دولـــت تــــرور

براساس این توافقنامه که دخالتی مستقیم در امور جهان اسلام بود و با افول قدرت کشورهای اسلامی، فلسطین سهم انگلستان شد و این همان مقدمه‌ای بود که نتیجه‌اش شکل‌گیری غده‌ای سرطانی به نام رژیم صهیونیستی شد.

از نیمه‌قرن بیستم تاکنون در قریب به 70 سال گذشته، دو خط فکری برای حل مساله فلسطین و مهار بحران اشغالگری صهیونیست‌ها وجود داشته است. یکی خط سازش که براساس آن قراردادهایی میان اعراب و اسرائیل منعقد شده و هنوز هم در سطح کشورهای اسلامی و برخی کشورهای غربی پی گرفته می‌شود و دیگری جریان مقاومت که مبتنی بر نفی هرگونه اشغالگری و ضرورت برقراری مردم‌سالاری غیرنژادی در سرزمین‌های اشغالی است.

انزوای رادیکالیسم صهیونیستی

صهیونیست‌هایی که پس از چند قرارداد صلح نشان داده‌اند حاضر به تبعیت از راهکارهای مسالمت‌آمیز نبوده و عملا ایده اشغال اراضی اسلامی از نیل تا فرات را دنبال می‌کنند، در سال‌های اخیر چنان در انزوا قرار گرفته‌اند که حتی برای اولین بار در تاریخ، سال گذشته واشنگتن نیز به همراه سایر کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را علیه شهرک‌سازی صهیونیستی صادر کرد.

همین انزوا باعث شد تا صهیونیست‌ها برای آن‌که بتوانند در برابر خط مقاومت، بار دیگر جریان سازش را برجسته کنند، رو به جریان سومی بیاورند تا بلکه در سایه آن بتوانند جنایات خود را کمرنگ جلوه دهند. این جریان سوم، همان جریان ترور در منطقه است که در دو دهه اخیر، کشورهای اسلامی از افغانستان و پاکستان تا عراق و سوریه و لیبی و مصر و یمن را تحت تاثیر قرار داده است. صهیونیست‌ها در این سال‌ها تلاش کرده‌اند تا تروریسم را به‌عنوان بحران اصلی منطقه نشان داده و خود که به‌شیوه‌ای تروریستی شکل گرفته‌اند را در پشت وحشیگری‌های داعش و القاعده پنهان کنند و بین نیروهای مقاومت در منطقه اختلاف بیندازند.

شباهت‌های داعش و اسرائیل در فرآیند دولت‌سازی

جالب این است که سناریوی شکل‌گیری داعش در منطقه، درست مانند فرآیند شکل‌گیری اسرائیل است و همین امر نشان می‌دهد که همان سناریوی دولت‌سازی برای صهیونیست‌ها پس از 70 سال بار دیگر در منطقه می‌رفت که به اجرا درآید.

اسرائیل در زمانی ریشه دواند که انگلیس قیمومیت فلسطین را برعهده داشت. داعش نیز در زمانی سازماندهی شد که عراق تحت اشغال آمریکا بود. صهیونیست‌ها بر موج مظلوم‌نمایی ناشی از یهودی‌ستیزی در اروپا سوار شدند و داعش هم با ادعای دفاع از اهل سنت عضوگیری کرد. صهیونیست‌ها پس از اشغالگری، ماهیت واقعی خود را نشان داده و به حذف یهودیان و مسلمانان و آواره کردن صدها نفر مبادرت کردند، داعشی‌ها هم با قتل و تجاوز و آواره کردن صدهاهزار نفر، نوعی پاکسازی قومی و دینی را رقم زدند. هم صهیونیست‌ها و هم داعشی‌ها برای تسلط بر مناطق تحت اشغال خود دست به ترور و ارعاب طرف مقابل زدند.

تنها تفاوت میان فرآیندهای دولت‌سازی این دو آنجاست که اسرائیل در فقدان یک نیروی مقاومت موثر در منطقه توانست موقعیت خود را در فلسطین تثبیت کند، اما داعش در عراق و شام ـ همان سرزمین‌هایی که در توافق‌نامه سایکس ـ پیکو میان بیگانگان تقسیم شده بود ـ به‌دلیل هشیاری انقلابی ایران موفق به تکمیل فرآیند دولت‌سازی نشد.

سوءاستفاده صهیونیست‌ها از بحران‌سازی سعودی

پس از شکست سومین پروژه دولت‌سازی تروریستی در منطقه ـ اولین پروژه اسرائیل بود، دومین پروژه طالبان و داعش نسخه سوم از این دست دولت‌سازی‌ها به شمار می‌رفت ـ رژیم صهیونیستی با استفاده ابزاری از بحران‌های منطقه سعی کرد مساله اصلی جهان اسلام را از بحران فلسطین به موضوع تروریسم و ایران‌هراسی تغییر دهد.

در واقع استراتژیست‌های صهیونیست با توجه به موقعیت دولت‌های ورشکسته و استبدادی در منطقه سعی کردند دولت‌های تروریستی کوچک را در غرب آسیا ساماندهی کنند. از مدل دولت ترور در سوریه و عراق گرفته تا دفاع از القاعده در یمن و مداخله در اوضاع مصر و عربستان و لیبی. در این میان، حکام بی‌تجربه سعودی بدون درک از پیامدهای بلندمدت دولت‌سازی تروریستی در منطقه، از طریق بحران‌سازی و جنگ‌آفرینی در زمین صهیونیست‌ها بازی کردند. نتیجه این فرآیند، به محاق رفتن فرآیند توسعه دموکراسی در غرب آسیا بوده است.

مردم‌گرایی، پادزهر دولت‌سازی تروریستی

اما در برابر زهر اسرائیلی مبتنی بر تروریستی کردن منطقه و تکثیر خود در کشورهای اسلامی، پادزهر مردم‌گرایی بهترین درمان است.

حضور مردم در راهپیمایی روز قدس، حضور مردم در پای صندوق‌های رای و حضور مردم در صحنه‌های حماسی مبارزه با تروریسم همه و همه نقشه شوم غربی ـ عبری ـ عربی برای تروریستی کردن جهان اسلام و بازتولید منطق صهیونیست‌ها را خنثی می‌کند. برای همین است که صهیونیست‌ها چنین از دموکراسی می‌ترسند. حق رای به اعراب نمی‌دهند، حامی دیکتاتوری‌های منطقه هستند و علیه مردم‌سالاری دینی در ایران موضع‌ می‌گیرند.

راهپیمایی روز قدس، نمادی از بازگشت به نسخه امام راحل برای مقاومت انقلابی در برابر تروریسم جهانی است. نمادی از نه گفتن به نقشه صهیونیست‌ها برای جهان اسلام. روزی که نقشه اتحاد داعش و رژیم اشغالگر قدس برملا شده و جهان اسلام علیه خط سازش که همان خط ترور است متحد می‌شود. روز قدس نمادی از مقاومت در برابر دولت‌سازی به شیوه تروریست‌هاست همان فرمولی که غربی‌ها در خاورمیانه آن را تجویز کرده و جایگزین انقلاب‌های مخملی کرده‌اند اما حضور مردم این سناریو را نقش بر آب خواهد کرد.

مصطفی انتظاری‌هروی / روزنامه‌نگار