یادداشت

سپری در برابر خشم معتادان

بسیاری از معتادان پرخاشگرند و کم نیست اخبار حوادثی که در آن معتاد به خودش، خانواده‌اش یا دیگران آسیب زده است. این پرخاشگری مایه گله‌مندی بسیاری از خانواده‌هاست به‌خصوص آنها که نمی‌دانند با معتاد پرخاشگر باید چطور رفتار کرد.

کد خبر: ۱۱۹۳۶۱۸

برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید معتادان پرخاشگر را به دو گروه تقسیم‌ کرد. گروه اول کسانی که پرخاشگری‌شان واکنشی به دعوای خانوادگی برای ترکشان است یا برای تهیه پول خرید مواد مخدر یا در واکنش به تحقیرها و توهین‌ها. آنها برای حفظ شرایط خانواده به نــفع خود به پرخاشگری، فحاشی، تهدید، خودزنی، تهدید به خودکشی یا اقدام به خودکشی و... دست می‌زنند. خانواده و اطرافیان باید بدانند این‌گونه رفتارها از یک بیمار معتاد کاملا طبیعی است و اغلب بعد از به وجود آمدن یک پرخاشگری، احساس پشیمانی می‌کند. این رفتارها بیشتر برای جلب توجه انجام می‌شود و در بیشتر معتادان خطرآفرین نیست، اما به هر حال رفتار‌های خانواده باید بسیار آگاهانه باشد. لطفا در کنار معتاد قرار بگیرید نه در مقابل او. با او لجبازی نکنید. تحقیر و سرزنش نکنید. سعی کنید با آرامش به صحبت‌های او گوش کنید و از کنترل، سوالات مکرر و اعمال محدودیت که عامل تشدید پرخاشگری معتادان است، پرهیز کنید. به علائم نشئگی و خماری آگاهی داشته باشید و در شرایط خماری پاپیـــچ بیمار نشوید. اغلب بیماران معتاد بعد از بیدارشدن ازخواب و نزدیک ظهر خمار هستند. برای پیدا کردن مواد مخدر او جست‌وجو نکنید و موادش را دور نریزید. با آرامــش سعی کنید به بیمار اطمینان بدهید حتی در شرایط لغزش و مصرفِ دوباره از او برای رفتن به جلسات مشاوره و کلاس‌های روزانه حمایـــت می‌کنید.
هیچ‌گاه با مشاهده شدت رفتار معتاد اقدامات مشاوره‌ای را به تاخیر نیندازید، چون ممکن است نتوانید در شرایط بحرانی اقدامات لازم و صحیح را انجام دهید. اما گروه دوم معتادان پرخاشگر آنهایی هستند که پرخاشگری‌شان بر اثر مصرف مواد مخدر است. برخورد با این دو گروه با هم فرق دارد. در صورتی که پرخاشگری و رفتارهای غیرطبیعی معتاد تحت تاثیرمواد مخدر صنعتی باشد، دیگر استفاده از روش‌هایی که در بالا گفتیم فایده‌ای ندارد. در این شرایط باید هرچه سریع‌تر محیط و شرایط مشاجره را ترک کنید و به‌سرعت با روانپزشک یا مشاور مورد اعتماد تماس بگیرید تا با اقدامات مداخله‌ای یا دارو بیمار را کنترل کند یعنی در این موارد همزمان با مراحل ترک، باید با دارو علائم ثانویه اعتیاد (اختلال‌های روانی) کنترل شود.
علائمی که باید مورد توجه باشد:
خشونت ناشی از تاثیر مصرف شیشه، قرص و گُـل
شکستن وسایل منزل یا پرتاب وسایل به سمت اطرافیان
خودزنی‌های شدید یا اقدام به خودکشی
تهدید به آسیب رساندن به اطرافیان
بی‌خوابی‌های چند روزه و هذیان
داشتن توهم‌های شنوایی یا بینایی .