حرف‌های یوسفعلی میرشکاک در نشست بررسی کتاب شعر «عدم» می‌تواند او را دوباره به کانون توجه‌ها بازگرداند

ژنی نداریم که خوب باشد

پنجشنبه‌ای که گذشت روز ویژه‌ای برای جلسات بررسی و نقد شعر بود. در فضای خواب‌آلود و رخوت‌زده چنین جلساتی، چند چهره مطرح شعر به خبرگزاری فارس رفته بودند تا درباره یک کتاب شعر حرف بزنند؛ مجموعه شعر «عدم» سروده محمود حبیبی کسبی. در این برنامه که به همت حلقه ادبی مجاز برگزار شد، یوسفعلی میرشکاک، مرتضی امیری اسفندقه، سعید بیابانکی، زهیر توکلی، علی عباسی، پیمان طالبی، عمار موحد، مجید لشگری، نفیسه سادات موسوی و شاعران شناخته شده دیگری نیز حضور داشتند. ظاهرا حالا دیگر وقتش بود که بعد از دو سال فاصله‌گرفتن از انتشار «عدم» در انتشارات سوره مهر، نقدهای جدی درباره این کتاب پا بگیرد و البته این کتاب بهانه‌ای بشود برای حرف‌زدن جدی درباره خود شعر. برنامه با صحبت‌های پیمان طالبی؛ مدیر حلقه ادبی مجاز آغاز شد و پس از آن سخنران‌ها یکی‌یکی درباره «عدم» و به طور کلی شعر امروز ایران صحبت کردند. گزیده‌ای از این حرف‌ها را بخوانید. این را هم بگوییم که اتفاق ویژه این مراسم، حضور پرشور و حرف‌های پرحرارت میرشکاک بود. تا آنجا که امیری اسفندقه در معرفی‌اش گفت: کمتر کسی را می‌شناسم که در ادبیات معاصر به اندازه آقای میرشکاک جان و جنم مطالعه را داشته باشد و اگر کتابی را رد یا تایید می‌کند درباره آن 5000 صفحه مطالعه کرده باشد. از این حیث یوسفعلی میرشکاک در ادبیات معاصر انسانی یگانه است و همه ما زیر سایه صفا و بینش و دانش او هستیم.
کد خبر: ۱۱۸۸۳۸۵

ما گدایان کوی سلطانیم

یوسفعلی میرشکاک

شاعر

من حبیبی کسبی را به دو وجه دوست می‌دارم؛ نخست از جهت عشق و ارادتی که به اهل بیت علیهم‌السلام دارد و نمود آن را می‌توان در همین کتاب هم به وضوح دید. و دومین از حیث کلام او. من معتقدم جنس شعر حبیبی کسبی از همان جنس است که صدرالدین عینی ادیب و نویسنده تاجیک می‌سرود و می‌نوشت. صدرالدین، مادربزرگ فرهیخته‌ای داشته و روزی به او رجوع می‌کند و می‌پرسد: چرا دیگر شاعرانی مثل مولانا و حافظ و بیدل و... نداریم؟ پیرزن ساده بخارایی جواب می‌دهد: این شاعران ولایت داشتند! اگر کسی ولایت داشته باشد بدون شک می‌تواند به آن جایگاه برسد. به عقیده من جنس شعر محمود حبیبی کسبی ولایی است. شعر به حکم آیه قرآن یک علم است. می‌فرماید: «و ما علمناه الشعر و ما ینبغی له» شاعران بایست بیش از همه به قرآن رجوع کنند. ما ما نیستیم؛ نه ژنی داریم که خوب باشد و نه چیزی از خود داریم. ما گدایان کوی سلطانیم. حتی اگر قرار است مزدور باشیم حداقل باید آمد و دید که مزدور چه کسی هستیم. آن کس که ما را در این مملکت با هر رنگ و نژاد و فکر و عقیده درکنار هم در سلامت نگاه داشته، بدون شک قوت و قدرتی بیش از اینها دارد. نگاه داشتن من که در این سال‌ها کار آسانی نبوده! منی که عنوانم در بهترین قصیده‌ای است که گفته‌ام و تا امروز هم منتشر نکرده‌ام و این گونه آغاز می‌شود: سگ دربار حیدر کرار...

استقبال از حافظ و بیدل

مرتضی امیری اسفندقه

شاعر

محور اصلی و اساسی کتاب عدم، محبت شائبه و بی شبهه آل ا... علیهم السلام است که در جان ابیات او موج می‌زند.
محمود حبیبی کسبی انسانی است که در این سال‌ها اهل معرفی خودش نبوده و برماست که او و قلم او را بیش از پیش ارج بنهیم و گرامی اش بداریم و در معرفی این شعرها تلاش کنیم. کسبی در استقبال از غزل شاعران دیگر نظیر بیدل، حافظ و ملک الشعرای بهار موفق بوده. قصیده واره عاشورایی حبیبی کسبی هم از نقاط قوت این کتاب است.

مخاطب یا مشتری

سعید بیابانکی

شاعر

میان مخاطب و مشتری در ادبیات تفاوت‌هایی هست و مهم ترینش آن است که مشتری را می‌توان با تبلیغات دروغ یا راست ایجاد کرد، اما مخاطب را نمی‌توان به وجود آورد. بلکه مخاطب خود به خود بر اساس اثر ارزشمند به وجود می‌آید. از این نظر این‌که در فضای شعر امروز شعر امثال محمود حبیبی کسبی شاید کمتر خوانده یا دیده شود، نه تنها ضعف نیست بلکه نقطه قوت او نیز در همین است. شرایط فعلی ادبیات به گونه‌ای است که شعری که به سرعت همه گیر می‌شود در اکثر مواقع شعری سست و ضعیف است و حرف چندانی برای گفتن ندارد.

پیمان طالبی

فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها