راست قامت

وقتی عضلات زیادی کش می‌آیند!

کشیدگی عضلانی، آسیبی است که در آن بافت‌هایی که عضله را به استخوان وصل می‌کنند دچار آسیب می‌شوند. کشیدگی عضله نباید با پیچ‌خوردگی رباط‌ها اشتباه شود. پیچ‌خوردگی معمولا رباط‌هایی را درگیر می‌کند که دو استخوان را به هم وصل می‌کنند و با تاندون و عضله ارتباطی ندارد. استفاده از یخ و بانداژ فشاری و استراحت برای پیشگیری از تورم و التهاب بیشتر اولین اقدامات درمانی بوده و بعد از آن فیزیوتراپی می‌تواند آغاز شود. فیزیوتراپی به‌طور قطع موارد خفیف را بهبود بخشیده و در موارد شدید ممکن است درمان‌های جراحی و ترمیمی لازم شود. نسبت به‌شدت آسیب، علائم بیمار هم متفاوت خواهد بود.

کد خبر: ۱۲۰۴۴۶۲

درد و حساسیت شدید به لمس، قرمزی و کبودی، محدودیت حرکات مفاصل، اسپاسم و گرفتگی عضلات، تورم و ضعف عضلانی از مهم‌ترین علائم کشیدگی عضله و تاندون است. اگر با وجود انجام درمان‌های ذکر شده، علائم بیمار تشدید شد، به‌خصوص این‌که بیمار درد غیرقابل تحمل داشت و کرخی و سوزن‌سوزن شدن احساس کرد، متوجه می‌شویم که آسیب جدی است و باید از روش‌های تشخیصی همچون ام‌آر‌آی و سونوگرافی سود جست.
کشیدگی‌های حاد عضلانی ممکن است ناشی از حرکاتی همچون بلند کردن اجسام سنگین در وضعیت‌های مناسب بروز یابد، اما کشیدگی‌های مزمن عضلانی می‌تواند در اثر آسیب‌های مکرر ایجاد شود، زمانی که شما فشار زیادی بر عضله خود وارد می‌کنید و یک حرکت خاص را بارها و بارها تکرار می‌کنید، پرداختن به ورزش‌های پرتنشی همچون فوتبال، بوکس، کشتی و... می‌تواند خطر دچار شدن به کشیدگی عضله را دوچندان کند. بخش‌های خاصی از بدن در انجام ورزش‌های مذکور بیشتر در معرض خطر کشیدگی عضلانی هستند. آرنج‌ها هم در ورزش‌های پرتابی و راکتی آسیب‌پذیرترند. انجام مرتب تمرینات کششی و تقویتی تحت نظر یک فیزیوتراپیست، آمادگی جسمانی و فعالیت‌های شغلی به عنوان بخشی از برنامه ورزشی می‌تواند خطر بروز کشیدگی عضلانی را کاهش دهد. گرم کردن قبل از ورزش می‌تواند خطر بروز پارگی عضلات را کاهش دهد.