دمیدن روح بر تن تئاتر ملی

حالا از آن سال که صادقی مسیر پاریس ـ تهران را طی کرد تا تجربیات و محفوظاتش را این‌ بار به بدنه آکادمی هنرهای نمایشی تزریق کند، 32 سال می‌گذرد. در این 32 سال اما آقای دکتر، با این‌که شاگردان بسیاری چون مهران مدیری، آزیتا حاجیان، رضا عطاران، سعید آقاخانی، فرهاد اصلانی و... را تربیت کرده، فقط دل به تدریس در دانشگاه‌های مختلف خوش نکرده؛ بیش از 50 نمایشنامه نوشته، همین تعداد و بیشتر نمایش روی صحنه برده، بیست، ‌سی کتاب نوشته و ترجمه کرده و حتی در چند فیلم و سریال هم جلوی دوربین رفته است.

اهمیت صادقی برای تئاتر ایران، علاوه بر همه اینها، ممارست او در تقویت و ترویج تئاتر ملی است. گفتمانی که او چه در نمایش‌هایش، چه در کارگاه‌هایش و چه در مواضعش، به آن پایبند است و از هر فرصتی برای دمیدن بر روح کم‌جانش بهره می‌برد. حالا ممکن است این روح ملی، نزد او، بیشتر با بن‌مایه‌هایی از فرهنگ کردی همراه باشد، اما او همواره به فرهنگ و زبان زادگاه خود به عنوان یکی از مظاهر فرهنگ ایرانی نگاه کرده است.

قطب‌الدین صادقی امروز 65‌ ساله می‌شود. او حالا حالاها وقت دارد برای تئاتر ایران آبرو و اعتبار بخرد و آثاری درخشان روی صحنه ببرد. تن‌اش سلامت باد.

صابر محمدی