1ـ سینمای ایران در کنار فضیلت، شرافت و بزرگی‌هایی که دارد و هر هنردوست و خردمندی به آن می‌بالد، کمبودها و دست تنگی‌هایی دارد که با هر نگاه و شرح و بیانی، انسان را درمانده می‌کند از آن که بخواهد چرایی آن را دریابد و نیز، او را گرفتار این پرسش می‌سازد که این بخش از چهره ناهموار و نامناسب سینما، با سیمای نیکویش چه پیوند و ارتباطی می‌تواند داشته باشد؟ آیا این هر دو چهره متعلق به سینمای ایران است؟ و... اما راه گریزی نیست. سینمای ایران یک کل یکپارچه است. خوبی‌ها، برتری‌ها و شایستگی‌های این سینما، بی‌رنگ و روی، در کنار ناپسندی‌ها و نداشته‌هایش قرار می‌گیرد، چهره بدون بزک تولیدات را نشان می‌دهد و بستر مناسب‌تر و واقع‌بینانه‌تری برای نقد و تحلیل این کل یکپارچه فراهم می‌سازد.