترین تیترها هم متعلق به وطن امروز بود؛ «اقتصاد تو چال، روحانی توچال»

اما باز ماندن تیم ملی فوتبال ایران از راهیابی به فینال جام ملت‌های آسیا هم دستمایه وطن امروز شد تا یکی از تیترهای گزنده‌اش علیه دولت را به یادگار بگذارد؛ «پر جام»!

«بفرمایید شام» هم یکی از تیترهای جنجالی وطن امروز بود که برای وقایع تروریستی پاریس انتخاب شد. این تیتر بحث‌های زیادی را به همراه داشت و نظرات مثبت و منفی شدیدی در مورد آن ابراز شد.

اما توفیق وطن امروز فقط در تیتر یک‌ها نبود. استفاده مناسب از عکس‌ها در صفحه یک، از ویژگی‌های این روزنامه بود. عکس یک مرد با برچسبی بنفش بر دهانش که کنایه از فشارهای دولت بر منتقدان بود بدون هیچ تیتری، از جمله صفحه یک‌‌های معروف وطن امروز شد.

چرا تعطیل شد؟
«تا سلامی دوباره، خداحافظ! به اطلاع می‌رسانیم که روزنامه #وطن_امروز به‌دلیل مشکلات مالی از فردا منتشر نخواهد شد. از همه دوستان و مخاطبان عزیز که در تمام این سال‌ها، با همراهی خود حامی ما بوده‌اند #متشکریم » روز جمعه صفحه اینستاگرام روزنامه وطن امروز خبر از تعطیلی این روزنامه داد، خبری که به سرعت در شبکه‌های اجتماعی پیچید. خبری که کم وبیش خیلی‌ها در مورد روزنامه‌ها منتظر آن هستند این بار برای وطن امروز منتشر شد.
اما چرا این روزنامه عرصه رقابت مطبوعاتی را ترک کرد؟ نورالدینی، جانشین سردبیر روزنامه وطن امروز در این باره می‌گوید: روزنامه وطن امروز از 13 آبان 87 کار خود را آغاز کرد و از آنجا که این روزنامه کاملا خصوصی و مستقل بود تامین منابع آن محدود بود. ما 11 سال با فروش و جذب آگهی توانستیم روزنامه را منتشر کنیم اما با افزایش هزینه‌ها از جمله هزینه کاغذ مواجه شدیم به همین خاطر از ابتدای سال 98 سعی کردیم با کم کردن تعداد صفحات به 8 صفحه تا حدی هزینه‌هایمان را مدیریت کنیم اما با این وجود هزینه‌ها به شدت افزایش پیدا کرد و از آنجایی که روزنامه خصوصی است وضع بهبود نیافت و به همین دلیل تصمیم بر تعطیلی روزنامه وطن امروز گرفته شد.
شنیده‌های جسته و گریخته ما طی این چند هفته اخیر هم نشان می‌داد که وضع مالی وطن امروز چندان تعریفی ندارد و با معوق شدن چند ماهه حقوق عوامل این روزنامه کم‌کم باید به انتظار تعطیلی آن نشست، انتظاری که با حرف‌های نورالدینی معلوم شد چندان بی‌راه هم نبوده است.

وطن امروز چه می‌شود؟
اقبال مردم به خبرهای آنلاین و به خصوص شبکه‌های مجازی نشان می‌دهد، رسانه‌های کاغذی تحت تاثیر فضای مجازی باید برای بقا استراتژی خود را تغییر دهند. هزینه بالای چاپ و کاغذ، هزینه توزیع و نیروی انسانی درگیر چاپ؛ قدرت محدود برای انتشار روزنامه به تعداد لازم و محدودیت فضا برای اطلاع رسانی. همگی دلایلی برای رو آوردن رسانه‌های کاغذی به آنلاین است. در واقع وقتی رسانه ای آنلاین می شود خود را از بند برخی محدودیت‌ها می رهاند.
شنیده‌های ما از گوشه و کنار نشان می‌دهد احتمالا وطن امروز هم به همین سمت خواهد رفت. یعنی ما باید منتظر نسخه آنلاینی از این روزنامه باشیم، نسخه‌ای که شاید به مانند نسخه چاپی آن، تحول جدیدی در عرصه روزنامه‌نگاری آنلاین کشورمان باشد.

واکنش‌ها به تعطیلی وطن امروز

محمدرضا باقری، سردبیر برنامه یه روز تازه شبکه پنج
روزنامه وطن امروز یکی از مهم‌ترین رسانه‌های مکتوب کشور بود که با بیش از ده سال سابقه جای خود را بین مطبوعات باز کرده بود و با تیتر یک‌های منحصر‌به فرد،به یکی از پرمخاطب ترین صفحه اول‌های روزنامه‌های کشور تبدیل شده بود. جای خالی وطن امروز در بین مطبوعات مانند جای خالی ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری به وضوح عیان خواهد ماند.
مصطفی وثوق‌کیا، دبیر فرهنگی روزنامه صبح نو
سال‌ها قبل وقتی هنوز وارد مطبوعات نشده بودم وطن امروز را در میان روزنامه‌های آن روزگار متفاوت می‌دیدم. روزنامه‌ای جذاب که بیشتر به خاطر جلدها و تیترهایش معروف شده بود. خصیصه ای که تا روز آخر حفظ کرد و البته تیترهای جنجالی زیادی که موافقان و مخالفان زیادی داشت. وطن امروز هر چند خیلی کم به حوزه فرهنگی علاقه نشان می‌داد اما به‌هر‌حال روزنامه ای بود که خودش را به مخاطب تحمیل می کرد و حتی اگر علاقه ای به آن نداشتی‌، طرفش می‌رفتی. تعطیلی وطن امروز در آستانه روز خبرنگار واقعه ای دردناک تلقی می شود و دردناک تر این است که وطن امروز برای بار دوم تعطیل شد. هرچند ممکن است اهالی وطن دوباره این رسانه را سرپا کنند اما این تعطیلی باعث پراکنده شدن تحریریه خوشفکر آن خواهد که جمع شدن آنها شایددوباره محال باشد.
سیدمحمد حسینی، وزیر اسبق ارشاد
امروز وطن امروز دیگر منتشر نشد! بعضی نپندارند با عدم‌حمایت از این روزنامه جبهه انقلاب، سنگر تیرباری علیه غربگرایان را خاموش کرده‌اند، بلکه هر یک از رزمندگان این نشریه در فضای مجازی سنگر مستحکم‌تری بنا خواهند کرد و آرامش اهریمنی را از دلدادگان به شیطان بزرگ سلب خواهند کرد.
محسن پیرهادی، مدیرمسئول روزنامه رسالت
هر رسانه ای که تعطیل می شود، چراغی است که در عرصه آگاهی خاموش می شود، به ویژه آن که روزنامه موثری مانند وطن امروز باشد. به همکارانم در وطن امروز خداقوت می گویم و بازگشت دوباره این گروه جوان و خوشفکر را انتظار می کشم.
حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور
تا فضای سایبری هست، وطن امروز نیازی به کاغذ ندارد. نیروهای جوان و با‌انگیزه؛ یادداشت نویس‌های جسور؛ تیتر‌زن‌های قهار؛ گرافیست‌های نوآور؛ حامیان سیاسی پرتوان؛ این نسل از روزنامه‌نگاران تهاجمی فقط سنگر عوض خواهند کرد. این اظهارنظر مشاور رئیس‌جمهور البته با انتقادهای زیادی هم مواجه شد. بسیاری این‌که روزنامه‌های حامی دولت از حمایت‌های مختلف برخوردارند اما آشنا به‌راحتی تعطیلی یک روزنامه را توجیه می کند را نقد کردند.
صادق نیکو، فعال رسانه
یک روزنامه مثل وطن امروز ماهی 150 میلیون تومان هزینه دارد. فرض کنیم اصلا فروش هم ندارد. اگر فقط ده هزار نفر از هواداران فراوان وطن امروز روزی 500 تک‌تومان کمک کنند؛ این روزنامه به راحتی می‌تواند منتشر شود. این کار با استفاده از بستر مناسب و هوادار پروپاقرص شدنی است. وطن هوادارش را دارد. بستر ارزش افزوده هم موجود است. اگر وطن امروز در مسیر جمع آوری کمک از سوی هوادار و مخاطب خود رفته بود حتما امروز به‌جای خبر تعطیلی، خبر استقلال مالی آن منتشر می شد.

رضا بیهقی

رسانه