بذر عشـق، برداشت زندگی

مردمانی که در باغ‌ها و مزارع زحمت می‌کشند و نان حلال به دست می‌آورند. اینها تصویر کوچکی از دره شهر در استان ایلام است؛ شهرستانی که صفا و صمیمیت خاصی در آن وجود دارد و امام جمعه آن، همپای مردم در عرصه کشاورزی فعالیت می‌کند و با مدیریت و تدبیر خود، حسابی حال و هوای دره شهر را تغییر داده است و به رونق اقتصادی آن کمک می‌کند.

محمد جواد قنبربیگی، امام جمعه دره شهر، کارشناس ارشد علوم قرآنی و حدیث، حافظ کل قرآن، مدرس دانشگاه و حوزه و آموزگار سبک زندگی قرآنی، در این گفت‌وگو از فعالیت‌های کشاورزی، کار در کنار مردم و رضایتش از زندگی در دره شهر می‌گوید.

شما از ابتدا در شهرستان دره شهر زندگی می‌کردید؟

نه، ساکن ایلام بودیم و با توجه به نظر بزرگان، به این منطقه آمدیم و به عنوان امام جمعه در خدمت مردم هستم.

برایتان سخت نیست که از مرکز و شهری بزرگ به اینجا آمدید؟

اوایل کمی سخت بود ولی به مرور زمان عادت کردیم. هوای خوب، آرامش منطقه و مردمی کوشا، تلاشگر، صمیمی و مهمان نواز همگی باعث شده به این منطقه بسیار علاقه پیدا کنم.

گفته می‌شود شما علاوه بر رسیدگی به امور دینی، در کشاورزی هم بسیار فعال هستید، کمی درباره این مساله توضیح می‌دهید؟

حدود هشت تا 9 هکتار زمین زراعی را زیر کشت بردیم که گندم آن اخیرا برداشت شد. علاوه بر این، پیش از این‌که هوا گرم شود، تولید قارچ داشتم و برنج نیز کاشته‌ام و تعدادی هم دام (گوسفند و بز) و بوقلمون دارم.

این زمین‌ها را اجاره کردم، چون وسعم نمی‌رسد این مقدار زمین را خریداری کنم. علاوه بر این که خودم کار کشاورزی انجام می‌دهم به صورت موردی افرادی هم می‌آیند روی زمین کار می‌کنند که به نوعی برای آنها اشتغالزایی می‌شود مثلا برای شخم یا برداشت، از دیگران کمک می‌گیرم. برای قارچ هم دو‌نفر به امور رسیدگی می‌کنند و به صورت ثابت مشغول به کار هستند.

به طور کلی، برای حدود 15 نفر به صورت مستقیم اشتغالزایی شده البته زمین‌های دیگری هم وجود دارند که مدیریت آنها را بر عهده دارم و درآمدشان عام‌المنفعه است.

شما از قبل پیش‌زمینه‌ای در رابطه با کشاورزی داشتید، یعنی کشاورزی در خانواده‌تان شغلی بوده است که از پدر به پسر رسیده باشد؟

پدرم در دانشگاه علوم پزشکی شاغل بوده و در زمینه کشاورزی فعالیتی نداشته است و من بر اساس علاقه خودم و تاکید رهبر معظم انقلاب بر اقتصاد مقاومتی، فعالیت کشاورزی را آغاز کردم تا قدم‌کوچکی در این زمینه برداشته باشم.

بــه زمیـن‌های عام‌المنفعه‌ای که آنها را مدیریت می‌کنید اشاره کردید، کمی بیشتر در این باره توضیح می‌دهید؟

حدود سه تُن پیاز گل نرگس را از منابع طبیعی به‌صورت رایگان گرفتیم و کاشتیم، فروش گل‌های آن و پیازهایی که افزایش پیدا می‌کنند و فروخته می‌شوند، صرف کارهای فرهنگی و قرآنی در دره‌شهر می‌شود. علاوه بر این، یک توتستان احداث کردیم که درختان آن از کمک‌های مردمی تهیه شده و برای استفاده خود مردم در نظر گرفته شده است.

یک نهالستان هم با حدود 50 هزار درخت مثمر راه‌اندازی شده تا هزینه خرید نهال مورد نیاز شهرستان کاهش پیدا کند، ضمن این‌که ساکنان دره شهر بتوانند در زمینه باغداری فعالیت کنند.

