راست قامت

بدویم ولی آسیب نبینیم

دویدن از ورزش‌های بسیار مفیدی است که علاوه بر تنظیم وزن بدن، تقویت عضلات، بهبود آمادگی جسمانی و عملکرد قلب و ریه، روحیه فرد را هم ارتقاء بخشیده و با ایجاد شادابی و نشاط از بروز افسردگی جلوگیری می‌کند.

کد خبر: ۱۱۵۰۷۱۸

از آنجا که در این ورزش یک الگوی حرکتی ریتمیک مرتبا تکرار می‌شود، اندام‌های تحتانی که وزن تحمل می‌کنند و نیروی عکس العمل زمین در طول دویدن به آنها وارد می‌شود، در معرض آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد و سایش طولانی مدت هستند.

یکی از آسیب‌های شایع در دوندگان، درد ناحیه بیرونی زانو است که با لمس بخش استخوانی آن ناحیه، بیمار با حساسیت واکنش نشان می‌دهد. این درد که هنگام گرم شدن در دویدن آرام است و پس از اتمام آن بروز می‌یابد، در سراشیبی و از پله پایین آمدن و خم کردن زانو تشدید می‌شود.

این آسیب براثر التهاب تاندون عضله بلند خارجی ران در محل اتصال به زانو ایجاد می‌شود. دیگر آسیب شایع در این افراد، درد جلو و پایین ساق پاست که به علت التهاب یا صدمه بافت اتصال‌دهنده عضلات به استخوان ساق بروز می‌یابد.

این آسیب معمولا در پی دویدن در شیب ایجاد می‌شود و با لمس ناحیه حساس و دردناک بوده و پس از دویدن و هنگام استراحت تشدید می‌شود. صبح‌ها هنگام برخاستن از خواب این درد بیشتر بروز می‌کند. التهاب و درد بافت ناحیه زیر پا که به آن التهاب غلاف کف پایی می‌گویند، از آسیب‌هایی است که منجر به درد و خشکی صبحگاهی در ناحیه پاشنه و کف پا می‌شود. این درد به علت تورم غلاف کف پایی در محل اتصال به پاشنه ایجاد می‌شود و با آموزش و انجام تمرینات کششی کف پا و عضله پشت ساق در فیزیوتراپی بهبود می‌یابد.

عواملی که باعث بروز آسیب‌های عضلانی و مفصلی در دویدن می‌شوند متعددند. اما وضعیت بد پا از جمله چرخش بیش از حد به داخل یا خارج از مهم‌ترین عوامل التهاب کف پا است.

دویدن بیش از حد و استفاده از روش‌های غلط آن هم از دیگر علل بروز التهاب غلاف کف پاست. دویدن با پای برهنه یا استفاده از کفش‌های بدون پاشنه هم می‌تواند خطر بروز این آسیب را بیشتر کند. کفش دویدن باید هر 600 تا 1000 کیلومترعوض شود زیرا بعد از این مدت استفاده خاصیت ضربه‌گیری آن کاهش یافته و صدمه بیشتری به پا وارد می‌شود. در فیزیوتراپی شما می‌توانید روش صحیح دویدن را آموزش ببینید و دچار صدمه نشوید. مثلا دویدن روی پنجه می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد.

هنگام دویدن پایتان را به زمین نکوبید و سعی کنی پاها حداقل تماس را با زمین داشته باشند. سر مستقیم و رو به جلو باشد و به سمت پایین خم نشود. هنگام دویدن قوز نکنید و شانه‌هایتان کاملا شل و آرام به جلو عقب حرکت کنند. آرنج‌ها در وضعیت 90 درجه بوده و دست‌ها مشت اما آرام باشند. دست‌ها در مجاورت استخوان لگن به‌صورت ریتمیک جلو و عقب بروند. به قرینگی حرکات دست‌ها و پاها دقت کرده و سعی کنید تمرینات تقویت عضلات مرکزی همچون باسن و شکم را در برنامه تمرینی روزانه بگنجانید.