عملیات هدفمند دشمن روی مد و لباس ایرانی و اقتصاد مقاومتی/ مانتوQEENچگونه از چشم مردم افتاد؟

به گزارش جام جم آنلاین؛ ترویج سبک پوشش و حجاب ایرانی اسلامی نیازمند ارایه طراح های متناسب با فرهنگ و تمدن بومی ما از سوی متولیان امر است. در همین راستا10 سال پیش دولت وقت با ابلاغ آئین‌نامه اجرایی قانون ساماندهی مد و لباس، وظایف دستگاه ها برای اجرای این قانون را مشخص کرد. بر این اساس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف تحقق اهداف این قانون، کارگروهی مرکب از ‌معاون امور هنری وزارت ارشاد ،نماینده صنایع و معادن و چند تن از دیگر نمایندگان دستگاه های اجرایی را تشکیل داد.

به همین بهانه «حمید قبادی» دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس در گفت وگو با جام جم آنلاین حال و هوای امروز بازار مد و چالش های موجود را با پاسخ گویی به سئوالات ما باز گو کرد که در ادامه می خوانیم.

نحوه نظارت بر فروشگاه های پوشاک زنانه به چه ترتیب است و بازرسی ها چقدر بر ارایه محصولات مناسب بانوان تاثیر دارد؟

مسئولیت نظارت برعملکرد فروشگاه ها و واحد های صنفی طبق قانون بر عهده اتحادیه ها و تشکل های صنفی تخصصی این حوزه است. به عبارتی واحده های صادر کننده مجوز مسئولیت نظارت بر عملکرد دارندگان مجوز را بر عهده دارند. بطور نمونه اتحادیه های پوشاک – اتحادیه خیاطان، اتحادیه کش باف و تریکو و یا اتحادیه کیف و کفش ناظر بر فعالیت اشخاصی است که به آنها مجوز کار در این بخش را اعطا کرده است.

عمده مارک های خارجی، قاچاق و توسط افراد سودجو وارد می شود

چند سالی است برخی از مدل ها و طرح های نامناسب مثلا در بخش مانتو و البسه زنانه وارد کشور شده است. با توجه به اینکه گفته شد نظارت کامل بر واحدهای صنفی وجود دارد اما این سئوال مطرح می شود که پوشاک با طرح ها و نوشته های خارجی چگونه وارد کشور می شود؟

ما سال هاست از این مسئله رنج می بریم و موضوع دارای ابعاد گوناگونی است هر سال هم ورود آنها به کشور به اشکال مختلف بروز می کرد، البته بنا بر بررسی های میدانی روند ورود این اقلام رو به کاهش بوده به ویژه اینکه با فرهنگ سازی و آگاهی بخشی به مردم شدت استقبال آن در بازار نسبت به 5 سال پیش با سیر نزولی همراه بوده است.

اما اینکه چطور وارد کشور می شوند به این نکته اشاره می کنم که بخش زیادی از لباس های خارجی از طریق مسیرهای غیر قانونی و قاچاق وارد کشور می شود. نمونه های موجود در بازار هم عمدتا بصورت غیر قانونی وارد کشور شده است.

بخشی از پوشاک قاچاق هم توسط گروهی از افراد سود جو به علت قیمت پایین این البسه و کسب درآمد بالا علی رغم اینکه از کیفیت نازلی هم برخوردار هستند پس از رصد شرایط بازار مبادرت به قاچاق پوشاک می کنند و متاسفانه بعضا مشاهده شده در داخل کشور هم تولید دارند. اما عمدتا منشا غیر داخلی داشته و از مراجع غیر رسمی، بدون مجوز و حتی از طریق دست فروش ها عرضه می شود.

پس می توان گفت قیمت پایین و تنوع طرح ها باعث استقبال از این نوع البسه شده است؟

خوب قیمت بسیار موثر است چون بیرون از ایران با تیراژ بالا و تنوع در طرح ها تولید می شوند و به دلیل کیفیت نازلی که دارند از قیمت تمام شده پایینی برخوردار هستند لذا موجب روی آوردن بازار عرضه وتقاضا به جنس قاچاق می شود. در عین حال تاکید می کنم ما امسال به ویژه نسبت به سال های گذشته روند سعودی در بخش قاچاق پوشاک شاهد نبوده ایم.

تنوع طرح های ایرانی خرید لباس قاچاق را کاهش داد

مهمترین دلیل کاهش این آمار را در چه موضوعی می دانید؟

یکی از دلایل این امر افزایش تنوع و طرح های ایرانی است بطور مثال ظرف یکی دو روز گذشته در خصوص حمایت از طرح های ایرانی در بخش پوشش سر ما جلساتی برگزار کردیم که یکی از تولید کنندگان انبوه روسری ایرانی اسلامی نسبت به ایکنه برخی از افراد سود جو طرح های او را در یک ورژن ضعیف تر کپی برداری کرده بودند اعتراض داشت.

خود این امر بیانگر آن است که طراحی داخلی به تولید مد ولباس ما افزوده شده و همین موضوع روند فزایده قاچاق پوشاک را به نسبت با کاهش مواجه کرده است.

از قضا وقتی با برخی از اصناف مانتو فروش مصاحبه می کنیم نسبت به کپی رایت از طرح اجناس خود اعتراض داشتد برای حل این موضوع چه چاره ای اندیشیده شده است؟

قانون در این خصوص پیش بینی هایی لحاظ کرده است. متاسفانه افراد از قانون آگاهی ندارند و حتی اشخاصی که در حوزه تولید حقوق شان ضایع می شود و صاحب یک طرح نیز هستند. ماده 4 ساماندهی مد و لباس بطور مشخص طراحی پارچه و لباس را مشمول قانون مستقل حمایت از حقوق مولفان و پدیدآوردگان و طراحان کرده است.

تفسیر ماده 4 قانون به چه معناست؟

یعنی لباس عین یک اثر موسیقیایی، مانند یک اثر سینمایی یا نقاشی و سناریو و... مشمول حمایت های قانونی می شود. خیلی مواقع همان طور که اشاره شد افراد نسبت به قانون کپی رایت آگاهی لازم را ندارند و باید عنوان کنم مسئولیت تخصصی این حوزه با کار گروه ساماندهی مد ولباس بوده و مسئولیت کلی آن با دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

تولید کنندگان برای طرح شکایت خود چه اقدامی باید انجام دهند؟

نهایتا کسانی که تقاضای ثبت اثر دارند پس از بررسی های لازم در کمیسیون مربوطه و تایید یا رد اثر پس از طی مراحل مربوطه طرح مذکور، در وزارت ارشاد و روزنامه رسمی ثبت می شود. از این رو با ادعای دارنده مالکیت معنوی محاکم قضایی مکلفند به استناد قانون یاد شده به شکایت صاحب طرح رسیدگی کنند.

طرح شیما و تاثیر آن روی تقویت مد و لباس ایرانی

وضعیت طراحی مد و لباس را چطور ارزیابی کرده و برای حمایت از آن چه اقداماتی در دست اجرا دارید؟

خوشبختانه امور طراحی با روند رو به جلویی در حال انجام است و ما شاهد افزایش گسترده طراحی مد لباس در کشور هستیم و همه ساله رشد طراحی آثار ایرانی را مشاهده می کنیم.

مبنای این تحلیل چیست؟

با استناد به عملکرد بخش شیمای ما ( شناسه یکپارچه مد و لباس ایرانی) این موضوع را مطرح می کنم. در این سامانه طراحان و تولید کنندگان آثار خودشان را برای دریافت نشان شیما به ما ارایه می کنند و ما هر سال شاهد افزایش چشمیگر متقاضیان دریافت نشان شیما از کارگروه مد و لباس هستیم.

در سال 96 بالغ بر 100 درصد رشد داشتیم به نوحی که حدود 11500 اثر موفق به کسب نشان شیما شدند و پیش بینی ما این است که ما امسال از عدد دریافت 20 هزار طرح عبور کنیم. از این رو باید گفت، طراحی 20 هزار اثر اتفاق بسیار مهمی در حوزه مد و لباس بشمار می آید. ما 6 سال پیش در حوزه طراحی تا این اندازه شاهد گستردگی فعالیت طراحان و تولید کنندگان نبوده ایم.

در حال حاضر می توان عنوان کرد اکثر ویترین های مراکز عرضه دارای آثار طراحی شده ایرانی اسلامی هستند. اما ممکن است سلیقه برخی از افراد مدل های موجود را پسند نکند. اما به هر حال گستردگی اقدامات در بخش طراحی اتفاقی است امروز در کشور رخ داده است.

برای اینکه مشتریان با طرح و نقش های تکراری کمتر مواجه شوند چه راه کاری مد نظر قرار داده اید؟

علمی و حرفه ای شدن طرحی ها برای ما خیلی حایز اهمیت است. شاید در برخی از طرح های مانتو زنانه به تکرار هم برسیم. لذا عملکرد حرفه ای طراحی ها کمک خواهد کرد تا شکل جدیدتری از مدل ها به بازار عرضه شود. البته کارگروه مد و لباس بر بالا بردن سطح کیفی و کمی طرح ها هم اهتمام دارد.

خوب این طرح ها چگونه برای مردم معرفی می شود تا یک بازار تقاضای مطلوب بوجود آید؟

برگزاری جشنواره ها و از همه مهم تر تخصصی کردن رویدادهای طراحی در قالب اجرای مسابقات و رقابت های طراحی لباس در بخش کودک و نوجوان – مردان و زنان بویژه در ژانر مستقل نوجوانان از جمله این اقدامات است.

افزون براین ما تلاش داریم بر اساس نیاز و طبقه بندی جنسیتی و سنی افراد جامعه، طراحی را رشد داده و مدل های مربوط به همان بخش را توسعه بخشیم. نباید به این سمت برویم که بیشتر تولیدکنندگان وطراحان ما به طرف تولید مانتوهای زنانه بروند در صورتی که ما در حوزه های دیگر هم احساس نیاز می کنیم به همین دلیل کارگروه مد و لباس به دنبال تنوع وتکثر در همه حوزه های نیازمندی پوشاک است.

دستگاه ها مصوبات مجلس در کاهش موانع تولید را رعایت کنند

بمنظور امکان رقابت تولیدات داخلی از لحاظ قیمت و کیفیت با مشابه خارجی چه برنامه ای در دستور کار دارید؟

نیاز عموم تولیدکنندگان و طراحان برای ما روشن است. کاهش موانع تولید یکی از نیازهای امروز این حوزه محسوب می شود. معتقدم اگر مصوبات مجلس در این خصوص به درستی در ابعاد مختلف و در دستگاه های ذیربط اجرا گردد بسیاری از مشکلات حل شده و ما شاهد رقابت پذیر بودن کالای ایرانی خواهیم شد.

قبل از آغاز نوسات ارز، یکی از مشکلات تولید کنندگان ما عدم توانایی آنها در رقابت با تولید کنندگان خارجی بود. بطور مثال وقتی یک کالای قاچاق وارد کشور می شود ابدا مشمول اخذ عوارض قانونی و ارزش افزوده نمی شود و این اتفاق قدرت رقابت کالای ایرانی با محصول مشابه خارجی را بشدت پایین می آورد.

ارتقاء کیفی پوشاک باور مردم به کالای ایرانی را افزایش می دهد

خود طرح تا چه میزان در دیده شدن و فروش محصول ایرانی تاثیر دارد؟

به هر حال کیفیت و نوع طرح هم بسیار اهمیت دارد تکثر طرح های گوناگون در محصولات خارجی و پیشرفته بودن صنعت پوشاک در برخی کشورها قدرت رقابت آنها را در مقایسه با ما افزایش می دهد. اما تلاش کردیم با سلسله تمهیداتی در طی چند سال اخیر، قدرت انتخاب مردم را افزایش داده و بر تنوع طرح های خود بیافزاییم. از طرفی بالا بردن کیفیت محصول موجب باور بیشتر مردم به کالای ایرانی شده است.

به هر حال این طرح ومدل نیازمند فرهنگ سازی هم است. به این موضوع هم توجه داشته اید؟

اشکالی که ما پیش از داشتیم بواسطه عدم فرهنگ سازی، به اصطلاح همیشه گفته می شد مرغ همسایه غاز است و صرف اینکه نام یک محصول خارجی است پس مناسب و با کیفیت است. این فرهنگ تا اندازه ای رو به تعدیل می رود.

تولید لباس ایرانی درگیر نقصان فرهنگی و هجمه هدفمند دشمن

بخشی از نقصان فرهنگی هم متوجه خود تولید کننده است، الان ما دو مدل کالای خارجی در کشور داریم. یک گروه محصولاتی است که یا بصورت قانونی یا غیر قانونی وارد کشور می شود. اما گروهی از محصولات هستند که با نام خارجی در ایران تولید می شود که این موضوع هم به مسایل فرهنگی ما مرتبط می شود.

وقتی شما با این دست از تولید کنندگان صحبت می کنید آنها اقبال مردم به مارک خارجی را مطرح می کنند. از طرفی با توجه به شعار امسال که حمایت از کالای ایرانی است با وجود نوسات ارزی و اقتصادی زیاد که دشمن بطور هدفمند امسال را مورد هجمه قرار داده تا این شعار محقق نشود. اما خوشبختانه با اقداماتی که پیش از این توسط تولید کنندگان و طراحان حوزه مد و لباس صورت گرفته مردم کم کم اعتنای بیشتری به کالای ایرانی می کنند.

حوزه مد و لباس علی رغم همه مشکلاتی که به آن اشاره شد جز حوزه های پیشرو در تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی است. تولید بیش از 70درصد محصول ایرانی با مد بومی و تامین نیاز داخل حکایت از این ماجرا دارد. البته 20 تا 25 درصد واردات غیر قانونی بسیار به بخش اولید داخلی ضربه وارد می کند.

حجاب مقوله ای چند وجهی است/ همیشه خانواده مقصر بی حجابی نیست

در صحبت ها به مبحث فرهنگ و فرهنگ سازی برای استفاده از پوشاک تولید داخل اشاره کردید. دو مقوله عفاف وحجاب در کشور رابطه تنگاتنگی با نوع پوشش و مدگرایی زنان و مردان ما دارد، ستاد شما تا چه اندازه این پیوست های فرهنگی را در ارتباط با دیگر نهادها ها همچون آموزش و پروش و خانواده ترویج داده است؟

اینکه مقوله حجاب در شکل و فیزیک آن تعریف شود نوعی ابهام و انحراف در سیاست گذاری های کلان ما بوجود می آرود. بنده در جلسات مختلف چند وجهی بودن حجاب را مورد تاکید قرار داده ام به این معنی که حجاب برآیند یک تفکر، نگرش و بر گرفته از یک آموزه است که در شکل حجاب تجلی پیدا می کند. لذا بدون در نظر گرفتن مراحل پیش از شکل گیری حجاب نمی توان درباره تبیین وضعیت حجاب یکطرفه قضاوت کرد.

خیلی از اوقات ناجوانمردانه ناهنجاری های موجود در حجاب را به گردن نهاد خانواده می اندازیم. اما واقعا همیشه مباحث تربیتی مطرح نیست. همان طور که اشاره داشتید حوزه آموزش و مدارس یکی از ارکان مهم در ترویج حجاب و عفاف بوده، افزون بر این روابط اجتماعی و انتقال اخباری که در این خصوص در طول سال ها در کشور شکل گرفته، موضع حجاب را به یک بسته فرهنگی اجتماعی اقتصادی و سیاسی تبدیل کرده است.

تنها حجاب نیست که باید عفیف باشد/ آیین نامه ضوابط حجاب جامع نیست

اما کارگروه مد لباس تلاش های زیادی در این بخش انجام داده و باید عرض کنم بدون اغراق مجموعه ما از پرچمداران توسعه و ترویج حجاب و به تبع آن عفاف در کشور است. البته رویکرد وزارت ارشاد در این خصوص هیچگاه جنبه اثباتی نداشته و شاید به همین دلیل اقدامات ما کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

شخصا اعتقاد دارم تمام فعالیت های ما باید عفیف باشد. به تعبیر دیگر با نگاه به عقبه بوجود آمده در بحث حجاب باید تولیدات بسته های فرهنگی خود را ذیل عفت عموم جامعه تهیه و تنظیم کنیم و رعایت آن بیانگر پایبندی دستگاه ها بر چارچوب عفاف در حوزه فعالیتی خود است.

شما یکی از نقص های موجود در ترویج عفاف و حجاب را در چه مبحثی دنبال می کنید؟

یکی از مشکلات ما در این بخش این است که ما مبانی تعریفی موضوع را در احکام و اسناد خود کمتر مورد توجه قرار داده ایم. بنابراین یکی از نقص های جدی در آیین نامه موجود ضوابط حجاب نداشتن تعاریف جامع است بنده ایم مسئله را در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح کرده ام.

در مجموع اگر ما در کارگروه مد و لباس فعالیت می کنیم نمی توانیم صرفا به مدگرایی و تولید مد توجه کنیم و مسایل مربوط به عفیف بودن آن مد را که در جامعه استفاده خواهد شد را مورد مورد نظر قرار ندهیم و باید اندیشه ملی و ذات فرهنگی ایرانی اسلامی خود را در آن دخیل کنیم.

با گذشت بیش از یک دهه از فرمایشات مقام معظم رهبری بر ضرورت تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی در کشور، ستاد مد و لباس تا کنون چه گام هایی در این زمینه برداشته است و در حوزه تولید محتوای مدل ایرانی و حمایت از تولید داخل و صادرات آن چه اندازه پیشرو بوده است؟

یکی از مشکلات ما در این بخش نبود تنوع کافی در محصولات و به موازات آن عدم قدرت انتخاب مردم بود. یکی از اقدامات بسیار مهمی که کارگروه ما صرف نظر از نام مدیران و مسئولان، مشخصا توسط طراحان و تولید کنندگان انجام داد، افزایش قدرت انتخاب در میان اقشار جامعه است.

دنباله روی از اقتصاد مقاومتی ما را در صنعت پوشاک مستقل می کند

بعنوان مثال برندهای بزرگ جهانی همواره یک رکن را در برند سازی دنبال کرده و باقی مسایل را پشت سر این برند محقق می کنند آن مسئله مربوط به واژه «Collection &New Collection» (مجموعه های جدید) است. با ارایه طرح های جدید مستمرا مدل های به روز خود را به جامعه تزریق می کنند. در واقع برندهای بزرگ همواره بازار را در انتظار ظهور یک مد جدید قرار داده و مشتری را دایما منتظر نگه می دارند.

ما در این رابطه با کمک طراحان و تولید کنندگان بخش زیادی از نیازهای مردم را پاسخ داده ایم. به همین خاطر به ادعای اتحادیه پوشاک تهران بیش از 95 درصد ویترین لباس های زنانه در حوزه اجتماع ایرانی هستند. لذا در کارگروه مد لباس فارغ از اینکه ممکن است یکی دو طرح هم مورد پسند واقع نگردد اما با ابتناء به اقتصاد مقاومتی و تولید داخلی مصمم به حمایت از محصولات داخلی است.

تصور می کنم دنباله روی از اهداف اقتصاد مقاومتی و توفیق این جریان ما را طی سال آینده در صنعت پوشاک مستقل کند و در این حوزه به استقلال فرهنگی و اقتصادی دست یابیم.

برخی از بانوان نسبت به نبود یک مانتوی رسمی(برای اداره) با کیفیت مناسب و طرح ایرانی گلایه دارند و ابراز می کنند در صورت موجودی بازار هم این مانتوها قیمت بالایی دارد، در مقابل مانتوهای ترکیه ای آستین کوتاه و جلو باز به وفور در بازار یافت می شود. در این رابطه چه راه کاری در نظر دارید؟

البته خیلی از این دست مانتوها ساخت ترکیه هم نیست و برخی سودجویان به خاطر سود سرشار آن از مارک های ترک استفاده می کنند تا فروش برود. اما ما در حوزه اطلاع رسانی و تبلیغ مد و لباس ایرانی با مشکل مواجه هستیم. یعنی باید به سمت تبلیغات مصداقی برویم و نه تبلیغات شعاری.

بنده وقتی با همکاران خود در سازمان صدا و سیما و واحد زیباسازی شهرداری و ارگان هایی که قدرت تبلغاتی دارند گفت وگو می کنم تاکید دارم باید در مقوله فرهنگ سازی، مصادیق را به مردم معرفی کردیم.
مثلا همین لباس مشاغل که اشاره کردید. ما ده ها تولید کننده درجه 1 لباس مشاغل داریم اما چون رفتار تبلیغاتی و معرفی محصول آنها حرفه ای نبوده ما کمتر توانسته ایم این مدل ها شناسایی کنیم.

پس مشکل کار کجاست؟

این تولید کنندگان اعلام می کنند که هزینه تبلیغات خیلی بالاست. یعنی اگر بخواهیم یک تابلو در اماکن نصب کنیم یا کتابچه ای برای معرفی محصولاتمان منتشر شود هزینه های بالایی متحمل می شویم.

اقدام بزرگ تلویزیون در تبلیغ رایگان پوشاک ایرانی

راهکار شما چیست؟

ما الان در کارگروه یک برنامه ریزی و استراتژی مدونی مبنی بر تلبیغ داشته های خودمان را دنبال می کنیم تا ظرفیت های موجود را به بازار عرضه کنیم. در حال حاضر شعب فروش پوشاک ایرانی اسلامی با برند ایرانی داریم که به 40 تا 60 شعبه رسیده که حتی در حوزه عفاف و حجاب هم فعالیت دارند. آیا مردم ما از این موضوع اطلاع دارند؟ لذا تلاش داریم در یک بستر به معرفی این مراکز بپردازیم.

نقش رسانه ملی را در تبلیغ محصولات تولیدات داخل چطور ارزیابی می کنید؟

تلویزیون طی دو سال گذشته دست به اقدامات بزرگی در بخش تبلیغ محصولات ما زده است. تبلیغات رایگان را برای معرفی محصولات وطنی در باکس تجاری خود قرار داد و فضای تبلیغاتی هم الان شما در رسانه شاهد هستید چیزی بالغ بر 15 درصد آن حوزه مد ولباس اختصاص پیدا کرده است.

در بحث برند سازی در فضای شهری چقدر موفق عمل کرده اید؟

یکی از ابزار برند سازی، تبلیغات در پروژه های زیبا سازی شهری است. پیش از این ما به طراحی و تولید کمک می کردیم ولی الان به سمت تبلیغات در سطح شهر هستیم.

برنامه دورهمیQEENرا از چشم خانواده ها انداخت

برای مقابله با خرید مانتوهای پشت نوشته ای چون QEEN چه راه کارهایی را مد نظر دارید؟ چون بعضا بانوان حتی از معانی مندرج بر روی مانتوهای مذکور بی اطلاع هستند و این به شخصیت آنها در جامعه لطمه وارد می آورد.

آگاهی بخشی در این خصوص بسیار حایز اهمیت است. دو سه تا برنامه تلویزیونی طنز همچون برنامه دورهمی که اجرای آن از قدرت دستگاه هایی چون مجموعه ما خارج است، به مخاطبان در قالب طنز انتقادی نشان داد که برخی از پوشش های خاصی که امرزه توسط برخی از بانوان بعنوان پوشش استفاده می شود در قاموس چندین نسل قبلی او هم رایج نبوده و از اساس با فرهنگ خانوادگی او سنخیت ندارد.

با بررسی هایی که انجام دادیم بعد از پخش این برنامه ها طب استفاده از مانتوهای غربی که شایع بود (QEEN/ADD ME/KING) تا اندازه زیادی فروکش کرد و حتی در مقاطعی همچون فصل تابستان که مصرف این دست از مانتوها بالا بود از بین رفت.

در صحبت ها اشاره داشتید عمده پوشاک نامتعارف زنانه از مجاری قاچاق وارد کشور می شود، راهکار شما برای مقابله با آن چیست؟

باید اول ظرفیت های خود را در بخش تولید با کیفیت و ارایه طرح های متنوع افزایش دهیم بعلاوه اینکه باید مزیت های کار قاچاق را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم به هر حال سودجویی و تنوع طلبی انسان را به امر قاچاق کالا تشویق می کند. باید مردم را به استنفاده از کالای داخلی تهییج کنیم به نحوی که آنها از مزایای استفاده پوشاک قاچاق نظیر ارزانی و تنوع چشم پوشی کنند.

و سخن پایانی شما.

شاید کسی از این آمار با خبر نباشد ما سالیانه در بخش مانتو 40 میلیون و در بخش پوشش سر و روسری 150 میلیون مصرف سرانه داریم و اگر ایجاد تنوع در مدل و کیفیت نداشته باشیم لاجرم مردم سراغ برندهای خارجی و قاچاق خواهند رفت. برای این کار هم ما بیاد قانون را اجرا کنیم.

قانون می گوید همه فروشگاه ها باید به سیستم صندوق متمرکز متصل به شبکه مالیاتی مجهز باشند تا علاوه بر کنترل تراکنش ها، واردات رسمی و فروش کالاها از مجاری قانونی مالیاتی مورد رصد قرار گیرد. این موضوع در سیستم فروش دنیا امری رایج است و از طریق اخذ مالیات است که کالای ایرانی هم امکان رقابت با کالای خارجی را پیدا می کند و عرضه آن در کشور تسهیل می شود.