انجام این کار باعث رونق اقتصادی و اشتغالزایی شده است. همچنین در سطح شهر، معابر مختلف و منازل مردم، بیش از ده هزار درخت مثمر بویژه مرکبات کاشته‌ایم که وظیفه نگهداری آن با مردم
است.

شاید برخی از مردم بر این باور باشند که ائمه جمعه، فقط به مسائل دینی رسیدگی می‌کنند، این‌که شما در کنار رسیدگی به امور دینی، همگام با مردم کشاورزی انجام می‌دهید، چقدر باعث شده مردم با شما ارتباط بهتری داشته باشند؟

انجام امور کشاورزی و باغداری هم امور دینی محسوب می‌شود و از هم جدا نیست. اما این‌که با مردم کار و همکاری وجود داشته باشد، باعث ایجاد صمیمیت می‌شود؛ در واقع در چنین شرایطی مردم ما را از خودشان می‌دانند و تبلیغ و ترویج امور دینی هم راحت‌تر می‌شود. به نظرم این مساله یک مزیت برای طلبه‌ها به حساب می‌آید.

چطور هم به مسائل دینی می‌پردازید و هم کار کشاورزی انجام می‌دهید؟

کار کشاورزی مانند کار اداری نیست که لازم باشد هر روز به سر زمین بروم ولی با این حال برای رسیدگی به همه امور، یک برنامه‌ریزی دقیق انجام داده‌ام. برای مثال، کلاس‌های قرآنی را عصرها برگزار می‌کنیم و به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که مردم تعطیل باشند و بتوانند از آن بهره ببرند. خوشبختانه بیش از500 نفر توانسته‌اند به صورت مستقیم از دفتر امام جمعه دره شهر، در زمینه حفظ قرآن فعالیت داشته باشند.

کمی هم از خانواده‌تان برایمان بگویید این‌که چند فرزند دارید و آیا به کشاورزی علاقه نشان می‌دهند؟

یک فرزند پسر دارم که دانش آموز کلاس هشتم است و به کار کشاورزی علاقه دارد و به من هم کمک می‌کند. همچنین در دفتر نیز همکاری دارد و در کلاس‌های فرهنگی و قرآنی نیز
شرکت می‌کند.

همسرتان هم به کار کشاورزی علاقه دارند؟

حاج خانم. معلم هستند و بیشتر علاقه‌شان به پرورش گل و گیاه بویژه گل و گیاه آپارتمانی است. البته برای دل خودشان این کار را انجام می‌دهند و فعلا به دلیل مشغله‌ای که در امر تدریس دارند، کار تولید گل و گیاه انجام نمی‌دهند.

این‌که شما در دره شهر سعی کرده‌اید مردم را بیش از پیش به کشاورزی و باغداری تشویق کنید، چقدر در مهاجرت نکردن مردم این شهر تاثیر گذاشته است؟

بیشتر ساکنان دره شهر به کار کشاورزی و باغداری مشغول هستند و به همین دلیل مهاجرت از دره شهر بسیار کم است. حتی افراد جوان نیز تمایل چندانی به مهاجرت ندارند چون شاغل
هستند.

اشاره کردید به جوانان؛ از آنجا که بسیاری از افراد جوان بر این باورند که کار برایشان وجود ندارد، شما چه توصیه‌ای برای اشتغال آنها دارید؟

معتقدم در هر جایی که یک جمعیتی در آن ساکن می‌شود، یکسری ظرفیت‌ها و ویژگی‌های خاصی وجود دارد. جوان‌ها باید سعی کنند ظرفیت‌های شهر، شهرستان و روستای خود را شناسایی
کنند.

برای مثال، اگر در جایی زعفران خوب به عمل می‌آید، باید سراغ کشت و کار زعفران بروند. این‌که دائما افراد دنبال پشت میز نشینی و کارمندی باشند، عملا موفقیتی کسب نمی‌کنند و باید با حداقل‌ها تلاش خود را بکنند. با یک وام قرض الحسنه در حدود شش میلیون تومان هم می‌توان یک کسب‌و‌کار کوچک راه انداخت و نمونه این مساله را بارها دیده‌ام که جوان‌هایی بدون تکیه به مدرک تحصیلی خود، توانسته‌اند برای خودشان کسب و کار راه بیندازند.

پانیذ پیراسته