سر خوردن با جیب خالی

اسکی در تصورات عموم یک ورزش گران محسوب می‌شود و خیلی‌ها تجربه آن را برای خودشان غیرممکن می‌دانند. در این گزارش سعی کرده‌ایم راهکارهایی پیشنهاد کنیم که اگر به اسکی علاقه‌مندید ولی ژن خوب و پدر پولدار ندارید، بتوانید با هزینه کمتری اسکی را آغاز کنید. برای همین با مهدی، مربی 27 ساله اسکی صحبت کرده‌ایم که چند سالی است به صورت حرفه‌ای مربیگری می‌کند.

اصولا منظره چوب اسکی نصب‌شده روی باربند یک ماشین گران‌قیمت باعث می‌شود خیلی‌ها از اسکی منصرف شوند و دیگر فکرش را هم نکنند، اما شاید بهتر باشد با استفاده از چند ترفند به فکر تجربه این ورزش لذت‌بخش با هزینه کمتر باشید. مهدی نوسانات نرخ ارز و در نتیجه بالا رفتن قیمت تجهیزات را در قیمت اسکی کردن مؤثر می‌داند. «تا سال پیش هر کس می‌گفت اسکی ورزش لاکچری است، می‌گفتم نه اصلاً اینطوری نیست. ولی امسال با وضعیت اقتصادی‌ای که پیش آمده می‌توانم بگویم که بله، لاکچری شده. البته همچنان راهکارهایی برای کم‌هزینه کردن آن وجود دارد. مثلاً ست‌های دست دوم خوبی هست که فرد می‌تواند در شروع تهیه کند.» این مربی جوان می‌گوید کارایی ست دست دوم تفاوت چندانی با نمونه نوی آن ندارد، فقط تنها چیزی که بهتر است نو خریده شود، کفش است. «چون کفش حالت پا را به خود می‌گیرد و باید تنگ باشد که انرژی را خوب انتقال دهد. اگر به پا گشاد باشد کارایی ورزشکار را کاهش می‌دهد.»

چه زمانی اجاره نکنیم؟

برای خریدن وسایل دست دوم اسکی راه‌های زیادی هست. بعضی از فروشگاه‌های لوازم ورزشی و سایت‌های خرید و فروش اجناس دست دوم این وسایل را دارند و در صفحات علاقه‌مندان به اسکی در شبکه‌های اجتماعی هم می‌توانید کسانی را پیدا کنید که تجهیزات اسکی را برای فروش گذاشته‌اند. البته باید از یک آدم حرفه‌ای کمک بگیرید، چون در شروع کار دقیقا نمی‌دانید چه تجهیزاتی به دردتان می‌خورد. به گفته مهدی، روش دیگر برای کم کردن هزینه‌ها این است که کاپشن و شلوار ارزان‌قیمت بخرید، چون کاپشن‌های گران کارایی عجیب و غریبی ندارند و بیشتر جنبه لاکچری بازی دارند. «یک کاپشن چهارمیلیون تومانی کاری نمی‌کند که یک کاپشن 500 هزار تومانی نتواند انجام دهد.» یکی از راهکارهای رایج برای کاهش هزینه‌ها، اجاره کردن تجهیزات اسکی است. مهدی می‌گوید این کار برای کسی که می‌خواهد یک بار اسکی را تست کند، مناسب است. «کسی که هنوز نمی‌داند اسکی را دوست دارد یا نه، یا نمی‌داند می‌خواهد در شاخه اسنوبرد کار کند یا در شاخه آلپاین، بهتر است تجهیزات را اجاره کند، وگرنه صرفه اقتصادی ندارد. چون برای یک روز اجاره تجهیزات اسکی باید حدود 170 هزار تومان پرداخت کنید که در 10 جلسه تقریبا همان مبلغ یک ست دست دوم را پرداخت کرده‌اید. در نتیجه اجاره کردن برای کسی که تصمیم جدی برای شروع اسکی دارد، منطقی نیست.»

