‌جمهوری اسلامی ایران درباره علل توقیف نفتکش انگلیسی، مواردی از جمله خاموش بودن رادار، حرکت در مسیر خلاف سایر نفتکش‌ها و آلودگی نفتی را اعلام کرده است. در صورت وقوع چنین مواردی پر واضح است که دولت ساحلی می‌تواند کشتی مذکور را متوقف کند. همچنین اگر تصادم یا تصادفی در آب اتفاق افتاده باشد براساس موقعیت این اتفاق یا این‌که کشور مالک شناوری که با آن برخورد شده درخواست مداخله داشته باشد دولت ساحلی می‌تواند مداخله کند.
کد خبر: ۱۲۱۸۸۷۴

ضلع جنوبی تنگه هرمز در اختیار دولت عمان است، اما در عمل اداره عبور و مرور در این تنگه با دولت ایران است و عمان معمولا مداخله‌ای در مسائل تنگه نمی‌کند.
نکته دیگر این است که نفتکش‌ها معمولا خطر امنیتی ایجاد نمی‌کنند مگر این‌که حامل سوخت قاچاق و ناقض تحریم‌های بین‌المللی باشند یا چیزی را حمل کنند که خلاف قواعد بین‌المللی است. در هر صورت این موضوع هم بستگی دارد که رفتار نفتکش را از منظر قواعد حقوق بین‌الملل بررسی کنیم یا قوانین دولت ساحلی. چرا که دولت‌های ساحلی تنگه‌ها و کانال‌ها می‌توانند مقرراتی را به منظور تنظیم عبور و مرور ایجاد کنند از جمله ساعت تردد و تناژ حرکت کشتی‌ها. البته این موضوعات در مورد تنگه هرمز صادق نیست کانال‌ها ظرفیت محدود دارند، اما تنگه هرمز عریض است و کشتی به‌راحتی از آن عبور می‌کند. همچنین کشورهای دیگر حق ندارند نفتاب (آلودگی‌های زیست‌محیطی) خود را در تنگه تخلیه کنند. به این مقررات، مقررات انتظامی گفته می‌شود.
بنابراین اگر در این مناطق کشتی در حال حرکت مقررات را رعایت نکند با توجه به این‌که در حال عبور از دریای سرزمینی دولت ساحلی است و دریای سرزمینی جزئی از منطقه تحت حاکمیت دولت ساحلی است در صورت تخلف قابل توقف و سپس حسب مورد قابل توقیف خواهد بود.‌

محسن عبداللهی

استاد دانشگاه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها