خون آشام هایی که طبابت می کنند!

خواص زالو‌درمانی زیاد است و امروزه زالو‌درمانی به عنوان روش کمکی با بهبود خون‌رسانی در افرادی که پیوند پوست انجام داده‌اند به تسریع ترمیم کمک می‌کند. همچنین با ویژگی خون‌رسانی بهتر در کاهش التهاب و دردهای ناشی از آرتروز موثر است اما آن را درمان نمی‌کند. به دلیل این‌که در بزاق زالو ماده‌ای وجود دارد که خون را رقیق و رگ‌ها را باز می‌کند، می‌تواند برای افرادی که به نوعی گرفتگی عروق یا واریکوسل دارند مفید باشد.

زالو‌درمانی قدم اول درمان نیست

در برخی شبکه‌های مجازی، زالو‌درمانی را موثرترین درمان برای بیشتر بیماری‌ها عنوان می‌کنند و با این توصیه بیماران را به کلینیک‌های تازه تاسیس خود ارجاع می‌دهند. در حالی که دکتر میرغضنفری می‌گوید لیچ تراپی یا زالودرمانی یک روش کمک درمانی است و تجویز این‌که چه کسی نیاز به زالو دارد به تشخیص متخصص حاذق طب سنتی بستگی دارد و افراد نباید بنابر تشخیص شخصی یا تجویز افراد غیرمتخصص، خودسرانه برای زالو‌درمانی اقدام کنند.

زالودرمانی به هیچ عنوان قدم اول درمان محسوب نمی‌شود و قدم اول اصلاح سبک زندگی و قدم دوم استفاده از داروهای مربوط برای درمان بیماری است و در نهایت می‌توان از زالو بنابر تجویز پزشک به عنوان یک روش کمکی استفاده کرد.

چه افرادی نباید زالو‌درمانی شوند؟

افرادی که به نوعی دچار مشکلات انعقادی هستند و خون آنها بند نمی‌آید، هموفیلی بوده یا مشکل پلاکت دارند و به نوعی دچار کم‌خونی، ضعف یا افت فشارخون می‌شوند نباید زالو‌درمانی شوند. همچنین زنان در دوران بارداری، کودکان، سالمندان و افرادی که بسیار لاغر یا چاق هستند به هیچ عنوان زالو‌درمانی برایشان مفید نخواهد بود.

زالوهای رودخانه‌ای درمانی نیستند

تعدادی افراد با صید زالو از رودخانه و جویبارها خودسرانه و بدون رعایت موازین بهداشتی اقدام به زالودرمانی می‌کنند. دکتر میرغضنفری می‌گوید مردم باید بدانند فقط برخی گونه‌های زالو، درمانی هستند و زالوهایی که در رودخانه و سایر مکان‌ها و حتی مراکز غیرمجاز وجود دارند خاصیت درمانی نداشته و نباید از آنها استفاده کرد. زالوهایی که کرک زیادی دارند یا رنگ‌هایی رو به قرمز، قهوه‌ای و صورتی یا خیلی سیاه پیدا می‌کنند خاصیت درمانی ندارند، ضمن این‌که زالو حتما باید یک بار استفاده و پس از آن معدوم شود چرا که استفاده مجدد از یک زالو، غیربهداشتی است.

نشانه‌های زالودرمانی غیر‌اصولی

گاهی دیده می‌شود افراد غیرمتخصص و دانش‌آموختگان رشته‌های غیرمرتبط وارد حوزه حشره درمانی شده و گاهی برای حصول درآمد بیشتر اقدام به تجویز زالو می‌کنند. دکتر میرغضنفری تاکید می‌کند زالو‌درمانی غیر اصولی منجر به عوارضی همچون خونریزی شدید شده به نحوی که کنترل و مهار آن مشکل می‌شود و فرد را دچار کم‌خونی می‌کند. همچنین احتمال بروز عفونت در محلی که زالو گذاشته شده وجود دارد و می‌تواند به ضعف شدید منجر شود و حتی ممکن است تورم ایجاد شده و مدت‌ها در عضو مربوط باقی بماند.

لارو درمانی آخرین روش دفاعی

ماگوت تراپی یا لارو درمانی بخصوص در زخم‌های عفونی با باکتری‌های مقاوم به چندین نوع
آنتی بیوتیک و وجود مشکلات جدی که جراحی را غیر ممکن می‌کند می‌تواند مناسب ترین و آخرین روش درمانی باشد.

خورد و خوراک لاروها و بهبود زخم

در روش لارو درمانی، ابتدا تخم مگس را استریل می‌کنند و پس از این که نوزاد مگس یا همان لارو (ماگوت) از تخم بیرون آمد روی زخم می‌گذارند تا از نسوج مرده زخم تغذیه کند. لاروها در عین بلعیدن نسوج عفونی و گندیده و مرده با
جنب و جوش در زخم، ماساژ خفیف ایجاد کرده و سبب خون‌رسانی بیشتر به بافت زخم و بهبود و کوچک‌تر شدن محل آن می‌شوند. وقتی لاروها به مرحله بلوغ رسیدند بزرگ و سنگین شده و دیگر از زخم تغذیه نمی‌کنند و باید آنها را تعویض کرد. لاروها می‌توانند هر روز ده تا 15 گرم از سلول‌های مرده را از میان ببرند. بیماری که از این روش استفاده می‌کند به آنتی بیوتیک و عمل جراحی نیاز ندارد.

لارو هر مگسی، خاصیت درمانی ندارد

مگس‌هایی که در لارو درمانی استفاده می‌شوند متعلق به خانواده و جنس خاصی هستند و مگس خانگی نیستند، بلکه در بیابان‌ها زندگی می‌کنند. بر این اساس هر نوزاد مگسی برای لارو درمانی مناسب نیست، چون گونه‌های غیر درمانی آن نسوج زنده و سالم زخم را نیز می‌بلعند و به آن آسیب می‌رسانند.

لارو درمانی عارضه‌ای هم دارد؟

بیشتر بیماران در طول درمان علائم خاصی ندارند و ممکن است به دلیل حرکت ماگوت‌ها روی پوست احساس خارش و به دلیل تحریک عصبی اندکی درد داشته باشند. در روز دوم و سوم بودار و آبکی شدن زخم طبیعی است و این روند معمولا بیش از 72 ساعت طول نمی‌کشد.

فاخره بهبهانی

جام جم