یک تراکنش هنری

این کاغذهای سفید رنگ کوچک از کی برای شما مهم شدند؟
برای من قضیه از اینجا شروع شد که آخر هرهفته وقتی می‌خواستم به نظافت شخصی برسم و نوبت مرتب کردن کیف پولم می‌رسید، می‌دیدم که داخل کیفم تعداد زیادی کاغذ رسید تراکنش جمع شده است.
البته فکر کنم این موضوع برای همه ما تصویر آشنایی است!
بله، همین‌طور است، همه ما این کاغذها را بعد از دو سه روز نگهداری دور می‌ریزیم، دور ریختن این کاغذها همیشه حس بدی به من می‌داد. چون می‌دانستم همه این‌ها کاغذ هستند، رگ و ریشه‌شان به درخت می‌رسد و ما که این همه شعار حفظ درختان را می‌دهیم به همین راحتی این برگه‌ها را دور می‌‌ریزیم و به آنها توجه نمی‌کنیم. البته این کاغذهای رسید تراکنش در تمام دنیا نادیده گرفته شده‌اند و کسی توجه نمی‌کند که چرا ما همچنان به رسیدهای کاغذی برای همه تراکنش‌ها احتیاج داریم. بعد کم کم به ذهنم رسید که این کاغذهای تراکنش را کنار هم قرار بدهم، یعنی رسیدهای کوچک را به هم بچسبانم.
چه زمانی بود؟
شاید حدود یک سال پیش. البته اوایل در ذهنم بود که اینها را کنار هم بچسبانم و کاغذهای بزرگتری با آن‌ها بسازم. بعد به فکرم رسید که روی آنها نقاشی کنم.
کار راحتی بود؟
نه اتفاقا خیلی سخت بود. همان‌طور که می‌دانید این کاغذهای رسید برگه‌های خیلی نازکی هستند، خیلی زود پاره می‌شوند و آسیب می‌بینند به خاطر همین کار کردن روی آنها راحت نبود . من هم چون آدم اهل ریسک و تجربه‌پذیری هستم، با ابزارهای مختلف روی این کاغذها کار کردم. از مرکب و ماژیک گرفته تا مدادرنگی، اسپری رنگ،خودکار و... البته این را هم بگویم که کار روی این کاغذها، به خاطر همان آسیب پذیربودنشان خیلی کند پیش می‌رود. در هر حال نتیجه‌اش فعلا 18 تابلوی نقاشی است که در نمایشگاه پرتره‌های بازیافتی به نمایش گذاشته شده‌اند.
طرح‌هایی که برای نقاشی روی این برگه‌های رسید انتخاب کردید، به موضوعات زیست‌محیطی ارتباطی داشت؟
بله، تعدادی از اینها به صورت مستقیم به موضوع قطع درختان و فاکتور‌های کاغذی اشاره می‌کنند.
همه این کاغذهای رسید تراکنش، برای خودتان بود؟
در شروع ماجرا فقط خودم رسیدها را جمع می‌کردم و البته هنوز هم این کار ادامه دارد. اما هرچه جلوتر رفتم و به تعداد بیشتری رسید احتیاج پیدا کردم، از بقیه هم کمک گرفتم و اینجا بود که یک فرهنگ خوب بین اطرافیان من به‌وجود آمد. آنها هم دیگر رسیدهایشان را دور نمی‌ریختند، بعد این فرهنگ به سوپرمارکت محل رسید، بعد نانوایی محل و حتی یکی از دوستانم هم که عکاسی دارد رسیدهای مربوط به تراکنش فروشنده را به من داد. برای خود من این حرکت خیلی جالب بود، انگار بین یک جماعتی که به من نزدیک بودند، این انگیزه به‌وجود آمد که این برگه‌ها را دور نریزند. حتی در نمایشگاهی که چند وقت پیش داشتم هم تعداد زیادی از عزیزانی که برای بازدید می‌آمدند با خودشان برای من کاغذ رسید تراکنش می‌آوردند و این کارشان برای من خیلی حس خوبی داشت که به‌واسطه این کار، این نگاه در خیلی‌ها به‌وجود آمده که با چیزی که در همه جهان به آن به چشم زباله نگاه می‌شود و دور ریخته می‌شود، می‌توان یک اثر هنری خلق کرد.
این در اصل پیام محیط‌زیستی شما بود؟
بله. اما واقعا جدای از این پیام محیط‌زیستی، می‌خواهم بگویم هیچ دلیلی ندارد که بخواهیم در روزهای پایانی سال 2018 و با این همه پیشرفت تکنولوژ‌ی برای کوچکترین خریدهایمان هم رسید انجام تراکنش بگیریم، البته در کنار این موضوع، من واقعا لذت می‌برم که بتوانم روی دورریختنی‌ها هم یک اثر هنری ایجاد کنم و خود این حس هم برای من زیباست.
برای هر نقاشی به‌طور متوسط چند برگه را کنار هم چسباندید؟
سوال سختی است، چون سایز برخی رسید و فاکتورها متفاوت است و به حدود 25سانتی‌متر هم می‌رسد . من این کاغذرسید‌ها را هم کنار بقیه می‌چسبانم.
هنوز هم مشغول نقاشی روی این کاغذهای بازیافتی هستید؟
همین الان به‌طور مشخص نه. اما نکته جالب این‌که من در تمام این ماه‌ها، کاغذهای بازیافتی را کنار هم چسبانده‌ام و خیلی وقت‌ها به خودم می‌گویم که اگر یک موقعی بحرانی به‌وجود بیاید که کاغذ کم باشد، من هیچ مشکلی نخواهم داشت، چون تعداد خیلی زیادی کاغذ در ابعاد بزرگ دارم که کارم را راه می‌اندازد.
به نظر می‌رسد کلا آدمی باشید که خیلی به محیط زیستش اهمیت بدهد.
بله، واقعا یکی از دغدغه‌های من حفظ محیط‌زیست است. حتی در مورد بطری‌های پلاستیکی هم در این بطری‌ها را دور نمی‌ریزم و الان تعداد زیادی در بطری دارم که می‌دانم یک روزی با اینها هم می‌توانم یک اثر هنری ایجاد کنم. در کنار این موضوع آلودگی محیط زیست موضوعی بوده که همیشه من را ناراحت کرده و فکر می‌کنم تلاش تک‌تک ما برای تولید زباله کمتر می‌تواند به یک قدم بزرگ در برای حفظ محیط زیست تبدیل شود.

تلفیق موسیقی سنتی و غربی

محمدمهدی صداقت، کارشناس ارشد تصویرسازی است؛ سال‌ها قبل تجربه اجرا در یکی از برنامه‌های تلویزیونی را هم داشته اما مدت‌هاست مردم او را با نام هنری «دو‌میم» می‌شناسند؛ ‌او موسیقی سنتی را با موسیقی غربی تلفیق و در قالب آلبومی به نام «4 سیم » روانه بازار کرده است. اتفاقی که درباره‌اش می گوید : کشور ما موسیقی سنتی غنی‌ای دارد که قرن‌هاست در بین نسل های مختلف طرفدار دارد اما مخاطبان امروز به موسیقی تلفیقی هم علاقه‌مندند . بنابراین احساس کردم که اگر ما خودمان این کار را انجام ندهیم غربی‌ها چنین کاری انجام خواهند داد پس بهتر است خودمان موسیقی تلفیقی متناسب با فرهنگ‌مان را بسازیم.

مصرف 14 هزار تن کاغذ رسید تراکنش در نظام بانکی

مینا مولایی

جامعه