حمله زنبورهای زرد به آشیانه اف‌سی هالیوود

به گزارش جام‏ جم آنلاین ، تک قطبی بودن فوتبال آلمان معضلی بزرگ برای فوتبال این کشور است، معضلی که باعث شده بوندسلیگا با تمام سرمایه گذاری‏ها، برنامه ریزی‏ها و با تمام علم و دانشی که بر فوتبال این کشور حاکم است در جدول رده بندی برترین لیگ‏های فوتبال دنیا همچنان پایین‏تر از سری آ ایتالیا و در رتبه چهارم باشد. این در حالی است که واضح به نظر می‏رسد فوتبال آلمان از ایتالیا علمی‏تر و دارای کلاس بالاتری است اما آنچه که بوندسلیگا را همچنان پایین‏تر از سری آ قرار می‏دهد شاید همین تک قطبی بودن است. نباید فراموش کرد که ایتالیا هم در سال‏های اخیر فوتبالی تک قطبی پیدا کرده اما شدت آن به اندازه بوندسلیگا نیست. فوتبال آلمان اکنون کاملا در انحصار بایرن مونیخ است. از آخرین باری که تیم دیگری به غیر از بایرن قهرمان این لیگ شد شش سال می‎گذرد.

به هر حال این فصل از رقابت‎های بوندسلیگا نوید بخش بزرگی برای هواداران این کشور بود. دورتموند بار دیگر خود را بالا کشید و اکنون سایه به سایه بایرن مونیخ پیش می‎رود و می‎خواهد جام را به دست بیاورد. گاهی صدر جدول را می‎گیرد و گاهی آن را پس می‎دهد. واقعیت این است که در شرایط تک قطبی بودن فوتبال آلمان هر سال یک تیم مدعی می‎شود، یک فصل ولفسبورگ، یک فصل شالکه و یک فصل هم دورتموند، زردپوشانی که به زنبورها معروف هستند. دورتموند یک فرق اساسی با دیگر مدعیان رهگذر بوندسلیگا دارد و آن هم این است که نسبت به سایر تیم‎ها در سال‎های اخیر بیشتر مدعی قهرمانی شده است و تعداد آن به دفعات بوده است. زردپوشان وست فالن دو بار پشت سر هم در سال‎های 2011 و 2012 قهرمان شدند. اکنون نیز بایرن مونیخ به عنوان یکه تاز بی‏رقیب تعداد قهرمانی در فوتبال آلمان به شدت این خطر را حس می‏کند که عنوان قهرمانی این فصل را به زنبورها بدهد. در بوندسلیگا و بین این دو تیم چه می گذرد؟ آنچه که مشخص به نظر می‎رسد این است که رقابت بین این دو تیم به دشت تنگاتنگ و نزدیک است.

ماراتن امتیاز

بایرن مونیخ شب گذشته با برتری چهار بر یک در خانه دوسلدورف بار دیگر به صدر جدول بوندسلیگا برگشت. مونیخی‎ها با این برتری 67 امتیازی شدند و با یک امتیاز بیشتر نسبت به دورتموند 66 امتیازی رتبه شماره یک جدول را در اختیار دارند. شرایط برای هر دو تیم دشوار است. از این پس دیگر هیچ چیز به این ارتباط ندارد که در بازی‏های قبلی چه نتایجی گرفته‏اند و حتی این هم مهم نیست که دیدار بایرن و دورتموند چند هفته پیش با پنج گل به سودی مونیخی‏ها به پایان رسید. اکنون مهم این است که هر تیم برای رسیدن به مقام قهرمانی چه مسیری را باید در بازی‏های پیش رو طی کند و میزان آسان و سخت بودن دیدارهای آتی آنها چقدر است.

بایرن مونیخ در پنج هفته پایانی بوندسلیگا باید به ترتیب به مصاف وردبرمن ، نورنبرگ، هانوفر، لایپزیش و فرانکفورت برود. از این تیم‎ها وردبرمن تقریبا میانه جدولی محسوب می‎شود، لایپزیش و فرانکفورت جز بالانشین‎های بوندسلیگا هستند و نورنبرگ و هانوفر نیز در قعر جدول به سر می‎برند. این مسیری است که بایرن مونیخ باید طی کند.

بوروسیا دورتموند آلمان هم در هفته‏های پیش رو باید با فرایبورگ، شالکه، وردبرمن، دوسلدورف و مونشن گلادباخ مصاف بدهد که به غیر از مونشن گلادباخ بقیه تیم‏ها رتبه هفتم به پایین هستند. کار بایرن مونیخ راحت‏تر به نظر می رسد اما دورتموند برای بیرون کشیدن قهرمانی از چنگ بایرن، با انگیزه‏تر از این حرف‏هاست و نقشه‌های زیادی در سر دارد.

اف سی هالیوود (لقب بایرن مونیخ) هم اما می‎خواهد به سلطه خود در بوندسلیگا ادامه بدهد به خصوص حالا که در لیگ قهرمانان اروپا هم نیست و تمام تمرکز خود را بر روی بوندسلیگا گذاشته است. اگر بایرن مونیخ این فصل هم قهرمان شود هفتمین قهرمانی پیاپی‏اش خواهد بود، اتفاقی به شدت تکراری و البته کسل کننده. این تیم در مجموع 27 مرتبه قهرمان بوندسلیگا شده و رکوردی دارد که بعید است حتی تا 100 سال آینده تیمی به پای این رکورد برسد اما این مسئله که بوندسلیگا با کمک تیم‏هایی مثل دورتموند از حالت تک قطبی بودن خارج شود هیچ بعید نیست.

جام قهرمانی بوندسلیگا زشت‌ترین جام قهرمانی بین جام‎های لیگ‎های معتبر اروپایی به شمار می‎رود؛ این جام به شکل یک سینی است، سینی زشتی که دورتموند و بایرن این فصل برای آن سر و دست می‎شکنند.