زمانی که پیامبر (ص) خبر از شهادت امام حسین (ع) داد

به گزارش جام جم آنلاین از تسنیم، هنگامی که امام حسین (ع) دو ساله شد، برای رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم مسافرتی پیش آمد، ناگهان در یکی از رهگذرها ایستاد و در حالی که اشک از چشمانش سرازیر می‌‏شد، گفت: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏».

یکی از حاضران از علّت ناراحتی پیامبر(ص) پرسید، آن حضرت فرمود: «این جبرئیل است که از زمینی در کنار فرات به نام کربلاست، به من خبر می‏‌دهد که فرزندم حسین در آن کشته می‏‌شود.»

شخصی پرسید: ای رسول خدا! چه کسی آن حضرت را می‌‏کشد؟ فرمود: «مردی که نامش یزید است؛ گویی به قتلگاه و مرقد حسین می‏‌نگرم.»

این نکته قابل ذکر است که منظور از اینکه یزید قاتل امام حسین (ع) است، همان عامل و مسبّب اصلی ماجرای کربلاست. در واقع کسانی که دستور به قتل حضرت دادند، از عاملان و مسببان اصلی قتل شمرده می‌شوند.

پیامبر(ص) به سفر خود ادامه داد و پس از مدّتی غمگین بازگشت، مردم در مسجد اجتماع کردند، پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم بر فراز منبر رفت، در حالی که حسن و حسین(ع) در پیش رویش بودند، خطبه خواند.

پس از خطبه، دست راستش را بر سر امام حسن(ع) و دست چپش‏ را بر سر امام حسین(ع) قرار داد، سپس سرش را به سوی آسمان بلند کرد و عرض کرد: «خدایا! محمّد بنده و رسول تو است، و این دو پاک‌ترین خاندان من و برترین افراد خانواده و شجره من هستند، این دو را بعد از خود در میان امّتم به یادگار می‏‌گذارم. جبرئیل به من خبر داد که این پسرم کشته و واگذاشته می‏‌شود، خدایا!کشته شدن در راه خدا را برای او مبارک گردان و او را از سادات و سروران شهیدان قرار بده. خدایا! به قاتل و خوارکننده او برکت نده؛ اللَّهُمَّ إِنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ نَبِیُّکَ وَ هَذَانِ أَطَائِبُ عِتْرَتِی وَ خِیَارُ ذُرِّیَّتِی وَ أُرُومَتِی وَ مَنْ أُخَلِّفُهُمَا فِی أُمَّتِی وَ قَدْ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ ع أَنَّ وَلَدِی هَذَا مَقْتُولٌ‏ مَخْذُولٌ اللَّهُمَّ فَبَارِکْ لَهُ فِی قَتْلِهِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ سَادَاتِ الشُّهَدَاءِ اللَّهُمَّ وَ لَا تُبَارِکْ فِی قَاتِلِهِ وَ خَاذِلِه‏»

همه حاضران با صدای بلند، زار زار گریستند، پیامبر(ص) به آنها فرمود: «أ تبکون و لاتنصرونه‏؛ آیا گریه می‏‌کنید، ولی او را یاری نمی‌‏کنید؟». (لهوف، ترجمه قهری، ص17)

در بخش دومِ روایت پیامبر(ص) نکته‌ای که بسیار جای دقت و تأمل دارد، موضوع دعای پیامبر(ص) مبنی بر «برکت دادن به قتل یا شهادت امام حسین(ع)» است.

عمق دعای حضرت به حدی است که مرزهای زمانی و مکانی را درید به این صورت که خون امام حسین(ع) در هر زمان و مکانی اثر مثبت خود را نشان داد.

از زمان به شهادت رسیدن امام(ع) تاکنون همواره جنبش‌های مختلفی با یاد و نام و شعار حضرت رخ داد و باعث شد کمر کفر و ظلم شکسته شود تا جایی که در عصر حاضر، امام خمینی(ره) پیروزی انقلاب را ثمره عاشورا معرفی کرد و در آینده نیز شعار یاوران مهدی(عج) نیز شعار حسینی خواهد بود.