ممنون آقای فغانی سپاس آقای کولینا

وقتی جام شروع شد و او بازی آلمان و مکزیک را با آن صلابت و بدون کمترین مشکلی سوت زد، انتظارها و توقع ما از علیرضا فغانی بالا و بالاتر رفت. آنقدر متوقع شدیم که به کمتر از فینال جام جهانی رضایت نمی‌دادیم. آنقدر غیرمنطقی شده بودیم که وقتی فیفا او را برای رده‌بندی انتخاب کرد، سگرمه‌هایمان در هم رفت که چرا؟ غافل از آن‌که فیفا هم برای انتخاب‌هایش متری دارد که باید به آن احترام گذاشت. بی‌توجه به آن‌که همین فغانی در لیگ مورد بدترین و رکیک‌ترین بی‌احترامی‌ها قرار گرفته بود. اتفاقا فیفا بیشتر از ما قدر این گوهر ایرانی را دانست. او بازی‌های 5 ستاره را قضاوت کرد. بازی‌های بزرگ و تیم‌های بزرگ. فیفا چگونه می‌توانست یادمان بیاورد که چنین سرمایه‌ای داریم؟ پیرلوییجی کولینا می‌دانست چه می‌کند. درست بر خلاف مدیران فوتبال ما که اتفاقا اصلا نمی‌دانند چه می‌کنند. برخلاف مدیران فوتبال ما که شیفته تصمیم‌های خلق‌الساعه و آنی هستند، مدیران فوتبال دنیا با برنامه کار می‌کنند. فغانی بهترین بازی‌ها را قضاوت کرد و از همه آنها سربلند بیرون آمد. فیفا کمک کرد تا فوتبال دنیا داوری بزرگ را بشناسد و برای این داور و فوتبال ایران احترام قائل باشد. بر خلاف ما که تشنه قربانی کردن سرمایه‌هایمان هستیم و سنگ‌های گرانبهایی مانند دایی را می‌سوزانیم، اما آنها به‌دنبال استفاده درست از سرمایه‌هایشان هستند.

علیرضا فغانی به همراه دو هموطن نازنین ما رضا سخندان و محمدرضا منصوری، عملکردی بی‌نقص داشتند و امروز هم بازی رده‌بندی را سوت می‌زنند. به جای آن‌که این حکم گرانقیمت فیفا را بر سر داوران بزرگمان بکوبیم، چشمانمان را باز کنیم و حقیقت را درست همان‌طور که هست ببینیم و به مردم هم دروغ نگوییم. فیفا با دادن قضاوت بازی رده‌بندی، داوران ما را تحقیر نکرد. فغانی و دو کمک او حالا سرمایه‌های ناب فیفا برای قضاوت بازی‌های بزرگ هستند. آنها نشان داده‌اند که از نام‌ها و ستاره‌های بزرگ ترسی ندارند. ما برای تلاش قابل تحسین این 3 داور در جهت عزت نام ایران در فوتبال دنیا باید از آنها تشکر کنیم. و همین‌طور از کولینا و کمیته داوران فیفا که اجازه دادند تیم داوری ایران تا آخرین روز بازی‌ها در جام جهانی باقی بماند.

علی جوادی

روزنامه نگار