بچه چهارم یک خانواده شلوغ و فقیر همیشه صورتی خندان داشت. لوئیس پسر چهارم از هفت پسر یک زن خانه‎دار و یک مرد ارتشی بود. در این خانواده پسرها از سر و کول هم بالا می‎رفتند. بچة‌های اهل سالتوی اروگوئه مثل پدرشان دوست داشتند فوتبالیست شوند. در میان کوچه پس کوچه‌های خطرناک سالتو، جایی که کارتل‎های مواد مخدر به راحتی پرسه می‎زدند، لوئیس و برادرانش از این سو به آن سو می‎دویدند و فوتبال بازی می‎کردند اما از میان این هفت برادر فقط یکی به عرش رسید، پسرک دندان خرگوشی و همیشه خندان یعنی همان لوئیس. کسی که به دلیل گل‎ها، قدرت و پاس‎هایش بعدها به «ال پیستولرو» یا همان تفنگچی معروف شد. کسی که طعم خوشبختی و ثروت را نه فقط به خانواده‌اش که به تمام نزدیکانش در سالتوی اروگوئه بخشید.