قدرت شعور دینداری در مدرسه حسینی

امام حسین(ع) مانند پیامبر اکرم(ص) و پدرش امام علی(ع) و برادرش امام حسن(ع) مظهر همه زیبایی‌ها و جوانمردی‌ها و سرچشمه نیکی‌ها بود. آری او مظهر ایمان راستین، تجسم اسلام واقعی و تحقق عینی حق بود. او و یارانش در سرزمین کربلا حماسه و نهضت جاویدی پدید آوردند که از ابعاد شگفتی برخوردار است.

فراموش نکنیم که با بعثت رسول اکرم(ص) روحی حساس در انسان‌ها دمیده شد و می‌رفت که در سایه حریت و عدالت به کمال معنوی برسند. اما وقایعی پس از رحلت آن حضرت پدید آمد که منجر به آن شد قوانین شریعت در معرض تحریف قرار گیرد.

پس از به خلافت رسیدن علی(ع) خوشبختانه عدالت اجتماعی بار دیگر رخساره بنمود. اما هزاران افسوس که پس از شهادت امام علی(ع) دوره 20ساله اختناق به کار افتاد و امویان به قدرت رسیدند و معاویه موجب به قدرت رسیدن فرزند تبهکارش یزید هم شد.

فرزند معاویه پس از رسیدن به حکومت، از عالمان وابسته به خود می‌خواست که به توجیه اعمال او بپردازند. در این زمان بود که حسین بن علی(ع) برای نجات انسان‌ها از ذلت و خواری آن حماسه پرشکوه و شگفت‌آفرین را پدید آورد.

ما باید این حقیقت را بپذیریم که یکی از علل ماندگاری حماسه عاشورا، مجالس سوگواری است و باید سپاسگزار عالمانی باشیم که مجالس سوگواری را به «مدرسه حسینی» تبدیل کرده‌اند و در واقع شور عزاداری را وسیله‌ای ساخته‌اند برای نیرومند ساختن هرچه بیشتر «شعور دینداری». عالمان و واعظان راستین تلاش می‌کنند با بیان حقایق تاریخی و دعوت سوگواران عزادار حسینی به پژوهش هرچه بیشتر بر عاشقان دین اسلام و پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت علیهم‌السلام بیفزایند.

آری شهادت امام حسین(ع) و یارانش را به همه فرزانگان جهان تسلیت و خداوند را شکر می‌گویم که تاکنون بیش از 15 اثر درباره زندگانی پیامبر اکرم(ص) و امامان شیعه اثنی‌عشری(ع) نگاشته و منتشر کرده‌ام.

در اینجا لازم می‌دانم از آقای مسجدجامعی سپاسگزاری کنم که چند سال پیش هنگام رونمایی از کتاب «قیام حسین(ع) و نهضت جاوید کربلا» مرا به لقب خادم فرهنگ عاشورا ملقب ساخت و من همیشه به این لقب افتخار می‌کنم.

محمود حکیمی - نویسنده و پژوهشگر