هزینه آموزش اسکی را دور بزنید

برای تازه‌کارها، هزینه آموزش هم به هزینه‌های دیگر اضافه می‌شود و لازم است یک مربی داشته باشید. «آموزش اسکی هزینه‌ای در حدود 37 تا 57 هزار تومان در ساعت دارد و بستگی به تجربه و مهارت مربی این مقدار در نوسان است. متاسفانه بعضی از مربی‌ها عمداً فرایند آموزش را طولانی می‌کنند که درآمد بیشتری داشته باشند، البته مربی خوب هم زیاد است و می‌تواند تاثیر زیادی در یادگیری زودتر اسکی داشته باشد.» برای کمترکردن هزینه آموزش، مهدی پیشنهادهای زیادی دارد. «اگر دوست اسکی‌باز حرفه‌ای دارید، می‌تواند کارتان را راه بیندازد و شما را از مربی بی‌نیاز کند. در پیست‌های اسکی خیلی‌ها هستند که سال‌ها به صورت حرفه‌ای اسکی می‌کنند، اما کارت مربیگری نگرفته‌اند. این افراد هم می‌توانند با هزینه کمتری نکات اولیه را به شما آموزش دهند.» نکته دیگری که این مربی جوان بر آن تاکید دارد، این است که برای یاد گرفتن اسکی چند جلسه محدود کافی است، چون اصل کار تمرین و تکرار خود فرد است و مربی فقط اصول اولیه و تکنیک‌ها را می‌گوید. ویدیوی آموزشی اسکی هم بسیار زیاد است و می‌توانید از این ویدیوها کمک بگیرید. مهدی می‌گوید مدت زمانی که یک مبتدی می‌تواند به یک اسکی‌باز حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای تبدیل شود، کاملاً بستگی به میزان آمادگی جسمانی فرد دارد. «اگر از قبل اهل ورزش و بویژه ورزش‌های مربوط به پا بوده، خیلی زود راه می‌افتد. اما آدمی که اصلاً ورزش نکرده و می‌خواهد اسکی را شروع کند، مدت زمان بیشتری هم لازم دارد. چون در هفته‌های اول بدنش کوفته می‌شود و زمین خوردن‌های زیادی دارد.» خلاصه این‌که معمولا تازه‌کارها با شش تا ده جلسه راه می‌افتند.

پیست‌های ارزان‌تر را دریابید

اسکی اقتصادی

به نظر مهدی بهترین، بزرگ‌ترین و حرفه‌ای‌ترین پیست ایران، دیزین است که همه نوع مسیری در آن وجود دارد. دربندسر، شمشک و توچال دیگر پیست‌های تهران و اطراف آن هستند و فریدون‌شهر اصفهان، تبریز و اردبیل هم پیست‌های مشهوری دارند. «برای کسانی که می‌خواهند اسکی را شروع کنند، توچال را پیشنهاد می‌کنم که به پیست آموزشی معروف است. هم شیب ملایم‌تری دارد و هم از لحاظ اقتصادی مناسب‌تر است. برای استفاده از پیست توچال باید حدود صد هزار تومان بپردازید که در مقایسه با سایر پیست‌ها قیمت پایین‌تری دارد.» مهدی می‌گوید این‌که چه وقت‌هایی می‌توانید اسکی کنید و پیست‌ها چند ماه از سال فعال هستند، کاملاً بستگی به آب و هوا دارد. «سال گذشته سال بسیار بدی از این نظر بود؛ 20 بهمن پیست‌ها باز و اواسط اردیبهشت تعطیل شد.

امسال ظاهراً وضعیت بهتر است، الان که در آذر هستیم پیست‌ها باز شده و فکر می‌کنم تا اردیبهشت همچنان باز باشد. به‌طور معمول حدود پنج ماه از سال می‌توان اسکی کرد.» نکته دیگر در شروع اسکی این است که بدانید به چه نوعی از اسکی علاقه دارید. «اسکی آلپاین ورزشی‌تر است، ولی اسنوبرد حرکات نمایشی بیشتر و لذت بیشتری دارد. آلپاین به زانو فشار می‌آورد و آسیب‌هایش خطرناک‌تر از اسنوبرد است، چون ممکن است یک پا برود و یک پا بماند. ولی در اسنوبرد چون هر دو پا روی برد است، آسیب‌های کمتری پیش می‌آید. توصیه می‌کنم تازه‌کارها حتماً از ضربه‌گیر استفاده کنند.» توصیه دیگر مربی جوان خوردن پای مرغ و آناناس تازه است. «پای مرغ به غضروف سازی کمک می‌کند و آناناس هم چون ترمیم‌کننده قوی‌ای است، درترمیم کوفتگی‌هایی که در اسکی ایجاد می‌شود، مؤثر است.» در نهایت به عنوان توصیه آخر، قبل از شروع اسکی، گرم کردن را جدی بگیرید؛ به گفته مهدی کسانی که حدود یک‌ربع گرم می‌کنند، در مقایسه با کسانی که گرم نمی‌کنند، آسیب‌دیدگی بسیار کمتری را تجربه می‌کنند.

محمد وفایی

خبرنگار