آزار و اذیت وحشیانه پسربچه در تهران

به گزارش جام جم آنلاین از فارس، یک ماه قبل بود که خانواده‌ای نگران و مضطرب به دادگاه کیفری شماره یک استان تهران مراجعه کرده و در مقابل قاضی شعبه دوازدهم پرده از رازی هولناک برداشتند.

اعضای این خانواده مدعی شدند فرزند هشت ساله آنها از سوی یک فرد لاابالی مورد تعرض و آزار و اذیت واقع شده و سپس در خرابه ای رها شده است.

قاضی دادگاه کیفری یک استان تهران در مورد این پرونده گفت: پیرو توصیه های قبلی و متاسفانه عدم توجه کافی و لازم خانواده ها به توصیه هایی که مطرح کرده اند و کرده ایم، همچنان موجب قربانی شدن کودکان، حتی در میان اقشار متوسط و بالاتر از نظر فرهنگی و اجتماعی سهل انگاری والدین است.

وی ادامه داد: اخیرا از سوی خانواده ای که در یک زندگی آرام و حتی پدرشان مشغول به فعالیت های فرهنگی و علمی بوده است شکایتی مطرح شد که در آن کودک هشت ساله هنگام ظهر جهت انجام کاری به بیرون از منزل و اتفاقا نزدیک به همسایگی خودش می رود تا یک امانتی را تحویل دهد و برگردد.

در همین فاصله کوتاه؛ در حالیکه شاید پدر و مادر مطمئن بودند که حادثه ای پیش نخواهد آمد، یک فرد لاابالی که از خانواده خودش نیز طرد شده بود، این کودک بیچاره را با زور به محل خلوت (یک خرابه کوچک) در همان نزدیکی های خانه می برد و به طرز وحشیانه ای به او تعرض و پس از آن او را رها می کند.

این قاضی دادگاه افزود: کل این ماجرا در عرض چند دقیقه بیشتر طول نکشید اما آسیبی که به این کودک و خانواده او وارد شده است قابل محاسبه نیست.

وی ادامه داد: چرا خانواده ها به این موارد توجه نمی کنند و این احتمالاتی که ممکن است یک حادثه غیر مترقبه در همان زمان کوتاه پیش بیاورد را در نظر نمی گیرند.

این در حالی است که از آنجایی که این حادثه سر ظهر واقع شده بود و تردد در آن زمان از بقیه ساعت ها کمتر است، هیچ فردی نیز مزاحم عمل شنیع مرد متجاوز نشده بود.

این مقام قضایی گفت: برای چندمین بار از خانواده ها تقاضا داریم و التماس می کنیم که مراقب فرزند و کودک خودشان باشند و این احتمالات جدی را در نظر داشته باشند.

وی ادامه داد: گرچه متهم این پرونده نیز بازداشت موقت است ولی خانواده کودک و خودش همچنان در اضطراب و شوک ناشی از این حادثه هستند.

والدین به جهت کثرت کار و مشغله زیاد کارها را به دست کودکان نسپارند و آنها را مامور انجام کار در خارج از منزل نکنند چون آسیبی که می بینند قابل مقایسه با مشغله هایی که دارند نیست و در یک کلام کودکان خود را به بهانه کار زیاد قربانی نکنند.