قیمتِ بیستِ بلیت رو نمی‌خوایم!

حذف سینما از سبد خانواده‌ها
در این وضع نامطلوب و نامناسب اقتصادی که مردم حتی از تامین برخی مایحتاج اساسی خود ناتوان هستند و زندگی سختی را به لحاظ مالی می‌گذرانند، دیگر توان چندانی برای هزینه‌کردهای مبتنی بر تفریح و سرگرمی ندارند. یکی از این سرگرمی‌ها که می‌تواند روزنه امیدی برای فراغت مردم باشد، سینمارفتن و فیلم دیدن است. پیش از این می‌شد با یک هزینه تقریبا حداقلی، هراز گاهی به سینما رفت و ساعتی را فارغ از مسائل و مشکلات جامعه به تماشای فیلمی نشست؛ تازه اگر مخاطب شانس می‌آورد که آن فیلم کذایی با داعیه اثر اجتماعی، همان تلخی‌های آشنا و پیرامونش را با اغراق بیشتری، جلوی چشمش نیاورد!
حالا به نظر می‌رسد با افزایش احتمالی و قریب به قطعیت قیمت بلیت سینما در آینده‌ای نزدیک، همین لذت نصفه و نیمه هم به دشواری محقق شود و تماشاگران زیادی دیگر نتوانند برای سینمارفتن هزینه کنند. درچنین وضعی، آن چیزی که بلافاصله از سبد خانواده‌ها حذف می‌شود، همین بحث تفریحی و فرهنگی است و آن جماعتی که به دلیل قیمت بالاتر کنسرت‌های موسیقی و بلیت‌های تئاتر، دلشان فقط به سینما رفتن و فیلم دیدن خوش بود هم ناچار هستند قید همین دلخوشی کوچک را بزنند.

به فکر خانواده‌های کم‌درآمد باشید

حبیب اسماعیلی، تهیه‌کننده سینما
به نظر من قیمت بلیت سینما، تکلیف یک فیلم را روشن نمی‌کند. برای این‌که بارها فیلم‌های ضعیفی دیده‌ایم که حتی با تمهیدات بلیت نیم‌بها هم اتفاق مثبتی برایشان در گیشه رخ نداد و کسی از آنها استقبال نکرد. همه چیز به خود فیلم برمی‌گردد و اگر فیلم، خوب باشد، تماشاگر برای آن هزینه معقول هم می‌کند.
ضمن این‌که به نظرم، اگر بخواهیم همه جوانب را در نظربگیریم، قیمت بلیت سینمای ایران، نسبت به هرچیز دیگری که حساب کنید، بالا نیست. این نوسانات قیمتی و افزایش قیمت بسیاری از چیزها در جامعه، باید به نوعی در سینما هم جبران شود که یکی از آنها افزایش قیمت بلیت است. اما فکر می‌کنم، راهکارهایی هم برای مقابله با این وضع وجود دارد و دست‌ها باز است. این‌که بلیت پردیس‌ها دو روز در هفته، شنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها، نیم‌بهاست. ضمن این‌که بلیت بیشتر سینماها، صبح‌ها هم نیم‌بهاست، یعنی اگر قیمت بلیت فیلم‌ها 20 هزارتومان می‌شود، برخی می‌توانند در این روزها و سئانس‌ها، با قیمت بلیت ده هزارتومانی به سینما بروند.
اگر به فرض، فیلمی در سال قبل با یک میلیارد تومان ساخته می‌شد، امسال با دو میلیارد هزینه، تولید می‌شود. افزایش قیمت بلیت سینماها که با این نسبت، افزایش پیدا نکرده و فقط رقم کمی به قیمت فعلی، اضافه خواهد شد. به نظرم تا حدی نیاز به افزایش قیمت بلیت وجود دارد، منتها باید وزارت ارشاد، کارگروه اکران و شورای تهیه‌کنندگان، شرایطی را هم برای خانواده‌های پرجمعیت کم‌درآمد، اما علاقه‌مند سینما فراهم کنند تا آنها هم در روزها و سئانس‌هایی بتوانند به تماشای فیلم‌ها بروند.
نمی‌توان اسم شوک روی این مساله گذاشت، این‌که سال گذشته قیمت بلیت 12 هزارتومانی بشود 15 هزارتوان و امسال قیمت بلیت 15 هزارتومانی بشود 20 هزارتومان که اسم آن شوک نیست. شوک یعنی این‌که بلیت 12 هزارتومانی بشود 50 هزارتومان! همچنان نظرم این است که اگر هزینه تولید در سینما بالا نمی‌رفت، می‌شد قیمت بلیت را روی رقم کنونی نگه داشت، اما حالا برای بازگشت سرمایه فیلم‌ها، می‌توان روی راهکارهایی چون افزایش قیمت بلیت حساب کرد.

بالا رفتن هزینه‌های نگهداری سینما
هیراد اسماعیلی، مدیر پردیس سینمایی سمرقند
به دلیل نوسانات قیمتی موجود، واقعا هزینه‌های نگهداری سینما بسیار بالا رفته است. نمی‌خواهم خیلی وارد ریز و جزئیات این افزایش هزینه‌ها شوم، اما به عنوان مثال اگر قبلا یک لامپ برای یک دستگاه را با قیمت سه تومان می‌خریدیم، الان تبدیل به ده تومان شده است. اما از طرف دیگر، یک بحث جدی هم وجود دارد که اگر بلیت سینما گران‌تر از این شود، ریزش مخاطبان بسیار محتمل خواهد بود و حتما ما با این معضل روبه‌رو خواهیم شد.
آنچه تقریبا قطعی به نظر می‌رسد، افزایش قیمت بلیت سینماست، اما این روند باید به‌گونه‌ای باشد که آنقدر ریزش تماشاگر نداشته باشیم. این درحالی است که الان هم بجز برخی فیلم‌ها که می‌توان آنها را استثنا دانست، در مجموع فیلم‌ها چندان با اقبال مخاطبان روبه‌رو نمی‌شوند و فروش بالایی ندارند.
با این حال امیدوارم تا حدی که امکانش باشد، افزایش قیمت بلیت سینما اتفاق نیفتد و مردم بتوانند از این امکان فرهنگی و هنری استفاده کنند، اما معتقدم اگر هم ناگزیر به افزایش قیمت بلیت هستیم، باید تمهیداتی چون روزها و سئانس‌های بلیت نیم‌بها را جدی بگیریم و افزایش دهیم، وگرنه اتفاقات بدی برای سینما خواهد افتاد.

ریزش مخاطبان
همه، حتی همان اهل سینما و همان عزیزانی که تصمیم به افزایش قیمت بلیت سینماها گرفته‌اند، به‌خوبی می‌دانند که سینمای ایران در سال‌های اخیر با افت تماشاگر روبه‌روست و به‌جز نمونه‌های اندک و استثنایی، غالب فیلم‌های اکران شده در طول سال به‌هیچ‌وجه فروش خوب و قابل قبولی ندارند و حتی برخی نمی‌توانند هزینه خود را برگردانند.
اگر هم به ظاهر رکوردشکنی‌هایی و فروش بالایی برای تعداد ناچیزی از فیلم‌ها اتفاق می‌افتد، بیشتر به دلیل افزایش قیمت بلیت سینما در سال‌های اخیر است، وگرنه بارها گفته‌ایم و می‌دانید که هنوز تعداد مخاطبان هر فیلم در سینمای ایران، فاصله‌ای بعید با تعداد مخاطبان فیلم‌های محبوب و پــــرفـــــــــــــــروش دهه‌های گذشته و سال‌های دور دارد. حالا اگر قیمت بلیت سینماها از این که هست بالاتر برود، حتما شاهد ریزش بیشتر مخاطبان سینما خواهیم بود و فاصله مردم با سینمای ایران بیشتر از اینها خواهد شد.
آن وقت حساب کنید، ببینید، آن 19درصدی که سال گذشته به سینما رفتند، به چه رقم و درصدی کاهش خواهد یافت.

افزایش هزینه‌های تولید
با این حال نباید یکطرفه به قاضی رفت و کمی هم به حرف و نظر سینمادارانی که پیشنهاد این افزایش قیمت بلیت را داده‌اند، فکر کرد. آنها معتقدند افزایش هزینه‌های سینماداری آن هم در این وضع اقتصادی، لاجرم باعث این تصمیم شده است.
بیراه هم نیست، وقتی هرچیز بی‌ربط و باربطی متاثر از وضع بد اقتصادی کشور است، طبیعتا صنعت سینما هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد. وقتی هزینه‌های تولید فیلم و ساخت اثر سینمایی، به دلیل بحران اقتصادی، دو و چند برابر شده، افزایش قیمت بلیت سینما یکی از عوارض و تبعات این وضع است که باری به دوش مردم علاقه‌مند سینما خواهد بود.

علی رستگار

سینما