چه کسی مانع از برد پرسپولیس در اولین داربی تهران شد؟

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، در تاریخ شانزدهم فروردین ۱۴۴۷ نخستین رویارویی استقلال (تاج) و پرسپولیس در قالب یک بازی دوستانه بود که با تساوی یک بدون گل به پایان رسید.

از آن بازی بازیکنانی در قید حیات هستند که از این بین می‌توان به حمید جاسمیان، حسین کلانی، علی جباری، علی اکبر کارگر جم، حسین فرزامی و … اشاره کرد.

حمید جاسمیان، کاپیتان سابق پرسپولیس درباره نخستین دیدار تاریخ دو باشگاه گفت: ما تعدادی بازیکن بودیم که دسته جمعی راهی پرسپولیس شدیم. از آن تیم خیلی‌ها فوت کردند و ما دیگر بهزادی، مهراب شاهرخی و … را نداریم.

بازیکن سابق پرسپولیس درباره رویارویی با بازیکنان تاج در نخستین داربی تهران، خاطرنشان کرد: بازی بسیار عالی بود. بازیکنان در عین رفاقت برای هم کری می‌خواندند. من با کامبیز جمالی و پرویز کوزه‌کنانی از استقلال رو در رو بودم. نمی‌دانم این دو بازیکن الان در قید حیات هستند یا خیر.

وی در واکنش به اینکه چرا بازی بدون گل تمام شد، اظهار کرد: بازی حساسی بود. ما بازی را بردیم؛ کما اینکه قبلاً هم در پیراهن شاهین، تاج را برده بودیم اما مسائلی بود که نمی‌خواهم بیان کنم.

جاسمیان در پاسخ به این سوال که آیا منظورش دخالت دستگاه دولتی و خوب قضاوت نکردن داور است، گفت: همه این موارد دخیل بودند تا ما بازی را نبریم. می‌خواستند بازی مساوی شود. ما بهتر از تاج بودیم.

وی درباره کاپیتان‌های دو تیم گفت: پرویز دهداری کاپیتان پرسپولیس و حسن حبیبی کاپیتان تاج بودند. هر دو بازیکن از بزرگان فوتبال ما بودند که با همدیگر رفیق بودند.

مدافع کهنه کار و قدیمی پرسپولیس با بیان اینکه بازیکنان هر دو تیم با هم رفیق بودند، یادآور شد: من در طول بازی با کامبیز جمالی برخورد داشتم اما در بیرون از زمین بیشتر از اینکه با حمید شیرزادگان بیرون بروم، با کامبیز جمالی رفیق بودم. الان همه چیز بهم ریخته است.

جاسمیان درباره سرمربیان تاج و پرسپولیس نیز گفت: دکتر مسعود برومند، هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت. او در شاهین هم سرمربی ما بود و در بیروت هم بازی می‌کرد. دکتر برومند همبازی ارتشبد خاتم، فرمانده نیروی هوایی بود. بعد از آن هم کاپیتان تیم ملی شد. هدایت استقلال را هم مرحوم علی دانایی‌فرد برعهده داشت.

وی درباره اینکه آیا فیلم و عکسی از آن بازی دارد، گفت: تقریباً تمام خاطره‌هایم را فراموش کردم. عکس و فیلمی هم ندارم. تعدادی عکس و فیلم بود که در جنگ ایران و عراق زیر بمباران سوخت و از بین رفت. کسی به اندازه مردم آبادان و خرمشهر از جنگ آسیب ندید.