جوان‌ترین دختر پرنده ایران

زهرا قربانی که این روزها خلبان‌شدنش را جشن گرفته از همان روزهای اول در میان پرنده‌ها و جامعه پروازی بزرگ می‌شود و اولین تجربه پروازی‌اش را در 9 سالگی در مازندران و با استفاده از پاراترایک (پاراموتور چرخدار) تجربه می‌کند، اما همه چیز به یک تجربه شیرین پرواز ختم نمی‌شود و او در 13 سالگی به موفقیتی دست پیدا می‌کند که آرزوی بسیاری از افراد است.

پدر و مادرم پرواز می‌کنند!

زهرا در خانواده‌ای پروازی بزرگ می‌شود و پدرش مرتضی قربانی ازجمله افراد فعال در ورزش‌های هوایی و سقوط آزاد و مربی رسمی پاراگلایدر است و مادرش هم علاوه بر پرواز با پاراگلایدر سقوط آزاد از هواپیما هم انجام می‌دهد. زهرا درباره با تجربیاتش از پرواز می‌گوید: «9 ساله بودم که اولین بار پرواز را تجربه کردم. پدر و مادرم هر دو پرنده هستند و من همیشه با علاقه بارها و بارها پرواز دونفره (تندم) با پاراموتور و پاراگلایدر را تجربه کردم. از ارتفاع نمی‌ترسیدم و دوست داشتم خودم هم یک روز بتوانم تنهایی پرواز کنم». علاقه شدید زهرا به پرواز از همان دوران کودکی در او شکل می‌گیرد و در چند ماه گذشته زیر نظر پدر درس‌های تئوری و انواع تمرینات زمینی را با موفقیت سپری می‌کند و آماده می‌شود که پا به آسمان بگذارد.

اولین پرواز

بعد از یادگیری مبانی و تئوری پرواز و تمرینات زمینی، نوبت به انجام پرواز از تپه کوتاه می‌رسد. در واقع خلبان‌های پاراگلایدر در این مرحله برای اولین بار به تنهایی از زمین جدا می‌شوند و با ارتفاع کمی پرواز را تجربه می‌کنند و با راهنمایی مربی تمرینات را در هوا ادامه می‌دهند. بعد از تپه نوبت به ارتفاع زیاد می‌رسد که با راهنمایی‌های پدر او موفق می‌شود برای اولین بار از ارتفاعات سیاهکل ـ گیلان پرواز با پاراگلایدر را تجربه کند و به اصطلاح «سولو» شود. زهرا قربانی درباره اولین تجربه پروازش می‌گوید: «چون آشنایی زیاد با پرواز داشتم و پرواز اطرافیانم را زیاد دیده بودم احساس ترس نداشته و بسیار احساس خوبی بعد از پرواز سولویی داشتم. از این ‌که پدرم مربی‌ام بود احساس راحتی و آرامش داشتم». او همچنان باید به تمریناتش ادامه دهد و تجربه و مهارت بیشتری پیدا کند تا به اهداف مهمی که دارد برسد.

هدف؛ قهرمانی در پرواز

ورزش‌های هوایی مانند سایر رشته‌ها مسابقات مختلفی دارد که در سطح جهان برگزار می‌شود و قهرمانی کشوری هم دارد. زهرا قربانی در رابطه با اهداف آینده‌اش می‌گوید: «دوست دارم به قدری در پرواز مهارت کسب کنم که به سطح قهرمانی برسم و باعث افتخار خانواده و کشورم شوم». خلبان‌های پاراگلایدر در حال حاضر این امکان را دارند که در مسابقات کشوری و برون‌مرزی شرکت کرده و برای کشورشان مانند سایر رشته‌های ورزشی افتخار آفرینی کنند. در میان مسابقات، پرواز مسافت یکی از پرهیجان‌ترین مسابقات است که خلبان‌ها مهارت پروازی خود رادرآن به نمایش می‌گذارند. آنها باید بتوانند با پاراگلایدر و با استفاده از جریانات هوایی ارتفاع خود را از دست ندهند و به هدف تعیین شده در کیلومترها دورتر برسند که کاری بسیار سخت و دشوار است و به مهارت و تجربه زیادی نیاز دارد. زهرا در کنار پرواز در رشته ورزش‌های رزمی هم فعالیت می‌کند و همه این کارها را در کنار درس خواندن انجام می‌دهد. این فعالیت‌ها که ارتباط مستقیمی با علایقش دارد او را به نوجوانی متفاوت تبدیل کرده است که اهداف مشخصی را دنبال و آرزوهایش را پیگیری می‌کند.

چالش وزن

در پرواز با پاراگلایدر هیچ نوع موتور و وسیله‌ای برای در هوا ماندن وجود ندارد و وزن خلبان با نوع بالش باید همخوانی داشته باشد. پدر زهرا در رابطه با چالش‌هایی که در راه آموزش و پرواز وجود داشت می‌گوید: «اولین مشکل کم بودن وزن دخترم بود که بال مناسب با وزنش در دسترس نبود و باید وزنش به وزن مناسب بال می‌رسید که همین موضوع باعث می‌شد نتواند تمرینات خود را شروع کند. با رسیدن وزن او به وزن مناسب به سرعت مراحل لازم را طی کرد و خیلی زود آماده پرواز شد و توانست پرواز خوبی را از خودش به نمایش بگذارد و با موفقیت فرود بیایید.»

دخترانی که پرواز می‌کنند

در حال حاضر تعداد خلبان‌های خانم در رشته پاراگلایدر در حال افزایش بوده و زهرا قربانی این فرصت را داشته که در سن کم به این مرحله دست پیدا کند و قطعا این موضوع می‌تواند تاثیر چشمگیری در روحیه و نشاط او داشته باشد و همچنین سایر دخترانی که به این رشته علاقه دارند بیشتر تشویق می‌شوند که به پرواز روی بیاورند و از اثرات مثبت ورزش‌های هوایی بهره ببرند و شاید هم ثابت کنند دخترها در این موضوع فرقی با پسرها ندارند و برخلاف برخی تصورات، موجودی ترسو نیستند.

سعید ضروری - روزنامه نگار