در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
از این رو مهمترین چالش آنها این است که چطور میتوانند منابع انرژی مورد نیازشان را برای متحول کردن اقتصاد خود به دست آورند؟
منطقه آسهآن یکی از سرشارترین منابع انرژیزا اما هنوز تشنه دستیابی به انرژی است که این مهم یکی از چالشهای مهم درباره اقتصاد اندونزی است. در این کشور شهر میدان به عنوان سومین شهر بزرگ اندونزی که زنده از فعالیتهای اقتصادی است همواره با این چالش مواجه است و نگرانیهای گستردهای درباره دستیابی به انرژی در آن دیده میشود.
این شهر که در سوماترای شمالی قرار گرفته، به دلیل حضور صنعت بزرگ روغن نخل و نزدیکی به سنگاپور یکی از مهمترین متقاضیان منابع انرژی است تا با استفاده از امتیازهایش بتواند رشد اقتصادی قابل ملاحظهای برای اندونزی به ارمغان آورد. درحالی که مهمترین مشکل یعنی دستیابی به انرژی در این بخش از اندونزی اگرچه عامل نگرانی مسئولان اندونزی شده، اما فرصتی برای حضور صاحبان سرمایه نیز شناخته شده است.
سوتریسنو، رئیس کارخانه ذوبآهن در شهر میدان اندونزی در این زمینه میگوید: این کارخانه که توان تولید 3500 تن فولاد را دارد، برای تولید با ظرفیت کامل تقریبا به 2000 کیلووات برق نیازمند است درحالی که شرکت برق منطقهای اندونزی تنها توان تحویل 82 کیلووات به این کارخانه را دارد که نمیتواند نیازهای ما را تامین کند.
سوتریسنو میگوید: به همین دلیل برای تامین کامل انرژی مورد نیاز از سه ژنراتور دیزلی استفاده میکنیم که باعث افزایش هزینههای تولید و همچنین تحمیل هزینه اضافه به سرمایهگذاران شده است؛ به همین دلیل در بسیاری از مواقع مشکلات تامین سوخت مورد نیاز ژنراتورها باعث میشود خطوط تولیدی کارخانه معمولا خاموش و با ظرفیتی بسیار پایینتر از خطوط نصب شده کار کنیم که اقتصادی نیست.
منطقهای استراتژیک با نیاز مبرم
پارلیند ونگان بوربا، رئیس مجمع تجاری سوماترای شمالی در اندونزی درباره این مشکل میگوید: متاسفانه مشکلات منابع انرژی الکتریسیته در شهر میدان باعث شده نرخ جذب سرمایههای داخلی و خارجی آن گونه که لازم است، نباشد؛ اما به هرحال سرمایههایی حتی اندک جذب شدهاند.
بوربا در ادامه میافزاید: موقعیت استراتژیک میدان در اندونزی ایجاب میکند مسئولان به گونهای برنامهریزی کنند که روند جذب سرمایههای خارجی در زمینه تامین انرژی الکتریسیته بیشتر از حال حاضر باشد تا امتیازهای منطقهای برای اقتصاد اندونزی دستاورد مناسبی داشته باشد، چون میدان تنها 45 دقیقه با سنگاپور، 40 دقیقه تا مالزی و تنها یک ساعت با تایلند فاصله دارد.
از سوی دیگر کاندی تمبونان، مدیرعامل شهرک صنعتی میدان در کشور اندونزی میگوید: کمبود انرژی در این منطقه چشمگیر است که شاید تاثیر قابل ملاحظهای با توجه به بهرهوری فعلی اقتصاد و صنعت نداشته باشد؛ اما نباید فراموش کنیم منطقه جنوب شرق آسیا و اندونزی بسرعت روبه رشد است.
تمبونان در ادامه میافزاید: اغلب سرمایهگذاران داخلی یا خارجی زمانی که برای سرمایهگذاری به مناطق مستعد مراجعه میکنند، اولین سوالی که میپرسند میزان عرضه انرژی بخصوص برق از سوی شرکت برق دولتی است، درحالی که ما با نهایت نا امیدی میگوییم نمیتوان تضمینی برای آن داد.
وی تاکید میکند: در پروژههای برقی آینده امیدواریم دولت به این مهم توجه ویژه داشته باشد که ابتدا طرحهای صنعتی را مدنظر داشته باشد تا مزیتهای اقتصادی خود را برای جذب سرمایهها از دست ندهیم.
هری پریا مبادا، مدیر منطقهای شرکت برق اندونزی در این زمینه میگوید: سیاستهای کلان مسئولان براین است که با حذف موانع سرمایهگذاری، بخش خصوصی و صاحبان سرمایه را تشویق به حضور در زمینه تولید برق اندونزی کنیم؛ اما درحال حاضر در تلاشیم برق مورد نیاز مهمترین بخشها را تامین کنیم.
پریا مبادا در ادامه میافزاید: این شرکت اگرچه اولویت خود را به شرکتهای صنعتی و تولیدی داده است، اما نباید آسایش و آرامش مردم و ساکنان منطقه را نیز فراموش کنیم از این رو به گونهای برنامهریزی کردهایم که خواستههای هر دو طرف تامین شود.
این مقام مسئول، فرصتهای سرمایهگذاری متقاضیان را در زمینه نیروگاههای زغالی، آبی و گازی معرفی میکند و میگوید: امتیازها و معافیتهای مالیاتی و تسهیلات ویژهای برای سرمایهگذاران در این بخش مدنظر مسئولان دولتی است که علاقه مندان به حضور در این بازار میتوانند از آنها استفاده کنند. به همین دلیل دور از واقعیت نیست اگر بگوییم بازار انرژی اندونزی برای سرمایهگذاری مستعد است.
انتقال، اصلیترین دغدغه
جوزف جکوب لی، تحلیلگر اطلاعات انرژی در این باره میگوید: کمبود انرژی در جنوب شرقی آسیا غیرقابل انکار است و براساس تجربه تنها دو راهکار عملی برای آن وجود دارد که یکی مربوط به قیمت و دیگری مربوط به عرضه آن کالاست. این درحالی است که عرضه نکته اصلی و مهمتری نسبت به قیمت است چون ممکن است شما پول داشته باشید، اما کالایی برای خرید وجود نداشته باشد. لی در ادامه میافزاید: تامین برق از راههای قابل اطمینان مسالهای بسیار مهم در آسیای امروزی و فردای آن است که باید دولتها به آن توجه ویژه داشته باشند به این دلیل که برآوردهای انجام شده در بانک عمرانی آسیا نشان دهنده آن است که منطقه آسیا همراه با اقیانوس آرام تا سال 2035 میلادی تقریبا 70 درصد بیشتر از امروز به الکتریسیته نیاز دارد، به همین دلیل حفظ عرضه بسیار مهم است.
به گفته این کارشناس بازارهای انرژی، یکی از عمدهترین مشکلاتی که کشورهای منطقه جنوب شرقی آسیا بخصوص اندونزی با آن مواجه هستند، موقعیت جغرافیایی آنهاست چون این کشورها اغلب از جزایر مجزا از یکدیگر تشکیل شدهاند و به همین دلیل انتقال برق اگر هم وجود داشته باشد مشکل اصلی آنهاست که باید با استفاده از فناوریهای نوین برای از بین بردن این چالش گام برداشت.
منبع: بلومبرگ
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد