11 فناوری برای 120 ساله شدن

دانشمندان می‌گویند برای رسیدن به آرزوی عمر طولانی، باید بر چند عامل عمده که به پیرشدن سریع انسان و در نهایت مرگ منجر می‌شوند، چیره شویم. این چهار عامل عمده موثر در روند پیری عبارتند از:

کوتاه شدن طول تلومرها. اینها کلاهک‌های حفاظتی در انتهای هر کروموزوم هستند که مانع از آسیب دیدن کروموزوم هنگام تقسیم سلول می‌شوند.

پیری بر اثر گذشت زمان

استرس اکسیداتیو که در نتیجه نبود تعادل بین رادیکال‌های آزاد و آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن ایجاد می‌شود.

گلیکاسیون که واکنش غیرآنزیمی قندها با پروتئین‌هایی مانند کلاژن و الاستین است که خشکی و عدم‌انعطاف پوست در پیری را به‌دنبال دارد.

اگر این عوامل کاهش یابند، متوقف شوند یا از بین بروند ما طول عمر بیشتر یا چه بسا زندگی جاودان خواهیم یافت و بالاخره شاید بتوانیم بر مرگ طبیعی غلبه کنیم. موارد زیر 11 فناوری بالقوه‌ای هستند که ما را به این هدف نزدیک می‌کنند.

انتقال خون احیاکننده می‌تواند طول عمر انسان‌ها را افزایش دهد

با ساخت خون قابل انتقال به بدن انسان در آزمایشگاه این امکان ایجاد می‌شود که طول عمر انسان 10 تا 20 سال افزایش یابد. دانشمندان نشان داده‌اند پروتئینی به نام GDF11 در خون موش‌های جوان به فراوانی وجود دارد اما در موش‌های مسن‌تر کمتر یافت می‌شود. مشخص شده است که این پروتئین، ماهیچه‌های اسکلتی را تقویت کرده و قدرت قلب را افزایش می‌دهد. ایجاد امکان تکثیر این پروتئین همگام با دانش رو به پیشرفت سنتز خون، می‌تواند انتقال خون احیا کننده را در آینده نزدیک امکان‌پذیر ساخته و طول عمر انسان را 10 تا 20 سال افزایش دهد.

شناسایی و معرفی ژن‌های مسئول طول عمر

اگر این اتفاق بیفتد متوسط عمر انسان‌ها تا بالاتر از صد سال افزایش خواهد یافت. دانشمندان با مورد مطالعه قرار دادن 152 اسپانیایی و 742 ژاپنی که صد سال عمر داشتند تلاش کردند ژن‌های طول عمر را شناسایی کنند. در این مطالعه که بتازگی انجام شده است تغییرات ژنی مشترک میان این دو گروه شناسایی شدند. مطالعات ژن‌درمانی روی مخمرهای دارای پروتئین ISW2 نیز اثر ژن‌های طول عمر را تائید کرده است. این مطالعات نشان می‌دهند استفاده از این نوع تکنیک‌ها می‌تواند افزایش 25 درصدی طول عمر انسان را امکان‌پذیر سازد.

فناوری نانو می‌تواند با سرطان مقابله و سلول‌ها را ترمیم کند

نانوفناوری زمینه تحقیقاتی شگفت‌انگیزی است که می‌تواند به شکل بالقوه‌ای صنعت پزشکی را متحول کند.

نانوبات‌ها یا نانوربات‌های خودتکثیرشونده می‌توانند به شیوه‌های مختلفی از حمله به سلول‌های سرطانی و از بین بردن آنها گرفته تا انجام تعمیراتی در سطح سلولی در بدن ما نقش عمده‌ای در افزایش طول عمر انسان داشته باشند.

گرچه شاید شیوه عملکرد نانوروبات‌ها بیشتر شبیه داستان‌های علمی - تخیلی به نظر برسد اما در واقعیت، این ربات‌ها از ظرفیت‌های باور نکردنی خاصی برای افزایش طول عمر انسان‌ها برخوردارند.

قرص‌های طول عمر، دوره زندگی انسان‌ها را تا 15درصد افزایش می‌دهد

دانشمندان در حال کار روی قرصی هستند که می‌تواند آنزیم‌های ضدپیری را تحریک کند. تخمین زده می‌شود این قرص که آنزیم ضد پیری Sirtuin1 را تحریک می‌کند، بتواند طول عمر انسان را 15درصد افزایش دهد. یک نمونه از این قرص را یک استارت‌آپ داروسازی به نام الیسیوم (Elysium) تولید کرده است که تصور می‌شود کاهش‌دهنده سرعت روند پیری است. تولید این قرص که نتیجه 25 سال تحقیق است، درحال حاضر وارد مرحله آزمایش روی انسان شده است. بنابراین شاید بزودی شاهد حضور آن در قفسه داروهای داروخانه‌ها باشیم!

توسعه ژن‌درمانی و احتمال نامیرایی سلول‌ها

آنزیم تلومراز اساسا ریبونوکلئوپروتئینی است که به دی‌ان‌ای اجازه می‌دهد با وجود ادامه روند افزایش سن، به بیان ژن‌های خود در بدن انسان ادامه دهد. بیان ژن فرآیندی است که در آن از اطلاعات درون ژن استفاده می‌شود تا پروتئینی کاربردی به‌دست آید. مطالعات ژن‌درمانی نشان داده است امکان تحریک سلول‌های انسانی به منظور بیان ژنی آنزیم تلومراز و در نتیجه، کندشدن ساعت زیستی انسان وجود دارد. آزمایش‌هایی که در سال 1391/ 2012 روی موش‌ها انجام شد بسیار موفقیت‌آمیز بود و عمر موش‌ها را تا 25 درصد افزایش داد.

همانندسازی بافت‌ها

از دیگر فناوری‌هایی که می‌تواند به عمر ما بیفزاید فناوری همانندسازی (Cloning) است که جایگزینی برای چاپ اندام‌ها به‌شمار می‌آید. کلونینگ فناوری جدیدی نیست اما می‌تواند برای رشد اندام‌های جدیدی در بدن انسان مورد استفاده قرار بگیرد. دانشمندان تاکنون توانسته‌اند بخش‌هایی از بدن مانند گوش‌ها، استخوان‌ها و پوست را با استفاده از این فناوری رشد دهند. تکمیل این تکنیک برای ساخت اندام‌های پیچیده‌تر قطعا به افزایش دوره زندگی انسان‌ها کمک خواهد کرد.

اندام‌های حاصل از چاپ سه‌بعدی بر عمر ما می‌افزایند

فناوری چاپ سه‌بعدی با سرعت بسیار زیادی در حال پیشرفت است و بزودی خواهد توانست به‌صورت روزانه برای چاپ اجزای جایگزین برای بدن انسان از جمله قلب مورد استفاده قرار بگیرد.

تلاش‌هایی که بتازگی یک تیم انگلیسی برای جایگزینی قرنیه چشم انجام داده به پیشرفت این تکنیک کمک کرده است. اگر این فناوری بتواند با استفاده از چربی و کلاژن، قلب جدیدی چاپ کند امکان افزوده‌شدن چند دهه به عمر انسان وجود خواهد داشت.

آواتارهای رباتیک

در حال حاضر اتفاق نظر رو به افزایشی درباره آواتارهای رباتیک در جوامع علمی وجود دارد.

دانشمندان معتقدند می‌توانیم در آینده، نسخه‌هایی از خودمان را کپی کرده و آن را آپلود یا در واقع به‌صورت آنلاین ذخیره کنیم. این نسخه‌های مجازی سپس می‌توانند در بدن‌های رباتیک یا آواتارهایی نصب شوند.

دستکاری مولکولی می‌تواند چهار قرن به عمر ما بیفزاید

برخی محققان توانسته‌اند با دستکاری مولکول‌هایی که بر انسولین و دیگر سیگنال‌های مواد مغذی تاثیر می‌گذارند طول عمر برخی از کرم‌ها را افزایش دهند. اگر این آزمایش‌ها در انسان‌ها هم جواب بدهند امکان این‌که طول عمر انسان تا 500 سال هم افزایش پیدا کند وجود خواهد داشت. درحال حاضر برخی از محققان در حال کار در این زمینه هستند و تاکنون به نتایج جالبی دست یافته‌اند.

بیونیک فراماده و قابلیت تبدیل انسان به ابرانسان

فرامواد، موادی مصنوعی هستند که به منظور دارا شدن ویژگی‌هایی که به طور طبیعی در مواد موجود در طبیعت یافت نمی‌شود مهندسی می‌شوند. از این مواد می‌توان برای ساخت اندام‌های مصنوعی و تقویت اندام‌های موجود (مانند چشم‌ها) برای قوی‌ترشدن اندام‌ها و طولانی‌تر شدن عمر انسان استفاده کرد. در حال حاضر محققان در حال تحقیق روی استفاده از این مواد برای جایگزینی حلزون گوش معیوب هستند.

فناوری برای به تعویق انداختن زندگی!

زیست تعویقی سال‌ها یکی از عناصر معمول در داستان‌های علمی- تخیلی بوده است. اما در حال حاضر یک راه عملی برای افزایش طول عمر انسان در آینده به شمار می‌آید. در زیست تعویقی، تنفس، ضربان قلب و دیگر کارکردهای غیرارادی همچنان ادامه دارند اما تنها با وسایل مصنوعی قابل شناسایی هستند. سرمای مفرط می‌تواند بسرعت کندسازی عملکردهای فرد را فراهم آورد؛ استفاده از این فرآیند منتج به توسعه علم سرمازیستی شده‌ است.

سرمازیستی یکی از روش‌های حفظ حیات است اما در آن اندام‌ها با استفاده از نیتروژن مایع برای حفظ، سرماداری می‌شوند تا آن که دوباره حیات یابند. پزشکان قادر بوده‌اند بیماران را فریز کرده و بعد از یک دوره چند ساعته دوباره احیا کنند؛ روندی که به آن هیپوترمی القایی گفته می‌شود. این تکنیک پس از تکمیل و توسعه نوعی خواب زمستانی را به انسان القا می‌کند که از نظر تئوری می‌تواند تا قرن‌ها ادامه یابد.

مترجم: یاسمین مشرف

جام‌جم

منبع‌: interestingengineering.com