ایران -کی‌روش‌؛ یک برد - برد واقعی

تقریبا یک سال طول کشید تا نام کی‌روش به لحاظ آوایی و رسم‌الخط، به آنچه امروز می‌نویسیم و صدایش می‌کنیم جا بیفتد، با این حال برای کی‌روش، این چیزها مهم نبود. او آمده بود تا انقلابی در این فوتبال به پا کند. حالا چند روزی هست که فوتبال ایران وارد عصر پسا_کی‌روش شده است. آیا مرد پرتغالی در فوتبال ایران موفق بود؟ اصلا ما از کنار کی‌روش سود بیشتری بردیم یا کی‌روش به‌واسطه حضور در فوتبال ایران بالاتر رفت؟ آمار و ارقام در این زمینه چه می‌گوید؟
هشت سال پیش وقتی کی‌روش پای برگه قرارداد فدراسیون فوتبال ایران را امضا کرد، تیم ملی در رنکینگ فیفا در رتبه 45 قرار داشت. یک سال از جام جهانی 2010 می‌گذشت؛ تورنمنتی که ما نتوانسته بودیم جواز صعود به آن را به دست بیاوریم. چند ماه قبل از آمدن کی‌روش نیز یک جام ملت‌های اعصاب خوردن کن برای فوتبال ایران رقم خورده بود. با حذف در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل کره‌جنوبی. ترکیب آن بازی با کره را هنوز به خاطر داریم؛ با هادی عقیلی، جواد نکونام و پژمان نوری که همگی 31 ساله بودند و محمد نصرتی و سیدجلال حسینی هم در آستانه 30 سالگی قرار داشتند. کی‌روش تیمی را در اختیار گرفت که میانگین سنی‌اش 5/27 بود؛ یک تیم نسبتا مسن که نیاز به پوست‌اندازی داشت.
حالا کی‌روش رفته و راحت‌تر می‌توان درباره عملکرد او در این هشت سال صحبت کرد. تیم ملی برای نخستین بار در دو دوره متوالی جواز حضور در جام‌جهانی را به دست آورد. پیروزی مقابل مراکش و تساوی با نیجریه، متوقف کردن پرتغال و دو شکست خفیف یک بر صفر مقابل آرژانتین و اسپانیا، نتایج درخشانی بودند که فوتبال ایران با کی‌روش در جام‌جهانی به دست آورد. شکست 3 بر یک مقابل بوسنی هم بود که هیچ سنخیتی با سایر نتایج نداشت، اما یک حسرت همچنان برای فوتبال ایران باقی ماند؛ این‌که نتوانستیم از مرحله گروهی جام‌جهانی صعود کنیم. با این حال این دو جام‌جهانی، بهترین جام‌های جهانی فوتبال ایران بودند و شکی در آن نیست.
در جام ملت‌های آسیا انتظارات کمی بالاتر بود. همه می‌خواستیم تیم ملی با مرد پرتغالی، قهرمان آسیا شود که نشد. چهار سال پیش با ناداوری و در ضربات پنالتی، مغلوب عراق شدیم و امسال هم با اشتباه خودمان از تورنمنت بیرون رفتیم. این حسرت حالا 47 ساله شده و شاید خاکستری‌ترین بخش کارنامه کی‌روش با تیم ملی باشد. با این حال دستاوردها کم نبودند. قرار گرفتن در رتبه نخست رنکینگ آسیا طی شش سال اخیر، اتفاق مهمی بود که برای فوتبال ایران رقم خورد. همین دیروز که رنکینگ اعلام شد، تیم ملی به رتبه 22 جهان کرد که بهترین رتبه فوتبال ایران طی 14 اخیر بود. تزریق روحیه برد، ملموس‌ترین بخش همکاری کی‌روش و تیم ملی فوتبال بود. مرد پرتغالی در مجموع در صد بازی روی نیمکت ایران نشست و فقط 13 بازی را واگذار کرد. 60 برد و 27 تساوی با کی‌روش، یعنی تیم ملی در 87 درصد بازی‌هایش در این هشت سال بازنده نبوده است. پذیرفتن تنها 6/0 گل در هر بازی (هر پنج بازی سه گل خورده) هم آمار قابل احترام دیگری است که در زمان حضور کی‌روش به دست آمد. فوتبال ایران چنین آمارهای مثبتی را در هیچ بازه زمانی هشت ساله‌ای تجربه نکرده بود.
البته فوتبال ایران هم به همین اندازه برای کی‌روش منفعت داشته است. روزی که این مربی پیشنهاد ایران را قبول کرد، سر الکس فرگوسن خطاب به او گفت: آنجا چکار می‌کنی؟ تو داری وقت و استعدادت را هدر می‌دهی! (به نقل از کی‌روش در مصاحبه با نشریه بنچ پرتغال).
حالا کی‌روش روی نیمکت تیم ملی کلمبیاست و این یعنی او در این هشت سال نه‌تنها وقت و استعدادش را هدر نداده که توانسته هدایت تیم دوازدهم دنیا را برعهده بگیرد. پیشنهاد کلمبیا به کی‌روش، یک پیام بزرگ داشت؛ این‌که کار با تیم ملی ایران، جایگاه و پرستیژ مرد پرتغالی را هم بالا برده است.
کی‌روش حالا بعد از هشت سال لوگوی فدراسیون فوتبال ایران را از روی کتش برداشته تا کت جدید را با لوگوی فدراسیون فوتبال کلمبیا بر تن کند. مراسم معارفه‌اش هم به عنوان سرمربی جدید تیم ملی کلمبیا، پنجشنبه همین هفته خواهد بود. برای او در مسؤولیت جدید آرزوی موفقیت داریم.

صعود ۷ پله‌ای تیم‌ملی در رده‌بندی فیفا
با وجود قهرمانی قطر در جام ملت‌ها، یوزها همچنان بهترین تیم آسیا خواهند ماند. پایگاه اینترنتی football-rankings.info که در حوزه رده بندی تیم‌های فوتبال جهان فعالیت می‌کند، طبق فرمول‌های موجود اقدام به پیش‌بینی جایگاه تیم‌های ملی جهان کرد که بر این اساس تیم ملی کشورمان با ۱۵۱۵ امتیاز و با ۷ پله صعود خود را تا رده بیست‌ودوم جهان بالا خواهد کشید و همچنان برترین تیم آسیایی این رده‌بندی خواهد بود. فدراسیون جهانی فوتبال پنجشنبه ۷ فوریه (۱۸ بهمن) رده‌بندی ماهانه تیم‌های ملی جهان را اعلام خواهد کرد.

رضا پورعالی

ورزش