برنامه‌ای که همه می‌بینند

درواقع مجموعه‌ای از علت‌ها دست به دست هم می‌دهد تا یک اثر در برهه‌ای از زمان به مقامی برسد که از آن به‌عنوان یک موفقیت قابل اعتنای تلویزیونی یاد کنند، اما این تنها یک سوی قضیه پیچیده‌ای است که نامش حفظ مخاطب در ادوار گوناگون است.موفقیت یک برنامه دریک یا چند قسمت یک چیز است، اما استمرار آن وحفظ کیفیت برنامه برای سال‌ها و به همان نسبت حفظ مخاطب آن هم البته موضوع کاملا متفاوتی است که نیاز است درباره آن بیشتربحث شود.

چند سالی می‌شود که تلویزیون در ایام ماه مبارک رمضان با برنامه «ماه عسل» توانسته همه نگاه‌ها را متوجه خود کند؛ موفقیتی چشمگیر برای رسانه‌ تلویزیون که می‌تواند به عنوان یک نقطه ثقل تمام عیار در میان برنامه‌‌های مناسبتی محسوب شود. تجربه چند سال روی آنتن رفتن این برنامه نشان داده که سازندگان این برنامه ومدیران رسانه بخوبی توانسته‌اند با توجه به حساسیت‌های موجود و نیز فراز و فرودهای ذائقه مخاطبان، فضا را به گونه‌ای مدیریت کنند که ماه عسل همچنان به‌عنوان یک برنامه بدون جایگزین برای مخاطب جلوه‌گری کند. بدیهی است ماه عسل برای رسیدن به نقطه‌ای که اکنون در آن قرار دارد، تیم مجرب وکارشناسی آن را همراهی کرده است. به عبارت روشن تر برای رسیدن به موفقیتی مانند آنچه برای ماه عسل اتفاق افتاد نباید نقش تحقیق وارتباط میدانی با مخاطب را دست‌کم گرفت. با این پیش‌فرض می‌توان گفت با تکیه بر نیازهای واقعی مخاطب می‌شود برنامه‌هایی مانند ماه عسل تولید کرد وبه توفیق آن هم اطمینان داشت.

مهدی غلامحیدری - دبیر ضمیمه قاب کوچک