تنها با 20 دقیقه اخم و خمودگی را به لبخند تبدیل کنید/ رابطه تنگاتگ بی‌تحرکی با کاهش طول عمر در افراد

در تقویم رسمی ما هفته تربیت بدنی از 26 مهر آغاز و تا دوم آبان ادامه دارد. فلسفه نامگذاری این روز با هدف آشنایی افراد جامعه به اهمیت و اثرات کاربرد ورزش در زندگی فردی و اجتماعی، اشاعه و ترویج فرهنگ ورزش در خانواده و هدایت مراکز علمی و آموزشی به سمت ورزش های همگانی، توسط سیاستگذاران نظام صورت گرفته است.

تاریخچه ورزش در ایران

اما مقوله ورزش در ایران باستان، با هدف سلامت، شادابی و آماده بودن برای دفاع از وطن شکل جدی به خود گرفت و هدف اصلی آن، تربیت جوانان بود. تیراندازی، کوه نوردی، شمشیرزنی، دو، اسب سواری، ارابه رانی، مشت زنی، شنا و کشتی باستانی، در این مرز و بوم رواج داشت. پارسیان، شکار و شکارگاه را آموزشگاه حقیقی جنگ می پنداشتند و جوانان پارسی در شکار، سحرخیزی، بردباری در راه رفتن و دوندگی و تیراندازی، آمادگی روحی و چابکی را فرامی گرفتند.

اهمیت ورزش

توجه به ورزش و تلاش بر توسعه آن در میان همه اقشار جامعه، به دلیل آثار سودمندی است که از این کار به دست می آید؛ چون ورزش مایه پرهیز از بیکاری، مبارزه با کسالت و تنبلی، افزایش توانایی های جسمی و روحی، شجاعت، سلامت جسمانی و فکری و نیز وسیله ای برای جمع گرایی و اجتماعی شدن است.

آثار فردی ورزش

ورزش، بر جنبه های گوناگون فرد اثر می گذارد. حرکات جسمانی، از یکسو قدرت و توانایی جسمانی ورزشکار را افزایش می دهد و از سوی دیگر، باعث سلامت بدن انسان می شود؛ نعمتی که به تعبیر امام علی علیه السلام از زیادی مال بهتر است. ورزش همچنین به تعادل جسم و جان آدمی می انجامد. با ورزش، انسان از روحی با نشاط برخوردار می شود و روح با نشاط، بدن را سرشار از طراوت و شادابی می سازد و البته بدن سالم هم، روح و جان را در دست یابی به مدارج کمال یاری می رساند.

آثار روانی ورزش

ورزش، همان طور که بر جسم آدمی تأثیر می گذارد، بر روح و روان او هم تأثیر دارد. یکی از نتایج مفید ورزش بر روی شخصیت افراد، افزایش اعتماد به نفس است. ورزشکاران موفق، خود ساخته بوده و در برابر مشکلات، مقاوم تر هستند. از دیگر نتایج روانی ورزش، افزایش شور و نشاط ورزشکار و امید به آینده اوست. آدمی، با ورزش کمتر به دام وسوسه و گناه می افتد و به عادت های زشت، مثل اعتیاد دچار نمی شود. از دیگر آثار روانی ورزش، ویژگی ضدّ خمودگی و افسردگی آن است. ورزش، ورزشکار را سرزنده ساخته و او را در برابر دلمردگی بیمه می کند.

ورزش و فعالیت فیزیکی در سلامت روان نیز مؤثر است. مطالعات نشان می‌دهد که موارد افسردگی، اضطراب و ... در اثر فعالیت فیزیکی بهبود یافته و ورزش به عنوان یک عالم حمایتی در درمان بیماری روانی پذیرفته شده‌است.

پرداختن به فعالیت جسمانی به همراه رژیم غذایی مناسب، عدم استعمال مشروبات الکلی و دخانیات و انجام مراقبت‌های دوره‌ای، در پیشگیری از بیماری‌ها و رسیدن به بالاترین سطح سلامتی و بازدهی اقتصادی و اجتماعی نقش دارند.

ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی، باعث مصرف انرژی شده و سهم بسیار مهمی در کنترل وزن و کاهش چربی در بدن دارد. همچنین فعالیت فیزیکی سبک و منظم از طریق تقویت کارکردهای ایمنی، باعث افزایش سطح فعالیت سیستم ایمنی در بدن شده و در پیشگیری از سرطان مؤثر می‌باشد.

باید همیشه روز ورزش باشد

نامگذاری یک روز بنام تربیت بدنی بطور نمادی است. وقایع مهمی در تقویم زندگی‌مان ثبت می‌شوند و ما باید آنها را مورد بازنگری قرار دهیم و روزهایی این چنین همچون پداختن به ورزش را همواره به خود یادآور شویم .

یکی از عواملی که در عصر حاضر و مدرنیته باعث تنبلی افراد شده افزایش زندگی ماشینی در جوامع شهری و حتی روستایی است، بنابراین تربیت بدن یکی از ارکان اصلی زندگی قلمداد می گردد که در تمام دنیا به‌این امر مهم توصیه و سعی شده در برنامه روزانه ‌افراد حداقل بین 20 دقیقه تا 1 ساعت ورزش و حرکات ورزشی گنجانده شود.

چرا این برنامه ریزی روزانه روحیه‌انسان را شاداب و باعث نشاط و سلامتی می‌شود. ورزش تنش‌های روانی را از بین می‌برد و اخم‌ها را به لبخند تبدیل می‌کند. کمتر کسی را می‌توان یافت که‌اهمیت ورزش در زندگی را انکار کند. در طول تاریخ، انسان هموراه به سلامتی جسم و روان می‏‌اندیشید؛ پس از همان نخستین دوره‏‌های‌تاریخ، انسان سعی بر آن داشته تا تن و روان خود را ورزیده کند و راهی برای جاویدان ساختن خویش بیابد

فعالیت بدنی، آمادگی جسمانی، تندرستی و طول عمر

نقش و اهمیت فعالیت‌های بدنی دیرزمانی است که در میان افراد کم تحرک شناخته شده است. این مسئله باعث شد تا افراد جامعه تمایل پیدا کنند نسبت به تأثیرات مختلف فعالیت‌های بدنی حساس شوند و تلاش نمایند تا دانش و اطلاعات خود را توسعه بخشند. در این مورد، رابطة بین ورزش، آمادگی جسمانی و تندرستی با تضادهای آن در شکل زیر به خوبی ترسیم شده است.

طول عمر زیاد = تندرست = ورزیده = فعال
طول عمر کوتاه = بیمار = غیر ورزیده = بی تحرک

بدون تردید آرزوی هر فردی بهبود کیفیت و طول عمر زندگی‌اش می‌باشد. با این همه، نکاتی که باعث پیشبرد موضوع مورد بحث ما می‌شود همچنان ناشناخته باقی مانده است. حتی تعاریف ابتدایی مربوط به ورزش (تمرین)، آمادگی جسمانی و تندرستی نیز همواره مورد بحث و مجادله است.

بعضی، فعالیت بدنی یا تمرین را تحرک بدن همراه با انقباض عضلانی و مصرف انرژی تعریف می‌کنند. بنابراین از آمادگی جسمانی نیز به عنوان یک سری از شاخص‌های تعیین‌کنندة ظرفیت در اجرای فعالیت‌های بدنی نام می‌برند. تندرستی هم بود یا نبود بیماری نیست، بلکه تندرستی شاخصی است که تمامی مراحل مختلف حیات جسمانی از آغاز تا پایان زندگی را در بر می‌گیرد.

بنابراین پالایش روح و روان با حرکات اصولی جسمانی افزون براینکه متضمن حیاتی سالم در برابر امراض برای بشر بشمار می آید، می تواند فرد را با بدنی ورزیده و جابک به تداوم زندگی با نشاط رهمنون سازد.