نَقل

خیلی از موارد در آرشیو سازمان صدا و سیما وجود دارد که در خارج از سازمان به آن دسترسی وجود ندارد. مستندهایی که خود ما بر اساس بازسازی نگاتیوها تولید می‌کنیم. یعنی اگر کسی راش اصلی را در اختیار داشته باشد، با توجه به کیفیتی که دستگاه‌های امروز دارند، می‌تواند آن را کیفیت دهد و در قالب اچ‌دی پخش کند.
تمام این آثاری که ما می‌بینیم از شبکه‌های خارجی پخش می‌شوند، هیچ‌کدامشان، اصلاح رنگ نشده است، پس نشان می‌دهد نسخه اصلی در اختیارشان نبوده است.
ممکن است آثاری هم وجود داشته باشد که از بایگانی‌های شخصی در دسترس شبکه‌های دیگر قرار گرفته است و لزوما ربطی به سازمان صداوسیما ندارد.
حدود پنج سال است خروج پرونده‌های بایگانی از صداوسیما مطرح می‌شود و در این چند سالی که در این بخش حضور داشته، بعید می‌دانم اتفاقی مبنی بر این موضوع افتاده باشد.
موضوع «کلاه قرمزی» و «جناب خان» از نظر حقوقی دو موضوع مجزا هستند.
کلاه قرمزی اثری بود که به سفارش سازمان صداوسیما تولید شده بود و طرح و برنامه سازمان صداوسیما برای خلق هر شخصیت آن طبق اسنادی که وجود دارد، از سازمان صداوسیما مبالغی را دریافت کرده‌اند که آن را انجام بدهند.
در قراردادها هم مقرر به این بودند که مالکیت این اثر متعلق به سازمان صداوسیما است به واسطه این‌که سازمان نظارت صحیحی بر روی این دارایی‌هایش نداشت، در یک برهه با توجه به غفلتی که وجود داشت، دوستان آمدند و از آن بهره‌برداری کردند. کما این‌که آنها هم به صورت غیرمجاز این کار را انجام نداده بودند، بعضا مجوزهایی بود که از خود اشخاص دارای سمت در سازمان صداوسیما انجام شده بود، اما ترتیبات شکلی اعطای این مجوزها کاملا قانونی نبود و رویه خاص و روتینی برای این مجوزها نوشته نشده بود.
اما بعدها به موجب رأی دادگاه و رسیدگی که انجام شد، حتی به رأی دادگاه هم نرسید و با حصولی که از پدیدآورندگان و تهیه‌کنندگان خود اثر کلاه‌قرمزی داشتم، پرونده این مجموعه از طریق مصالحه معلوم شد که این حقوق متعلق به سازمان صداوسیما است و عملا از بروز دعوای احتمالی جلوگیری کرد و کل آثاری که مالکیت سازمان صداوسیما بود، تثبیت شد.